Zrozumieć zakończenie filmu Mumia 2017

Mumia kończy się postacią Toma Cruise’a, Nickiem Mortonem, który nabywa potężne moce Seta, egipskiego boga śmierci. Ten zwrot akcji stawia go jako kluczową postać we wszechświecie, który miał osiągnąć punkt kulminacyjny w ambitnym wspólnym doświadczeniu kinowym, podobnym do Marvel Cinematic Universe (MCU).Universal Pictures dążyło do stworzenia własnego Dark Universe, prezentując klasyczne potwory, takie jak Niewidzialny Człowiek, pierwotnie przewidziany do odegrania przez Johnny’ego Deppa, i Potwór Frankensteina, który miał zostać ożywiony przez Javiera Bardema. Niestety, rozczarowujące wyniki kasowe filmu i miażdżące recenzje skutecznie zniweczyły tę wizję, zanim mogła się rozwinąć, pozostawiając potencjał sequela uśpiony i niezrealizowany.

Początkowo Nick Morton i jego kolega Chris Vail, grany przez Jake’a Johnsona, są przedstawiani jako członkowie elitarnej jednostki rozpoznawczej armii stacjonującej w Iraku. Wbrew swojemu zadaniu, wyruszają poza scenariusz, aby zebrać starożytne artefakty na czarny rynek. Ten lekkomyślny pościg prowadzi ich do legendarnego grobowca przeklętej egipskiej księżniczki Ahmanet, która wybiera Nicka jako idealne naczynie do ucieleśnienia mocy Seta. Chociaż Ahmanet zostaje ostatecznie schwytany z pomocą Henry’ego Jekylla (granego przez Russella Crowe’a) i organizacji Prodigium, Nick zostaje obciążony klątwą Seta i musi wyruszyć na wyprawę, aby znaleźć odkupienie.

Dlaczego Nick dźgnął się sztyletem Seta?

Czy Ahmanet nie zamierzał go pokonać mimo wszystko?

Na początkowych etapach Mumii Ahmanet zawiera pakt z Setem, egipskim bogiem chaosu i przemocy, zamierzając wskrzesić go w śmiertelnej formie. Uzbrojona w sztylet Seta, moce Ahmanet są potężne; jednak jej życie zostaje przerwane, zanim zdąży dokonać koniecznej ludzkiej ofiary. Ożywiona we współczesnych czasach, Ahmanet ucieka się do Nicka jako swojego nowego gospodarza, aby przekazać esencję Seta.

Początkowo niepewny co do intencji Ahmanet, Nick ostatecznie chwyta sztylet i zadaje go sobie. Ten czyn stawia kluczowe pytanie: jeśli celem Ahmanet było wyeliminowanie Nicka, aby zrealizować swój plan, czy samookaleczenie Nicka nie ułatwiłoby jej realizacji celu?

Niuanse tkwią w tym, że Ahmanet kusi Nicka, by się „poddał”.Jego początkowa niechęć do poddania się odgrywa kluczową rolę; po zadaniu sobie ciosu nożem Nick odkrywa, że może oprzeć się dominacji Seta. Co niezwykłe, przekracza kontrolę Ahmanet, wchłaniając jej siłę życiową, by wskrzesić Jenny, co nie miałoby miejsca, gdyby dobrowolnie uległ Ahmanet.

Jaką przemianę przeszedł Nick?

Czy obecnie uważa się Go za Boga?

Po tej wstrząsającej metamorfozie Nick wyznaje Jenny: „Nie wiem, kim jestem”.Monolog dr. Henry’ego Jekylla wyjaśnia aspiracje Ahmaneta, by przywiązać złą wolę Seta do śmiertelnego ciała, ale film pozostawia wiele wyobraźni, jeśli chodzi o nowo odkryte moce Nicka i wpływ Seta na ludzkiego gospodarza.

Henry określa Nicka jako przeklętego „potwora”, którego przeznaczeniem jest wędrowanie po ziemi w poszukiwaniu lekarstwa. Umiejętności Ahmaneta obejmują reanimację zmarłych, wykazywanie się nadludzką siłą, kontrolowanie piasku i czerpanie życia od innych, z których część najwyraźniej przenosi się na Nicka. Podczas gdy Jenny upiera się, że Nick zachowuje swoją wrodzoną dobroć, Henry wyraża sceptycyzm co do swoich wyborów moralnych, gdy porusza się po tej nowo odkrytej mocy.

Poza tym, że jest naczyniem mocy, Nick fizycznie wydaje się niezmieniony, chociaż w chwili emocjonalnej intensywności, gdy nakazuje Jenny „obudzić się”, jego oczy rozszczepiają się na wiele tęczówek i źrenic, a demoniczne znaki wyżłobione są na jego twarzy. Ponadto posiada ostre zęby i głos zabarwiony złą wolą. Ta kulminacyjna zmiana służy jako opowieść o pochodzeniu Nicka, sugerując rozległe moce, które jeszcze nie zostały w pełni zbadane.

Ocena Henry’ego i Prodigium: bohaterowie czy złoczyńcy?

Rozszyfrowanie kontrowersyjnej organizacji Henry’ego Jekylla

Film nie daje zbyt wielu informacji na temat Henry’ego Jekylla i Prodigium, przedstawiając ich jako tajemniczą istotę kierującą się wątpliwą etyką w dążeniu do ochrony ludzkości przed nadprzyrodzonymi zagrożeniami. Tradycyjnie Jekyll reprezentuje cnotliwą stronę swojej osobowości, zestawiony ze złowrogim Edwardem Hyde’em.

W tej wersji dr Jekyll używa zastrzyków serum, aby stłumić mroczniejsze impulsy Hyde’a, ale gdy Hyde się wyłania, staje się bardziej wytrzymały i groźny. Niewyraźna moralność Prodigium jest równoległa z dualizmem obecnym w Jekyllu. Nazwa organizacji, pochodząca od łacińskiego terminu „monstrum vel prodigium”, oznacza „ostrzeżenie przed potworami”, co jeszcze bardziej komplikuje ich rolę.

Dowody znalezione w siedzibie Prodigium wskazują na ich długotrwałe zaangażowanie w walkę z ciemnymi bytami. Krótkie pojawienie się Czarnej Księgi Umarłych z adaptacji z 1999 r.wskazuje, że obie narracje działają w tym samym wszechświecie. Chociaż ich metody mogą być surowe — czego dowodem jest bezduszny plan Henry’ego, by wyeliminować Nicka — jest oczywiste, że czują ciężar swojej odpowiedzialności za powstrzymanie złowrogich mocy Seta i Ahmaneta.

Decoding The Mummy (2017) Zakończenie i przyszłe możliwości

Ambitne plany Mrocznego Wszechświata, które nigdy nie zostały zrealizowane

Gdy Mummy osiąga punkt kulminacyjny, porażka Ahmanet sprawia, że zostaje uwięziona głęboko w skarbcu Prodigium. Tymczasem Nick wyrusza na wyprawę, by uwolnić się od klątwy Seta. Pomimo że Henry i Prodigium wycofują się ze swoich zabójczych zamiarów wobec Nicka, ich spojrzenie pozostaje czujne, przygotowane na potencjalne przyjęcie jego mroczniejszych impulsów.

Henry i Prodigium pozornie odzwierciedlają niejednoznaczną etykę Nicka Fury’ego i T. A.R. C.Z. Y.z MCU. Ta enkapsulacja w Dark Universe ukazywała Henry’ego i Prodigium jako strażników przed nadprzyrodzonymi zagrożeniami — bardzo podobnie do tego, jak Fury radził sobie ze złożonością moralnego postępowania w uniwersum superbohaterów. Zdobycie przez Nicka władzy za pośrednictwem Seta stanowi fundament jego łuku postaci, z aspiracjami do przyszłych crossoverów z udziałem innych słynnych potworów, takich jak Niewidzialny Człowiek i Potwór Frankensteina, reprezentujących ambitne rozszerzenie, które ostatecznie spaliło na panewce.

Zakończenie filmu pozostaje niejasne pod względem narracyjnym, szczególnie w odniesieniu do mocy Nicka i motywów Prodigium, strategicznie skonstruowanych tak, aby umożliwić potencjalny rozwój Mrocznego Uniwersum, jednak wraz z jego przedwczesnym upadkiem, te intrygujące perspektywy pozostają niezrealizowane.

Odbiór przez publiczność zakończenia Mumii

Krytyczna odpowiedź: Mieszanka

Zarówno krytycy, jak i widzowie odnieśli się nieprzychylnie do Mumii, co znalazło odzwierciedlenie w zaledwie 15% ocenie na Rotten Tomatoes, połączonej z rozczarowującą oceną publiczności na poziomie 35%.Jedna z powszechnych krytyk podkreślała wymuszoną konfigurację filmu dla kolejnych narracji. Wielu członków widowni uważało, że rola doktora Jekylla w wykonaniu Russella Crowe’a wydawała się niespójna, a jedna z recenzji stwierdzała:

„Russell Crowe czuje się zupełnie nie w tym filmie; jego postać wydaje się niepotrzebnym epizodem. Wydaje się dokładnie jak propozycja na kolejny film z serii”.

Podobnie zauważył krytyk Kim Newman z Sight and Sound :

„Wszystko, co ma do zaoferowania, to głupie pomysły (mumia jest zakopana w rtęci), imponujące w zwiastunie / bezsensowne w filmie obrazy (warcząca twarz gigantycznej burzy piaskowej została zaczerpnięta z Mumii z 1999 r.) i luźne końce, które zostaną podjęte później (w tym cokolwiek, do cholery, robi głęboko nieimponujący Jekyll i Hyde Russella Crowe’a).Szczerze mówiąc, franczyzie lepiej służył Abbott i Costello spotykają Mumię (1955).”

Rozmowa na Reddicie jeszcze bardziej odzwierciedlała niezadowolenie z zakończenia filmu, porównując to do tego, jak łuk narracyjny Poszukiwaczy zaginionej Arki pozostałby niezmieniony przez obecność Indiany Jonesa. Dyskusja odzwierciedla zbiorowy sentyment kwestionujący logikę i spójność filmu.