Donnie Yen powraca do roli reżysera w filmie The Prosecutor , co oznacza jego pierwszy pełny wysiłek reżyserski od prawie dwóch dekad. Podróż Yena w przemyśle filmowym rozpoczęła się w Hongkongu jako kaskader, gdzie zyskał rozgłos dzięki telewizyjnej adaptacji kultowego dzieła Bruce’a Lee, Fist of Fury . Jego kariera nadal się rozwijała, gdy tworzył choreografię i grał w uznanych hollywoodzkich filmach akcji, takich jak Blade II . Pomimo bogatego doświadczenia jako reżyser filmów akcji, Yen ma na swoim koncie niewiele przedsięwzięć jako pełnoprawny reżyser, w tym Legend of the Wolf z 1997 roku i Protégé de la Rose Noire z 2004 roku . Dopiero w filmie Sakra z 2023 roku powrócił do reżyserii, podkreślając swoją pasję do opowiadania historii.
W The Prosecutor Yen ponownie współpracuje z Edmongiem Wongiem, pisarzem znanym z pracy nad serią Ip Man , wraz z producentem Raymondem Wongiem. W tym filmie Yen wciela się w rolę Foka Chi-ho, detektywa policji, który przechodzi do prokuratora publicznego po tym, jak przywódca gangu unika skazania. Jego pierwsza sprawa dotyczy młodego mężczyzny oskarżonego o handel narkotykami, który twierdzi, że jest niewinny z powodu nieporozumienia co do jego adresu. Kiedy Fok sięga do swojego śledczego doświadczenia, odkrywa głębsze, bardziej niepokojące prawdy na temat sprawy.
W obsadzie The Prosecutor znalazła się imponująca obsada, w tym Julian Cheung, Michael Hui, Francis Ng, MC Cheung Tin-fu, Kent Cheng, Lau Kong, Yu Kang, Adam Pak, Locker Lam, Shirley Chan, Mason Fung i Chu Pak Hong. Od premiery w Hong Kongu w grudniu ubiegłego roku film zebrał uznanie krytyków, szczególnie za dynamiczną reżyserię Yena i intensywne sceny akcji, szczycąc się 90% oceną aprobaty na Rotten Tomatoes.
Przed debiutem filmu w Stanach Zjednoczonych ScreenRant miał okazję przeprowadzić wywiad z Donniem Yenem na temat The Prosecutor . Podczas dyskusji podzielił się przemyśleniami na temat swoich początkowych wahań przed reżyserowaniem thrillera, procesu współpracy z Edmongiem Wongiem w celu dopracowania scenariusza i włączenia osobistych zainteresowań do rozwoju obsady, w szczególności ponownego nawiązania kontaktu z Chengiem z serii Ip Man .
Yen początkowo „odrzuciła propozycję”, gdy przedstawiono jej scenariusz filmu
„Powiedziałem: «Nic nie wiem o filmach rozgrywających się w sali sądowej»”.
ScreenRant: Jako wielki fan, to zaszczyt rozmawiać z tobą o The Prosecutor . Obejrzałem go niedawno i oczarował mnie nie tylko akcją, ale także głębokim przesłaniem. Co w scenariuszu i fabule Edmonga zmotywowało cię nie tylko do wzięcia udziału w filmie, ale także do ponownego zajęcia miejsca reżysera po tak długiej przerwie?
Donnie Yen: To świetne pytanie. Początkowo wahałem się, czy podjąć się tego projektu. Mój przyjaciel Edmund Wong i jego ojciec Raymond, którzy są kluczowymi postaciami w Mandarin Motion Pictures, współpracowali przy serii Ip Man i Flash Point . Kiedy przedstawili ten scenariusz, odmówiłem, ponieważ czułem się niepewnie w kwestii dramatów sądowych. Pomyślałem: „Nie mam pewności siebie, żeby nakręcić coś takiego”.
Zajęło im to około dwóch miesięcy perswazji. Ostatecznie zgodziłem się poprawić scenariusz. Pracowałem nad nim intensywnie, szukając sposobu na opowiedzenie historii, który nie ograniczałby się do tradycyjnych klisz sądowych. Połączenie elementów akcji i dramatu sądowego było wyzwaniem. Chciałem przedstawić prawdziwe wydarzenia, opierając się jednocześnie pokusie przekształcenia ich w format dokumentalny. Kluczem było utrzymanie wciągającej opowieści, zapewnienie, że widzowie pozostaną emocjonalnie zaangażowani, bez poświęcania autentyczności.
Yen ściśle współpracował z Wongiem, aby uniknąć wrażenia, że to inne dramaty sądowe
„…mój instynkt podpowiada mi, że już to zrobiliśmy…”
Czy mógłby Pan opowiedzieć więcej o wyzwaniach, z jakimi musiał Pan się zmierzyć podczas kręcenia filmu, próbując znaleźć równowagę między thrillerem prawniczym a filmem akcji?
Donnie Yen: Aby dokładnie przedstawić dialog i terminologię prawną, przeprowadziłem obszerne badania i zatrudniłem konsultantów prawnych, aby upewnić się, że każdy wers jest zgodny z ramami prawnymi. Jednak po obejrzeniu wielu filmów z sali sądowej odkryłem, że wiele aspektów zaczęło wydawać się powtarzalnych i, szczerze mówiąc, nudnych. Nie mogłem pozwolić, aby film wpadł w tę pułapkę. Dlatego skupiłem się na utrzymaniu angażującej atmosfery podczas filmowania.
Jednym z moich głównych zmartwień była kluczowa scena sądowa, która trwa od 15 do 20 minut. Kluczowe było, aby ten segment przykuwał uwagę widzów emocjonalnie, a nie ciągnął się jak długa ekspozycja. Podzieliłem go na trzy części, aby zachować dobre tempo, wplatając humor i nieoczekiwane zwroty akcji, aby utrzymać widzów w napięciu. Oferując elementy komediowe i niespodzianki, zapewniliśmy, że narracja stale się rozwija, zapewniając wciągające doświadczenie dla widzów.
Yen zbudował „90%” obsady Prokuratora „osobiście”
„…Po prostu od razu poszedłem ich szukać.”
Postacie Uncle Ma i Ma Ka-kit wniosły do historii wiele emocjonalnego ciężaru. Czy możesz podzielić się, jak wyglądał proces castingu do tych ról, biorąc pod uwagę ich znaczenie w filmie?
Donnie Yen: Uważam, że moje aktorskie doświadczenie dało mi przewagę w doborze obsady. Osobiście wybrałem około 90% aktorów. Miałem jasną wizję tego, jak każda postać powinna oddziaływać na publiczność, więc bezpośrednio ich szukałem. Na przykład pamiętam, jak oglądałem wywiady z Lau Kongiem, który grał Wujka Ma. Pracowałem z nim ponad 30 lat temu, ale nie wiedziałem o jego ostatnich zmaganiach ze znalezieniem pracy, dopóki nie zobaczyłem wywiadu, który przeprowadził, w którym podkreślono jego optymistyczne nastawienie pomimo wyzwań. Od razu wiedziałem, że jest odpowiedni do roli Wujka Ma.
Następnie obsadziłem sędziego Michaela Hui, ponieważ chciałem, aby ktoś z niekonwencjonalnym poczuciem humoru dodał nieoczekiwanej dynamiki debatom sądowym.
Czy miałeś podobne doświadczenia, obsadzając Kenta Chenga w roli głównej, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że było to ponowne spotkanie z Ip Manem ?
Donnie Yen: Oczywiście! Początkowo scenariusz zakładał młodszego aktora w tej roli, ale wyobrażałem sobie kogoś z większym doświadczeniem, kto uosabiał tradycyjną etykę pracy, kogoś, kto jest na tyle długo, by zrozumieć znaczenie swojej pracy. To był mój powód obsadzenia Kenta jako doświadczonej postaci.
Yen ma jedną rzecz na myśli, reżyserując akcję (nawet sekwencję pierwszoosobową)
„…widzowie mogą lub nie rozumieć, jak definiujesz umieszczanie akcji na ekranie”.
Skupmy się na akcji w filmie, szczególnie na wyjątkowej sekwencji otwierającej. Płynne przejście między perspektywą pierwszoosobową a trzecioosobową jest imponujące. Co zainspirowało cię do włączenia perspektywy pierwszoosobowej i jak to zrobiłeś?
Donnie Yen: Pracując przez wiele lat przy filmach akcji, rozumiem niuanse prezentacji akcji na ekranie. Istnieje rozróżnienie między choreografią, reżyserią akcji i reżyserią filmów akcji. Choreografia koncentruje się przede wszystkim na ruchach fizycznych, podczas gdy reżyseria wymaga stworzenia spójnej narracji, która skutecznie uwzględnia te ruchy.
Reżyserowanie filmu akcji wymaga zrozumienia, jak płynnie wplatać akcję w opowiadanie historii. Z czasem zdałem sobie sprawę, że najważniejsze jest tworzenie emocjonalnych połączeń z publicznością; publiczność musi angażować się w postacie, wykraczając poza samo obserwowanie ich sprawności fizycznej. Obecnie współpracuję z różnymi choreografami, którzy prezentują swoje koncepcje, ale mój ostateczny cel pozostaje skupiony na tym, w jaki sposób te ruchy przyczyniają się do emocjonalnej historii, którą chcę opowiedzieć.
Choreografia jest podstawowym elementem kompozycji narracji. Moim celem jest harmonijne połączenie ruchów, które wywołują emocje u widzów, a unikanie sekwencji akcji, którym brakuje głębi.
O prokuratorze
Film opowiada historię młodego mężczyzny oskarżonego o handel narkotykami, który pod presją swojego obrońcy przyznaje się do winy, aby złagodzić wyrok. Fabuła koncentruje się na Foku (Donnie Yen), nietypowym prokuratorze, który uważa, że w sprawie jest coś więcej, niż widać na pierwszy rzut oka. Fok podejmuje się przeprowadzenia śledztwa, ryzykując zarówno swoją karierę, jak i życie, aby ujawnić prawdę i zapewnić sprawiedliwość.
Film „The Prosecutor” jest obecnie wyświetlany w wybranych kinach w Stanach Zjednoczonych, a jego dystrybucją zajmuje się Well Go USA Entertainment.
Powiązane artykuły:
Prawdziwy potencjał Starfire: dlaczego DC powinno wyjść poza romans
1:50
Sezon 2 gry Squid Game bije rekordy: staje się trzecim najchętniej oglądanym serialem Netflixa w historii
1:49
Severance Sezon 2: Tramell Tillman i Patricia Arquette rozmawiają o odkrywaniu historii pochodzenia
1:47
Dodaj komentarz