Ostrzeżenie: W artykule znajdują się spoilery dotyczące filmu Mufasa: Król Lew.
Niedawna premiera Mufasa: Król Lew ma na celu wzbogacenie narracji kultowego klasyka Disneya, jednocześnie nieumyślnie umniejszając znaczenie dojścia Simby do władzy. Jako prequel do remake’u z 2019 r.film ten zagłębia się w historię Mufasy i Skazy, osadzoną w czasach przed powstaniem Pride Lands. Chociaż recenzje były mieszane, film oferuje nowe spojrzenie na postacie, choć kosztem zszargania postrzegania niektórych długo uwielbianych postaci.
Droga Mufasy do królestwa
Jednym z najbardziej uderzających odkryć filmu jest sposób, w jaki Mufasa zostaje wybrany na króla przez zwierzęta z Pride Lands, zamiast po prostu odziedziczyć tytuł ze względu na swoje pochodzenie. W kluczowym momencie widzowie widzą, jak Mufasa broni mieszkańców Milele przed Outsiders, zyskując w ten sposób ich szacunek i honor królewskości. Ta interpretacja podkreśla, że Mufasa nie odziedziczył tronu po prostu po rodzicach; zdobył go dzięki odwadze i poświęceniu.
Ta historia podnosi charakter Mufasy, sprawiając, że jego rola w oryginalnym filmie ma głębszy wydźwięk. Pomimo jego statusu jako wybitnej postaci Disneya, wcześniejsze filmy nie oddały w pełni przywódczych cech Mufasy. Jego postać została wykorzystana głównie w celu ułatwienia rozwoju Simby, ale ewolucja Mufasy w szanowanego przywódcę jest rozwinięta w tej nowej narracji. Film wyjaśnia, dlaczego lew, zwykle postrzegany jako drapieżnik, został wybrany na przywódcę zróżnicowanego królestwa zwierząt.
Natura królestwa Simby
W jaskrawym kontraście, wejście Simby na tron jest w dużej mierze zdeterminowane przez jego linię krwi, głęboko uwarunkowaną spuścizną jego ojca. Podczas gdy oryginalna fabuła koncentruje się wokół podróży Simby, aby zdobyć należne mu miejsce, jest oczywiste, że jego początkowe roszczenie do przywództwa wynika wyłącznie z jego linii, a nie z poparcia całej społeczności.
Chociaż Simba ostatecznie wyrasta na zdolnego władcę, dynamika jego rządów budzi wątpliwości co do ich prawowitości. Narracja podkreśla jego walkę ze Skazą jako kluczowy test jego tożsamości, ale wskazuje również, że bez królewskiego pochodzenia mógł w ogóle nie brać udziału w konflikcie. Tak więc, podczas gdy Simba postrzega siebie jako przywódcę, okoliczności otaczające jego wzrost wyraźnie różnią się od okoliczności Mufasy.
Wpływ ich stylów przywództwa
Przyjęcie przez Mufasę tronu jest przedstawiane jako moralny obowiązek, a nie dążenie do władzy. Jego podróż ostro kontrastuje z dziecięcym pragnieniem Simby tronu, które wynikało bardziej z pragnienia przywilejów związanych z królewskością. Dojrzałość Simby i zrozumienie odpowiedzialności ujawniają się dopiero po tym, jak znosi tragiczną stratę ojca, co podważa zasadność jego roszczeń do władzy.
Pod koniec Króla Lwa zwierzęta kłaniają się Simbie, jednak wydaje się, że jest to formalność związana z tytułem, który otrzymał, a nie aktywny wybór społeczności, aby zaakceptować go jako swojego przywódcę. Ta sytuacja krytykuje tradycję sukcesji monarchicznej, sugerując, że narracja otaczająca królewskość Simby nie ma solidnych podstaw, jakie zapewnia ścieżka Mufasy. Pomimo prób wyjaśnienia i odkupienia roli linii królewskiej poprzez oparty na zasługach wzrost Mufasy, ostatecznie rzuca cień na legitymację samego Simby jako władcy.
Analizując dynamikę przywództwa między Mufasą i Simbą, Mufasa: The Lion King ujawnia uderzającą niespójność w wartościach sukcesji w Pride Lands. Ponieważ jedynym dowodem na to, że lud wybrał władcę, jest sam Mufasa, wywołuje to pytania o naturę przywództwa i wpływy, które kierują losami tych postaci.
Dodaj komentarz