Wyobraź sobie taką sytuację: właśnie kupiłeś sobie zupełnie nową konsolę do gier i Twoim pierwszym odruchem jest zapoznanie się z mnóstwem nietypowych akcesoriów, które potencjalnie mogłyby udoskonalić Twoje wrażenia z gry.
Nietypowy krajobraz akcesoriów do gier
Fascynujący świat wyjątkowych akcesoriów do gier wideo, urządzeń peryferyjnych i kontrolerów istnieje od lat 80. XX wieku. Jednak jego popularność wydaje się maleć, ponieważ producenci coraz bardziej skłaniają się ku praktycznym i znormalizowanym projektom.
Mimo tego trendu niektóre firmy nadal oddają się tworzeniu dziwacznych urządzeń peryferyjnych. W duchu świętowania tych dziwactw przygotowałem listę najbardziej ekscentrycznych akcesoriów do gier, które nie tylko wzbudziły ciekawość, ale także pokazały przebłysk kreatywności. Każdy wpis przedstawia inną konsolę, skupiając się na najbardziej dziwacznej dostępnej opcji.
10. Kontroler Dragon Quest Slime
Lepkie zbocze
Na pierwszy rzut oka kontroler dostosowany do wielu konsol wydaje się standardowy. Jednak kontroler Dragon Quest Slime wyróżnia się niekonwencjonalnym kształtem, przez co rozgrywka jest dość niezręczna. Użytkownicy muszą trzymać miękki, silikonowy slime do góry nogami, manipulując przyciskami znajdującymi się na podstawie, co okazuje się niewygodne.
Choć jest to w pełni funkcjonalny kontroler, zdobywa punkty za swój fantazyjny design, nawiązujący do uwielbianej postaci z gier wideo, przypominając nam, że nawet duże firmy, takie jak Square Enix, potrafią docenić wartość niekonwencjonalnego sprzętu.
9. Rękawica mocy
Trochę okropne
Power Glove to nostalgiczny przedmiot, który wielu może ironicznie kochać. Zamiast krytykować jego słabe sterowanie i ograniczone oprogramowanie, uznajmy to urządzenie za prekursora późniejszych innowacji Nintendo.
Choć rękawica jest nieporęczna, była ambitnym przedsięwzięciem łączącym tradycyjne schematy sterowania z elementami sterowania ruchem. Jej duch był kontynuowany w urządzeniach takich jak Wii Remote i Joy-Cons, podkreślając intrygującą, ale słabo rozwiniętą koncepcję gier w tamtym czasie.
8. Rower do gier
Ograniczona mobilność
Gamebike, zaprojektowany jako rower treningowy, który łączy się z grami wideo, aby zachęcać do sprawności fizycznej, jest zagadkowym produktem.Wymaga połączeń przewodowych i umieszcza elementy sterujące tylko między kierownicami, co jest znaczną wadą, biorąc pod uwagę jego cenę i rozmiar w porównaniu ze standardowymi rowerami treningowymi.
Z kolei alternatywne rozwiązania, takie jak Wii Fit, oferują bardziej wciągające wrażenia ze względu na kompatybilność z różnymi grami i unikalne funkcjonalności, przez co Gamebike wydaje się niepotrzebnie skomplikowanym rozwiązaniem.
7. Chłopiec z Boosterem
Nieporęczny i nieestetyczny
Booster Boy miał na celu rozwiązanie inherentnych niedociągnięć oryginalnego Game Boya, ale jego nieporęczna konstrukcja czyniła go w dużej mierze niepraktycznym.Ten dodatek zamyka Game Boya w niewygodnej plastikowej obudowie, powiększając wszystkie przyciski i zamieniając D-pad w niezgrabny analogowy drążek.
Choć jest on uosobieniem przesadnego podejścia do gier z lat 90., to akcesorium to jedynie dodaje objętości bez zwiększania funkcjonalności, choć ma w sobie pewien nostalgiczny urok.
6. Wii Speak
Gra i krzyk
Próby Nintendo w zakresie czatu głosowego online zawsze były osobliwe, szczególnie w przypadku Wii Speak — fizycznego akcesorium, które w najlepszym razie nie zapewniało wysokiej jakości dźwięku. Przy ograniczonej kompatybilności z zaledwie 13 grami i konieczności głośnego krzyku, aby być usłyszanym, korzystanie z niego mogło być dość chaotyczne.
To niecodzienne urządzenie odzwierciedla ciągłe zmagania Nintendo z technologią komunikacyjną, która w późniejszych modelach sprzętu uległa jedynie niewielkim udoskonaleniom, przez co gracze tęsknią za prostym zestawem słuchawkowym.
5. Nintendo Laboratorium
Obróbka tektury
Nintendo Labo miało na celu wprowadzenie praktycznego, kreatywnego doświadczenia w grach poprzez tekturowe konstrukcje, co ostatecznie nie przypadło do gustu docelowej grupie odbiorców.Wielu uznało, że początkowe, krótkie doświadczenie w rozgrywce i szybki montaż zestawu były rozczarowujące, pomimo obiecujących interaktywnych samouczków i potencjału do kreatywnej gry.
Koncepcja była innowacyjna, a zestaw VR charakteryzował się kompatybilnością z innymi grami, ale wraz z zakończeniem projektu zmarnowano szansę na dalszy rozwój wyjątkowych doświadczeń w grach.
4. Tuner telewizyjny Game Gear
Żałosny sygnał
Dla tych, którzy kiedykolwiek marzyli o oglądaniu telewizji na przenośnym ekranie o niskiej rozdzielczości, Game Gear TV Tuner pojawił się na rynku, pomimo swoich rażących niedociągnięć. Wyświetlając treści w marnej rozdzielczości 140p i znacznie wyczerpując baterię, ten dziwaczny dodatek zapewnił rozczarowujące wrażenia.
Mimo że wykorzystanie przenośnego systemu gier do oglądania telewizji wydaje się ciekawym pomysłem, jego praktyczne niedociągnięcia sprawiają, że jest to rozwiązanie praktycznie przestarzałe i trudne w użyciu.
3. Kinect Xbox 360
Ruszajmy się
Próbując powtórzyć sukces Nintendo w dziedzinie sterowania ruchem, Microsoft wprowadził Kinect. Jednak nie udało im się zapewnić płynnego działania.Kinect wymagał od użytkowników stania i poruszania się po dużej przestrzeni, co czyniło go znacznie mniej wygodnym w porównaniu z prostszym, skuteczniejszym wykrywaniem ruchu za pomocą Wii Remotes.
Nawigacja po interfejsie była notorycznie uciążliwa, z częstymi błędnymi odczytami działań gracza. Podczas gdy gry ruchowe zyskały popularność dzięki postępom w technologii VR, Kinect został od tego czasu zdegradowany do historii jako niezręczny i niekompletny element wyposażenia.
2. Kontroler Katana do gry Onimusha 3 Demon Siege
Jesteś już martwy
Mając tytuł o najdłuższej nazwie w historii gier, kontroler Onimusha 3 Demon Siege Katana jest równie niepraktyczny, co zabawny.Ten niezwykły kontroler umieszcza wszystkie przyciski wzdłuż katany, co sprawia, że rozgrywka jest zdecydowanie niezręczna.
Choć jest to ciekawe, co niepraktyczne, bezproblemowo mieści wszystkie niezbędne elementy sterujące. Całkowicie unikatowe, jego rzadkość sprawiła, że jest poszukiwane przez kolekcjonerów, często osiągając cenę ponad 1000 dolarów.
1. DK Bongos
Wiesz to dobrze
DK Bongos to kontroler Gamecube’a sprytnie zamaskowany w formie bongo, przeznaczony głównie do Donkey Kong Jungle Beat, ale w jakiś sposób kompatybilny z kilkoma innymi grami. Z dwoma przyciskami na każdym bongo i funkcją wejścia klaskania stał się kapryśnym i skutecznym alternatywnym schematem sterowania.
Dzięki takiemu rozwiązaniu gracze mogą eksperymentować z niekonwencjonalnymi metodami rozgrywki, co pozwala im na zabawę w rytmiczne przechodzenie innych tytułów, angażując się jednocześnie w fizyczną interakcję.
Dodaj komentarz