Przegląd
- Plotki mówią, że David Tennant ma powtórzyć swoją rolę 16. Doktora, ale pomysł ten nie został potraktowany poważnie.
- Jego powrót może zakłócić ciągłość narracji ustaloną dla obecnych 14.i 15. Doktora.
- Aby podtrzymać swoją spuściznę, Doctor Who potrzebuje spójnej fabuły, a nie tylko nostalgii.
David Tennant wyróżnia się jako jeden z najbardziej kultowych aktorów, którzy wcielili się w kapryśnego Władcę Czasu w uwielbianym serialu BBC Doctor Who. Jego energiczne i emocjonalne przedstawienie postaci znalazło oddźwięk wśród widzów na całym świecie. Pośród krążących plotek o rezygnacji Ncuti Gatwy ze stanowiska 15. Doktora i zbliżających się obaw o przyszłość serialu, pomysł powrotu Tennanta wydaje się bardziej aktem desperacji niż przemyślanym wyborem.
W ostatnich tygodniach spekulacje ogarnęły wszystkie dyskusje związane z 15.serią Doctor Who. Chociaż BBC stanowczo zaprzeczyło plotkom o rychłym anulowaniu, zachowało niezwykły spokój w kwestii plotkowanego odejścia Gatwy. Doniesienia wskazują, że scena regeneracji głównego bohatera może być już nakręcona. Według źródła cytowanego przez The Sun, „ Ncuti nie chce być związany z serią poza tym i planuje przenieść się do Los Angeles, gdzie czeka na niego kilka hollywoodzkich projektów. „To ponownie rozpaliło trwające dyskusje na temat potencjalnych następców, a Tennant pojawia się teraz jako faworyt do roli 16. Doktora.
Lisa McLoughlin z The Standard zauważa, że Tennant jest liderem na rynku zakładów z kursem 5/1, wyprzedzając młodszych pretendentów, takich jak Josh O’Connor z kursem 2/1 i Jack Lowden z kursem 4/1. Fani coraz częściej domagają się powrotu Tennanta, mając nadzieję, że będzie on w stanie ożywić serię, która ma problemy z przyciągnięciem widzów.
Powrót Tennanta może podważyć arkany 14.i 15. Doktora
Refleksje o regeneracji
Zanim podejmie ważną decyzję o ponownym wprowadzeniu Tennanta do TARDIS, kreatywny zespół Doctor Who musi rozważyć długotrwałe skutki tego wyboru. Istotą 14. Doktora było pomóc przetworzyć mnóstwo traum zadanych w czasie i przestrzeni. Ta inkarnacja służyła jako prowizorka, fizyczna reprezentacja tego, że Doktor potrzebował wytchnienia, umożliwiająca 15. Doktorowi uwolnienie się od ciężaru przeszłości. Czy 16.inkarnacja Tennanta pociągnie za sobą emocjonalny ciężar poprzednich traum? Taki ruch uczyniłby nowy początek Ncuti i ten nowy rozdział nieco trywialnymi i podważyłby jego znaczenie.
Trwa debata na temat tego, czy ten nowy początek dla 15. Doktora był rzeczywiście korzystny. Pozwolił na bardziej dynamiczne i pełne nadziei przedstawienie, ale jednocześnie oddalił tę iterację od bogatej historii serialu. Podczas gdy Davies podejmował wysiłki, aby zająć się poczuciem osieroconego Doktora — przeniesionym z ery Chibnall — większość uwagi poświęconej wewnętrznym wyzwaniom 15. Doktora została odsunięta na boczny tor w 14.serii. Postać Ruby Sunday, grana przez Millie Gibson, dostarczyła owocnego obiektywu do zbadania reakcji Doktora na porzucenie przez rodziców. Jednak po jej odejściu z TARDIS pozostaje niejasne, w jaki sposób ten monumentalny aspekt przeszłości Doktora wpływa na nich emocjonalnie. Wprowadzenie Tennanta z powrotem do równania może odciągnąć uwagę od tej nadrzędnej narracji i ostatecznie uczynić ten miękki restart nieskutecznym.
Co więcej, wątek 14. Doktora może stracić swoją znaczącą istotę. Koncepcja bi-generacji zrodzona podczas ostatnich 60.odcinków specjalnych umieściła drugą inkarnację Tennanta na spokojnej emeryturze u boku rodziny Donny. Ta emerytura oznaczała, że 14. Doktor będzie stawiał spokój i uzdrowienie ponad przygody. Trudno pogodzić, w jaki sposób powrót do bitew z Dalekami lub Cybermenami pasuje do narracji skupionej na zdrowiu psychicznym.
Znaczenie spójności w Doktorze Who
Motywowanie fanów do pozostania zaangażowanymi
W erze po Steven Moffat, Doctor Who zmagał się z utrzymaniem spójnej struktury narracyjnej. Skomplikowane wątki fabularne ustanowione w 50.rocznicy, takie jak pozorne uratowanie Gallifrey, stoją w ostrym kontraście do jego późniejszego zniszczenia w „Spyfall” z 2020 roku. Ujawnienie Doktora posiadającego nieskończoną liczbę żyć w „The Timeless Children”, które później zostało zignorowane w „The Vanquishers”, dodatkowo ilustruje tę niespójność. Ponadto katastrofalne wydarzenie Flux, które unicestwiło połowę wszechświata, nie zostało dokładnie zbadane pod kątem konsekwencji, jakie pociągnęłoby za sobą dla szerszej mitologii serii. Podczas gdy Davies sprytnie wplótł te elementy w 60.rocznicę, od tego czasu popadły w zapomnienie. Ostatecznie spotkanie Doktora z Toymakerem w „The Giggle” ujawniło tendencję serialu do miękkiego retconu wcześniej ustalonej wiedzy, pozostawiając widzów kwestionujących jego kierunek.
Utrzymanie prostego kanonu od dawna stanowi wyzwanie dla *Doctor Who*, ale konsekwencje zaniedbania rozwoju postaci są niezaprzeczalne. Główne wątki narracyjne są często wprowadzane tylko po to, by zostać porzucone lub zaprzeczone, co prowadzi do zamieszania wśród widzów. Ten strukturalny nieład doprowadził do zauważalnego spadku oglądalności, a seria 14 osiągnęła rekordowo niski poziom 3, 38 miliona widzów w odcinku „Dot and Bubble”.Aby ponownie oczarować publiczność, *Doctor Who* musi przyjąć śmiałą, spójną wizję przypominającą Wojnę Czasu, która pierwotnie zapewniała spójną narrację w początkach współczesnego odrodzenia. Serial nie powinien konsekwentnie opierać się na nostalgii z wcześniejszych epok w czasach niepewności, ale raczej dążyć do podniesienia jakości opowiadania historii i skutecznego angażowania widzów.
Powiązane artykuły:
Pierwsze spojrzenie: „The Phoenician Scheme” Wesa Andersona zachwyca na CinemaCon
4:47
„Ponieważ cię znałem”: moja perspektywa po obejrzeniu materiału filmowego „Wicked: For Good”
4:43
Obsada „Jurassic World: Rebirth” omawia wyzwania związane z filmowaniem nowej przygody z dinozaurami
23:47
Dodaj komentarz