Star Trek: Voyager wprowadził nie tylko swój główny statek kosmiczny, ale także imponujący statek pomocniczy znany jako Delta Flyer, który ma bogate tło fabularne. W przeciwieństwie do poprzednich serii Star Trek , które opierały się głównie na konwencjonalnych wahadłowcach, Delta Flyer zrewolucjonizował zdolność załogi do przemierzania zdradliwych terenów Kwadrantu Delta . Statek ten zajmuje charakterystyczne miejsce w historii franczyzy, reprezentując unikalną innowację, która nie została jeszcze powtórzona w kolejnych seriach, a jego projekt jest bezpośrednią odpowiedzią na wyzwania, z którymi musiała zmierzyć się załoga.
Delta Flyer, choć pojawiał się w serialu, zadebiutował oficjalnie w sezonie 5, odcinku 3 zatytułowanym „Extreme Risk”. Pomimo późnego wprowadzenia, ten elegancki wahadłowiec stał się niezbędny dla kapitan Kathryn Janeway (w tej roli Kate Mulgrew) i jej załogi podczas ich trudnej podróży powrotnej na Ziemię. Bez tego wszechstronnego statku załoga Voyagera mogła napotkać poważniejsze przeszkody w drodze powrotnej.
Przegląd Delta Flyer
Specjalnie zbudowany wahadłowiec do wyjątkowej misji
Pierwotnie pomyślany jako statek Floty Gwiezdnej, Delta Flyer znacznie odbiegał od standardowych specyfikacji projektowych. Zbudowany na pokładzie uwięzionego statku Federacji, załoga USS Voyager zebrała informacje z różnych źródeł, aby stworzyć ten niezwykły wahadłowiec. Podczas gdy jego podstawowa konstrukcja została zaczerpnięta z uznanych wahadłowców Floty Gwiezdnej, znaczący wkład postaci Jeri Ryan, Seven of Nine, wlał technologię Borg do jego struktury , zwiększając jego możliwości.
Porucznik Tom Paris (w tej roli Robert Duncan McNeill), znany z entuzjazmu dla technologii retro, odegrał kluczową rolę w procesie projektowania. Jego pragnienie powrotu do nostalgicznego doświadczenia pilotażu doprowadziło do integracji tradycyjnych elementów sterujących przypominających lotnictwo XX wieku, odchodząc od wyłącznego używania interfejsów dotykowych Starfleet. Paris chciał dreszczyku emocji związanego z pilotowaniem jak klasyczny lotnik ery, nadając w ten sposób Delta Flyer odrobinę historycznego polotu.
Oryginalny Delta Flyer zakończył swój żywot podczas dramatycznych wydarzeń „Unimatrix Zero”, finału sezonu 6. Po jego zniszczeniu zamówiono podobny statek o tej samej nazwie, choć ta wersja była mniej inspirowana estetyką Kapitana Protona.
W przeciwieństwie do standardowych wahadłowców , Delta Flyer wykazywał się lepszą zwrotnością i siłą ognia. Jego mostek został zaprojektowany do użytku wielofunkcyjnego, wymagając większej liczby członków załogi niż typowa konfiguracja pilota i drugiego pilota, co pozwalało mu działać bardziej jak mini-statek kosmiczny. Z maksymalną prędkością Warp 6 był najszybszym wahadłowcem we flocie Voyagera.
Konieczność Delta Flyer w kwadrancie Delta
Stawianie czoła wyjątkowym wyzwaniom w nieprzyjaznym środowisku
Podczas swojej odysei powrotnej na Ziemię USS Voyager działał bez wsparcia innych statków Floty Gwiezdnej. Chociaż napotkali USS Equinox, sojusz ten był krótkotrwały, pozostawiając Voyagerowi samodzielną walkę w niebezpiecznym Kwadrancie Delta. Wyczuwając nieadekwatność swoich istniejących wahadłowców do coraz bardziej niebezpiecznych misji, kapitan Janeway powierzyła swojej załodze znaczące zadanie: zaprojektowanie i zbudowanie Delta Flyera.
Dziedzictwo Delta Flyer wykracza poza jego fizyczną obecność; jest on również patronem „The Delta Flyers”, popularnego podcastu do ponownego oglądania, którego współprowadzącymi są Robert Duncan McNeill i Garrett Wang, którzy grali odpowiednio porucznika Toma Parisa i chorążego Harry’ego Kima.
Star Trek: Voyager jest znany ze swojego niejednoznacznego rekordu strat wahadłowców, często pozostawiając fanów w konsternacji co do faktycznej liczby wahadłowców, gdy wszedł do Kwadrantu Delta. Jednak powszechnie wiadomo, że Delta Flyer wyróżniał się tam, gdzie standardowe wahadłowce zawodziły. Nie tylko był mieszanką różnych aspektów technologicznych, ale także pełnił wiele ról. Początkowo wahadłowiec, ewoluował w ważnego członka ograniczonej floty Voyagera .
Ponadto projekt standardowego wahadłowca Floty Gwiezdnej nie uwzględniał scenariuszy, w których Voyager byłby odizolowany w nieprzyjaznym regionie przez lata świetlne. Te konwencjonalne statki są zaprojektowane głównie do rutynowego transportu z minimalnymi możliwościami obronnymi. Biorąc pod uwagę nieprzewidziane okoliczności Voyagera, Janeway i jej zespół musieli wprowadzić innowacje i opracować unikalny wahadłowiec, aby sprostać ich konkretnym potrzebom operacyjnym.
Delta Flyer: jedyny w swoim rodzaju statek powietrzny
Niezrównany status Delta Flyera w Gwiezdnej Flocie
W szerszym uniwersum Star Trek , Delta Flyer pozostaje ekskluzywnym dziełem Star Trek: Voyager , wzmacniając wyjątkowość serialu. Włączenie tego unikalnego wahadłowca do floty Starfleet odjęłoby mu specjalny status, dlatego nigdy nie pojawił się w kolejnych seriach. Mimo to istnieją interesujące spekulacje wewnątrz uniwersum dotyczące jego nieobecności w późniejszych franczyzach.
W porównaniu do standardowych wahadłowców Floty Gwiezdnej, Delta Flyer jest uzbrojony w znacznie większą broń i technologię. Ten poziom uzbrojenia może przeczyć pokojowej filozofii eksploracji Floty Gwiezdnej, ponieważ serial zazwyczaj promuje dyplomację ponad militaryzm. Podczas gdy jego cechy były niezbędne do przetrwania w Kwadrancie Delta, te rozważania nie rozciągały się wstecz na bardziej pokojowy Kwadrant Alfa. Co więcej, podczas gdy nostalgiczne cechy konstrukcyjne porucznika Parisa można było łatwo zmodyfikować, integracja technologii Borg jest cechą, która prawdopodobnie wzbudziłaby obawy w Dowództwie Floty Gwiezdnej, reprezentując istotę tego, co Delta Flyer wnosi do narracji Star Trek: Voyager .
Powiązane artykuły:
Apple osiąga sukces kasowy, film o Formule 1 przekracza 500 milionów dolarów, staje się najlepszym filmem studia, napędza dyskusje o kontynuacji i negocjacje dotyczące praw do transmisji strumieniowej Formuły 1
8:54
Jak używać telewizora Smart TV jako monitora dodatkowego: łatwy przewodnik konfiguracji
22:27
Montaż hitowego thrillera „Severance” na komputerach Mac mini, iMac i MacBook Pro firmy Apple pokazuje, że drogi sprzęt nie jest niezbędny
18:35
Dodaj komentarz