„Obsesja Trumpa na punkcie wizerunku: Prawdziwy powód, dla którego nie pochwalał skeczu SNL”

Za kulisami: Donald Trump i jego doświadczenie w Saturday Night Live

Rozmyślając o pamiętnych momentach w historii telewizji, jeden z nich wyróżnia się: kiedy Donald Trump prowadził Saturday Night Live . Ten wybór wywołał powszechną ciekawość co do uzasadnienia, które za nim stoi. Niedawno Lorne Michaels, twórca i producent programu, podzielił się pewnymi spostrzeżeniami na temat dynamiki tego odcinka za kulisami, ujawniając, że współpraca z Trumpem była wszystkim, tylko nie prosta.

Kontrowersyjny pomysł na szkic

W niedawnym artykule w The New Yorker Michaels szczegółowo opisał szkic, który pierwotnie planowano na występ Trumpa. Koncepcja krążyła wokół cenionej książki dla dzieci The Giving Tree autorstwa Shela Silversteina, znanej z tematów hojności i poświęcenia. W tym komediowym scenariuszu Trump miał wcielić się w postać drzewa, które pogardliwie nazwało Giving Tree „frajerem” za bezinteresowne dawanie wszystkiego młodemu chłopcu, co zawierało zarówno humor, jak i krytykę publicznej persony Trumpa.

Dlaczego szkic został wycięty?

Początkowo można by wnioskować, że względy polityczne lub obawy dotyczące optyki wpłynęły na decyzję o usunięciu szkicu. Jednak według Michaelsa prawdziwy powód był głęboko osobisty. Trump, znany ze swojej próżności, mniej przejmował się implikacjami szkicu, a bardziej tym, jak jego kostium drzewa wpłynie na jego występ na antenie.

Wpływ próżności

Michaels ujawnił, że szkic został wycięty nie z powodu potencjalnie negatywnego przedstawienia Trumpa jako osoby niesympatycznej, ale raczej dlatego, że obawiał się, że kostium sprawia, że wygląda na otyłego. Ta anegdota podkreśla długotrwałą obsesję byłego prezydenta na punkcie wyglądu ciała, co ostro kontrastuje z humorystycznym założeniem oryginalnego szkicu, w którym Trump miał podkreślać absurdalność krytyki bezinteresowności.

Wniosek

To odkrycie podkreśla, jak osobiste niepewności mogą przyćmić szersze tematy w komedii. Oferuje wymowny wgląd w sposób myślenia człowieka, który nawet w lekkim otoczeniu stawiał swój wizerunek ponad humor oferowany przez ukochane odniesienie literackie.

Choć skecz nigdy nie został wyemitowany, stanowi przekonujące przypomnienie złożoności, jaka wiąże się z łączeniem polityki z rozrywką, a także wpływu, jaki poszczególne osobowości mają na proces twórczy.

Źródło i obrazy