Seriale fantasy TV są znane ze swoich różnorodnych i intrygujących postaci. Jednak w całym gatunku niektóre znane postacie pozostały niedopracowane lub źle zarządzane, co ostatecznie zmarnowało ich potencjał. Jest to szczególnie rozczarowujące, biorąc pod uwagę szeroki wachlarz możliwości narracyjnych w opowiadaniu historii fantasy, które obejmują zarówno moralnie niejednoznacznych protagonistów, jak i niezapomnianych złoczyńców. Podczas gdy niektóre postacie zyskały własne serie spin-off ze względu na swoje przekonujące wątki, inne wydają się istnieć wyłącznie jako mechanizmy służące większej fabule. Chociaż takie podejście do narracji nie zawsze jest szkodliwe — jeśli wzbogaca całą historię — często pozostawia widzów sfrustrowanych, zwłaszcza gdy skutkuje zaniedbaniem postaci, które mogłyby dodać serialowi ogromnej głębi i bogactwa.
10. Belle French – Pewnego razu
Pewnego razu Belle została sprowadzona do roli środka fabularnego
Początkowo wprowadzona jako kluczowy element w łuku narracyjnym Rumpelsztyka w pierwszym sezonie serialu Once Upon a Time, postać Belle przybrała pozytywny obrót, gdy aktorka Emilie de Ravin awansowała do stałej obsady serialu w drugim sezonie. Ta zmiana dała Belle okazje do rozwoju postaci w różnych odcinkach, takich jak „The Outsider, ” „Dark Hollow, ” i „Family Business.” Niestety, w miarę rozwoju serialu, jej wątki fabularne coraz bardziej skupiały się na rozwoju Rumpelsztyka, a nie na jej własnym.
Pomimo obsady postaci w serialu, zauważalny był spadek roli Belle. Późniejsze narracje skupiały się głównie na jej związku z Rumpelsztykiem zamiast eksplorować aspiracje samej Belle, skutecznie spychając jej postać na margines. To niedopatrzenie doprowadziło do odejścia de Ravin z serialu po szóstym sezonie, ponieważ rola Belle została zredukowana do zaspokajania potrzeb fabuły Rumpelsztyka.
9. Księżniczka Bess – Moja Lady Jane
Bess nie miała szansy zabłysnąć, zanim serial My Lady Jane został anulowany
W My Lady Jane księżniczka Bess, która czerpie z postaci historycznych, takich jak królowa Elżbieta I, odgrywa drugoplanową rolę w pierwszym sezonie. Początkowo przedstawiana jako nieśmiała i wspierająca siostrę, jej postać zaczyna ujawniać warstwy intrygi, gdy okazuje się, że jest Ethianką — zdolną do transformacji w zwierzę. Anulowanie serialu przed drugim sezonem pozostawiło rozwój postaci Bess nierozwiązanym, przerywając wszelkie eksploracje jej tożsamości Ethian i złożoności jej relacji z siostrą.
8. Caitlyn Kiramman – Arkan
Caitlyn cofnęła się w Arcane Sezon 2
Caitlyn Kiramman, początkowo przedstawiona jako uprzywilejowana Enforcer w zamożnej społeczności Piltover w Arcane, wykazuje potencjał do znacznego rozwoju postaci. W pierwszym sezonie stawia czoła mroczniejszym realiom swojego społeczeństwa i systemowej opresji, z którą zmagają się mieszkańcy Zaun. Jednak zakończenie pierwszego sezonu oznacza zmianę w jej narracji.
W drugim sezonie postać Caitlyn zostaje przyćmiona przez żałobę po śmierci matki, co zmienia ją w postać szukającą zemsty. Ta zmiana odsuwa jej rozwój na boczny tor; zamiast zmagać się ze złożonością swoich poprzednich związków, Caitlyn opowiada się za poglądami ekstremistycznymi, co ostro kontrastuje z rozwojem obserwowanym w pierwszym sezonie. Jej regresja ilustruje straconą okazję do głębszej eksploracji tematycznej, pozostawiając widzów tęskniących za umiarkowaniem i pojednaniem, do których mogła dążyć.
7. Hama i Jet – Avatar: Legenda Aanga
Hama i Jet byli ofiarami Narodu Ognia
W Avatar: The Last Airbender, pomimo znakomitego rozwoju postaci, Hama i Jet znikają w tle, ilustrując brak głębi. Jet wyłania się jako fascynująca postać w sezonie pierwszym, ale cierpi na szybki upadek w sezonie drugim, gdy staje się ofiarą Dai Li, symbolizującego surowe reperkusje jego bojowych wysiłków.
Tymczasem tragiczna historia Hamy wzbogaca jej charakter; pragnie zemsty na Narodzie Ognia z powodu traumy, której doświadczyła. Jednak zamiast przedstawiać jej czyny jako odzwierciedlenie jej cierpienia i pragnienia sprawiedliwości, narracja upraszcza jej łuk charakteru i ostatecznie ponownie umieszcza ją w więzieniu, negując złożoność jej doświadczeń.
6. Kira Yukimura – Teen Wolf
Teen Wolf często ignorował Kirę i jej potencjał
Kira Yukimura wyróżnia się jako wyjątkowa i potężna postać wprowadzona w Teen Wolf. Chociaż zapowiadana jako Thunder Kitsune, jej fabuła cierpi z powodu ciągłego zaniedbania, spychając ją do drugoplanowej roli w narracji. Jej fascynujące nadprzyrodzone zdolności są eksplorowane tylko w ograniczonym zakresie, ostatecznie odsuwając jej postać na bok po krótkim wątku.
Pomimo talentu Arden Cho i wyjątkowego przedstawienia Kiry, narracja nie zagłębia się w jej pochodzenie ani jej związki z szerszym światem nadprzyrodzonym, ostatecznie marnując okazję do bogatej eksploracji jej postaci. Frustracje osiągnęły szczyt, gdy Cho odrzuciła zaproszenie do udziału w nadchodzącym filmie Teen Wolf, powołując się na nierówność w wynagrodzeniu.
5. Laena Velaryon – Dom Smoka
Laena odegrała o wiele większą rolę w filmie Ogień i krew
W House of the Dragon postać Laeny Velaryon jest niedoceniana, pomimo jej znaczącej roli w materiale źródłowym, Fire & Blood. Narracja sprowadza ją do roli drugoplanowej, przedstawiając młodą dziewczynę oczarowaną starszym krewnym, a nie osobę z własną historią.
Złożoność relacji Laeny, szczególnie jej więź z Rhaenyrą Targaryen i jej rola w szerszej narracji rodzinnej, są znacząco zminimalizowane. Zaniedbując jej sprawczość i głębię, serial ostatecznie nie przedstawia postaci, która mogłaby dodać bogactwa i niuansów całej serii.
4. Lydia Branwell – Łowcy Cieni
Lydia powinna wrócić do Nowego Jorku
W Shadowhunters pojawiła się Lydia Branwell, postać o wielkich nadziejach zakorzeniona w książkach. Początkowo przedstawiona jako groźna liderka i poważny członek Shadowhunters, potencjał Lydii zostaje zmarnowany, ponieważ służy głównie romantycznej fabule pobocznej z udziałem Aleca i Magnusa.
Pomimo przedstawienia jej jako zdolnego sojusznika w historii, postać Lydii została nagle odsunięta na boczny tor w drugim sezonie, co udaremniło wszelkie postępy, jakie mogłyby mieć miejsce w szerszej narracji dotyczącej jej pochodzenia i umiejętności. Serial stracił szansę na rozwinięcie jej w bardziej znaczącą postać w trwającym konflikcie.
3. Matthias Helvar – Cień i kość
Fabuła więzienna Matthiasa utrudniała rozwój jego postaci
Matthias Helvar, początkowo przedstawiony w Shadow & Bone, jest pozycjonowany jako kluczowy gracz, ale kończy zmarnowany z powodu uwięzienia przez większość serii. Jego związek z Niną, choć ważny, nie mógł uratować powtarzalności jego narracji, która wydawała się bezsensownym opóźnieniem przed oczekiwanym spin-offem Six of Crows.
Anulowanie emisji serialu po drugim sezonie sprawiło, że Mathias nie mógł się rozwinąć i wniósł minimalny wkład w ogólną fabułę, co znacznie osłabiło złożone interakcje i potencjał, które mogłyby się pojawić w dalszych odcinkach.
2. Pema – Legenda Korry
Pema nie ma żadnej osobowości poza żoną Tenzina
Pema, choć wprowadzona jako godny uwagi dodatek w The Legend of Korra, nie uosabia niezależnych cech charakteru wykraczających poza jej rolę żony Tenzina i matki jego dzieci. Pomimo momentów, w których jej postać mogłaby zabłysnąć, jest w dużej mierze ograniczona pod względem sprawczości i kontekstu, szczególnie w sezonie 1, gdzie jej powiązania z Korrą tworzą bardzo powierzchowną fabułę obejmującą romans, a nie głębię charakteru.
Późniejsze sezony, choć dają przedsmak jej potencjalnego wkładu, nadal sprowadzają postać Pemę wyłącznie do funkcji narracyjnych, zamiast pozwolić jej rozwijać się jako samodzielnej postaci niezależnej od jej zobowiązań rodzinnych.
1. Kobiety z rodu Martell – Gra o tron
Gra o Tron zmieniła cel Domu Martell
Przedstawienie kobiet z rodu Martell w Grze o tron pokazuje znaczące złe zarządzanie postaciami, które mogłyby zapewnić bogatą opowieść. Po śmierci Oberyna dynamika władzy ulega zmianie, ale zamiast eksplorować złożone relacje między postaciami, takimi jak Ellaria i Sand Snakes, narracja wybiera płytkie przedstawienie napędzane zemstą.
Ten wybór uczynił z nich karykatury zemsty, a nie w pełni zrealizowane postacie z wyraźnymi motywacjami. Poświęcając głębię na rzecz dramatu, serial stracił okazje do eksploracji bardziej niuansowanych, macierzyńskich instynktów Ellarii i wyjątkowych osobowości jej córek, ostatecznie relegując je do roli standardowych postaci w fabule podkreślonej zemstą.
Źródło: X
Dodaj komentarz