Top 10 One-Hit Kills: Bossowie w grach wideo, których możesz pokonać natychmiast

Od czasu pokonania mojego pierwszego bossa w Star Wars: Jedi Power Battles, zdałem sobie sprawę, że walki z bossami są wyróżniającą się mechaniką w grach wideo. Te konfrontacje często stanowią ucieleśnienie kulminacji rozgrywki, opowiadania historii, sztuki wizualnej i projektowania dźwięku, co czyni je ekscytującymi dla graczy na całym świecie.

Z biegiem lat natura tych epickich starć znacznie ewoluowała. Są teraz przypadki, w których walki z bossami odbiegają od tradycyjnych oczekiwań trudnych zmagań, wielkich bitew lub kulminacyjnych zakończeń.

Zamiast tego twórcy okazjonalnie skłaniali się ku kreatywności, wykorzystując te spotkania, aby podkreślić eksplorację, głębię tematyczną, a nawet humor. W tym artykule omówiono dziesięciu godnych uwagi bossów gier wideo, których można pokonać jednym uderzeniem.

10 Mrocznych Dusz

Łóżko chaosu

Choć uważam Dark Souls za najlepszą grę w swojej trylogii, niesławne Bed of Chaos budzi wątpliwości co do mojego stanowiska. Znajdujący się w mało imponującym miejscu boss wymaga nawigowania atakami typu swiping i unikania grawitacji, podczas gdy próbujesz rozmontować jego dwa słabe punkty. Dopiero wtedy możesz zaatakować prawdziwego bossa — buga, który ulega po jednym uderzeniu. Wymaga to jednak wykonania notorycznie trudnego skoku, co czyni to frustrującym doświadczeniem w grze, która poza tym jest wyjątkowa.

Nabrałem głębokiego uczucia do Dark Souls, co pozwala mi ignorować jego wady. Niemniej jednak, stanowczo stawiam granicę na Bed of Chaos. Mogę znieść powtarzających się wrogów i spadki liczby klatek na sekundę, ale zabójstwo jednym uderzeniem, które reprezentuje ten boss, jest znaczącym potknięciem.

9 Halo 4

Dydakt

Chociaż Halo 4 może nie rezonować z zagorzałymi fanami, to odnosi sukces jako kompetentna strzelanka pierwszoosobowa, wprowadzająca do serii nowe elementy. Chociaż nie jestem zagorzałym wielbicielem, moje wrażenia z rozgrywki były przyjemne, ale końcowe spotkanie z The Didact wydawało się szczególnie nijakie. Pomimo bycia doskonałym antagonistą, punkt kulminacyjny sprowadzał się do wydarzenia w krótkim czasie, w którym wystarczyło nacisnąć przycisk.

Chociaż rozumiem, że fabuła skupia się na więzi między Master Chiefem i Cortaną, rozczarowanie rozgrywką polegającą na pokonaniu głównego antagonisty Halo 4 granatem odwraca uwagę od oczekiwanych emocji towarzyszących walce z bossem.

8 Spider-Man 2 (2004)

Tajemnica

Choć przez lata coraz bardziej oddalałem się od serii Spider-Man, kiedyś zajmowała ona cenne miejsce w moich dziecięcych doświadczeniach z grami. Jednym z najbardziej wyróżniających się wspomnień jest walka z Mysterio ; początkowo przerażał mnie imponujący pasek zdrowia, który prezentował. Ku mojemu zaskoczeniu, jeden cios wystarczył, by zniszczyć jego iluzję, co wywołało niespodziewaną falę śmiechu.

To spotkanie sprytnie ukazuje charakter złoczyńcy, jednocześnie dostarczając rzadki moment humoru w grach, szczególnie w tej epoce. To wyjątkowe i przyjemne doświadczenie, które dodaje grze głębi.

7 Dogmat Smoka

Edmund Zabójca Smoków

Dragon’s Dogma oferuje epicką przygodę przez cały czas, a walki z bossami stanowią wielkie, wciągające wyzwania. Jednak jednym wyjątkiem jest Edmun Dragonsbane, książę Gransys, który po porażce okazuje się fałszywym bohaterem ze znacznie zmniejszonym paskiem zdrowia, co podkreśla jego oszustwa.

Jego szybkie starzenie się po porażce ujawnia kłamstwa, które rozpowszechniał, ułatwiając każdej klasie dobicie go przy minimalnym wysiłku. Ta niekonwencjonalna walka wyróżnia się w grze pełnej niezwykłych spotkań, służąc do zilustrowania prawdziwej natury Dragonsbane’a w wyjątkowo skuteczny sposób.

6 Mroczne dusze 3

Starożytny Wiwern

Obraz bossa Ancient Wyvern z Dark Souls 3

Moim zdaniem Dark Souls 3 jest uosobieniem mistrzostwa FromSoftware w projektowaniu bossów, a każda walka zapewnia ekscytujące doświadczenia. Niemniej jednak spotkania takie jak Ancient Wyvern zakłócają ustalone konwencje, choć nie zawsze ku uciesze graczy. W tym przypadku walka z bossem polega na nawigowaniu przez wielu wrogów, aby zdobyć przewagę, co pozwala na wykonanie niszczycielskiego ataku nurkowego w celu natychmiastowego zwycięstwa.

Mimo że Starożytna Wiwerna nie jest najbardziej imponującym bossem, to unikalne podejście do walki ze smokiem oferuje nową rozgrywkę, która wyróżnia się na tle innych, odchodząc od typowego sposobu atakowania jego kończyn.

5 Borderlands 2: Atak Tiny Tiny na Dragon Keep

Książę Jeffrey

Seria Borderlands jest znana ze swojego satyrycznego tonu, wyśmiewając szerokie spektrum koncepcji, w tym archetyp walki z bossem. Jeden pamiętny przypadek pojawia się w Borderlands 2: Tiny Tina’s Assault on Dragon Keep, gdzie stajesz naprzeciwko księcia Jeffreya.

Termin „walka” jest tutaj nieco mylący; po wyeliminowaniu swoich sługusów natychmiast rzuca ci wyzwanie, ale zostaje pokonany przez jakiekolwiek obrażenia, co zamienia starcie w zabawny i odpowiednio absurdalny finał, w którym ostatecznym celem jest uderzenie go, aby upokorzyć jego arogancję.

4 Legenda Zeldy: Wind Waker

Dema Kalle’a

The Legend of Zelda: Wind Waker to kolejny doskonały przykład starszej gry, która innowacyjnie interpretuje koncepcję walk z bossami. Pod koniec Forbidden Woods spotykasz Kalle Demos, gdzie strategia polega na wykorzystaniu nowo zdobytego bumerangu, aby go ogłuszyć przed atakiem.

Jednak gracze, którzy niosą Forest Water z Forest Haven, mogą wylać ją na kwiat Kalle, co prowadzi do natychmiastowej porażki, skutecznie pomijając zwykłą strategię. Co ciekawe, ten skrót pozostał nieodkryty przez ponad dekadę, dodając nieoczekiwanego dreszczyku emocji tym, którzy ponownie odwiedzają grę.

3 Batman: Arkham Origins

Porażenie prądem

Wśród szeregu groźnych bossów w Batman: Arkham Origins, spotkanie z Electrocutionerem naprawdę zaskoczyło mnie podczas mojej pierwszej rozgrywki. Jego wprowadzenie, wspierane angażującymi przerywnikami filmowymi i dialogami, sprawiło, że uwierzyłem, że stanę w obliczu poważnego zagrożenia, tylko po to, aby odzwierciedlić doświadczenie Mysterio w Spider-Man 2.

Po frustrujących trzydziestu sekundach krążenia wokół niego, sama radość z pokonania go jednym kopniakiem była satysfakcjonująca, uzupełniona ujęciem jego dramatycznego upadku w zwolnionym tempie, co jeszcze bardziej podkreślało, dlaczego Arkham Origins zasługuje na uznanie za swój niedoceniony geniusz.

2 Metal Gear Solid 3: Pożeracz węży

Koniec

Metal Gear Solid 3: Snake Eater pozostaje wyróżniającym się tytułem z różnych powodów, nie w ostatniej kolejności ze względu na zapadające w pamięć walki z bossami. Wśród Cobra Unit, The End wyróżnia się dzięki pomysłowemu projektowi i unikalnej mechanice rozgrywki.

Gracze mogą stoczyć z nim długą walkę, wykorzystując podstęp i strategię, lub zdecydować się na szybsze rozwiązanie, strzelając do niego z dystansu za pomocą jednego pocisku w Ponizovje Warehouse: Exterior, skutecznie omijając walkę. Dla tych naprawdę cierpliwych pojawia się opcja czekania przez tydzień, aż umrze ze starości, dodając kapryśny akcent do jego postaci i zapewniając mu legendarny status.

1 Opowieść podwodna

Bez

Undertale to wysoko ceniona gra niezależna, która zyskała ogromne uznanie za kreatywną mechanikę rozgrywki, w tym za unikalne podejście do walk z bossami. Wielu nie zdaje sobie sprawy, że podczas ścieżki ludobójstwa każdy boss pada po jednym ciosie, w tym groźny Sans.

Jednak zadanie tego ciosu jest niesamowicie trudne, ponieważ umiejętnie unika niemal wszystkiego, co w niego rzucisz. Ostatecznie udało mu się zadać ten jeden cios, pomimo gradu pocisków, co jest niezapomnianym momentem tej wciągającej gry, czyniąc Sansa niezatartym elementem historii gier jako jedno z najbardziej pamiętnych i wymagających spotkań w historii.

Źródło i obrazy