Wyjaśnienie występu Kendricka Lamara w przerwie Super Bowl: bez niejasności

Jako artysta o ogromnym statusie, zrozumiałe jest, że Drake może rozważać zniknięcie w tle po tym, jak cały stadion wykrzykuje słowa sugerujące, że kocha „nieletniego”.Pośród humorystycznych docinków wymierzonych w niego, niedawny występ Kendricka Lamara na Super Bowl wyłonił się jako znaczące oświadczenie polityczne.

Media społecznościowe huczały od komentarzy dotyczących rzekomego upadku Drake’a, zwłaszcza w świetle włączenia przez Kendricka ich trwającej waśni, w tym znaczących sporów prawnych, do swojego występu. Jednak obok tych osobistych uszczypliwości, występ Kendricka poruszał ważne tematy społeczne, takie jak rasizm, niewolnictwo i alarmujący odrodzenie się białej supremacji.

Wzmocniony przekaz polityczny

Kendrick nie próbował złagodzić swojego przesłania, otwierając swój występ ukłonem w stronę znaczących słów Gila Scotta-Herona: „Rewolucja ma być transmitowana w telewizji. Wybrałeś właściwy czas, ale niewłaściwego człowieka”.To poruszające wprowadzenie, zwłaszcza w obecności nowo zaprzysiężonego prezydenta, podkreśliło celowość jego występu, który konsekwentnie krytykował systemowe niesprawiedliwości, w tym te utrwalane przez Trumpa, tak jak robił to w poprzednich utworach.

Odszyfrowywanie symboliki Wujka Sama

Samuel L. Jackson pojawił się uderzająco jako karykatura Wujka Sama, postaci historycznej często wykorzystywanej do promowania amerykańskiego patriotyzmu i kampanii wojskowych. Jednak ta postać niesie ze sobą również mroczniejsze dziedzictwo popierania białej supremacji i zaniedbywania życia czarnoskórych, co Kendrick przyznał podczas swojego występu.

Podczas wykonania „Squabble Up” przez Kendricka postać Wujka Sama bezczelnie skrytykowała muzykę, nazywając ją „zbyt głośną, zbyt lekkomyślną, zbyt gettową”.Ta uwaga nie tylko odzwierciedla uprzedzenia rasowe, ale także podkreśla, jak rap — forma sztuki głęboko zakorzeniona w czarnej kulturze — jest często odrzucany jako gorszy. Jak na ironię, krytyka pochodziła od czarnoskórego aktora grającego Wujka Sama, dodając warstw do tego złożonego występu.

Sztuka jako środek protestu

Przedstawienie Wujka Sama w tym kontekście społeczno-politycznym nie było przypadkowe. Podczas kadencji Trumpa odnotowano atak na programy Diversity, Equity, and Inclusion (DEI) mające na celu rozwiązanie problemu systemowej dyskryminacji w praktykach rekrutacyjnych. Do tego napięcia doszedł Elon Musk, bliski współpracownik Trumpa, który kontrowersyjnie wydawał się wykonywać salut nazistowski podczas wydarzenia publicznego, gest ten spotkał się z niepokojącymi pochwałami ze strony frakcji białej supremacji.

Występ Kendricka rozgrywał się na tle ogromnej amerykańskiej flagi uformowanej przez czarnoskórych tancerzy, przypominającej więzienny dziedziniec, wysyłając surowy przekaz oporu przeciwko systemowemu uciskowi czarnoskórych. Swój występ zakończył mocnymi słowami: „40 akrów i muł — to jest ważniejsze niż muzyka. Próbowali ustawić grę, ale nie mogą udawać wpływu”.To przejmujące przypomnienie niespełnionych obietnic równości głęboko rezonuje pośród obecnych dekretów wykonawczych zagrażających równym szansom.

Pominięte sygnały w chaotycznym krajobrazie

Występ Kendricka był bogaty w warstwy znaczeniowe, ale wyglądało na to, że nawet prezydent Trump nie rozpoznał go jako krytyki swojej administracji. Zamiast tego wydawał się zajęty widowiskiem Taylor Swift wygwizdywanej podczas meczu. Gdyby naprawdę zrozumiał implikacje sztuki Kendricka, prawdopodobnie zareagowałby głośno na platformach takich jak Truth Social.

Mimo to wielu użytkowników mediów społecznościowych zwróciło się do platform takich jak X, aby omówić rolę Kendricka jako „politycznego gawędziarza”.Obserwatorzy zauważyli gęstą symbolikę wplecioną w cały jego występ, podkreślając, jak jego przesłanie rezonowało z szerszymi problemami społecznymi, nawet jeśli skupienie się na jego rywalizacji z Drake’iem nieco ją przyćmiło.

Choć niuanse metafor Kendricka i pośrednie odniesienia mogły przyćmić jasność, z pewnością zachęcił on publiczność do namysłu wsłuchać się w jego przesłanie. Ostatecznie znaczenie jego występu nie powinno zostać przeoczone pośród otaczającego go szumu.