Obchodząc 50.rocznicę kilku kultowych filmów z 1975 r., warto zastanowić się nad ich trwałym wpływem i popularnością. Te arcydzieła kinematografii, z których wiele nadal ma wpływ, obejmują różne gatunki, w tym horror, komedię, filmy o dorastaniu i musicale. Każdy z tych filmów nie tylko podkreśla kunszt ich twórców, ale także reprezentuje znaczące kamienie milowe kultury swoich czasów.
Wśród tych klasyków, Shivers Davida Cronenberga stał się pionierskim dziełem w horrorze ciała, podczas gdy Picnic at Hanging Rock Petera Weira stał się kluczowym elementem australijskiej nowej fali.Godne uwagi występy aktorów, takie jak rola Jacka Nicholsona w Locie nad kukułczym gniazdem, dodatkowo umacniają dziedzictwo tych filmów. Od rewolucyjnego przeboju Jaws do uznanego przez krytyków Nashville Roberta Altmana, 1975 był niezwykłym rokiem w historii filmu.
10 Piłka rolkowa
Reżyseria: Norman Jewison
Rollerball to jeden z najbardziej niedocenianych występów Jamesa Caana w dystopijnym krajobrazie science fiction zdominowanym przez kontrolę korporacyjną. Film kręci się wokół brutalnego i fascynującego sportu mającego na celu podkreślenie daremności indywidualizmu, uosabianego przez głównego bohatera, Jonathana (Caana), który walczy z systemową opresją. Mrożąca krew w żyłach krytyka społeczna zestawiona z akcją o wysokiej energii znajduje oddźwięk u widzów, udowadniając swoją trafność w miarę ewolucji społeczeństwa.
Kulminacyjny pojedynek w Rollerball jest szczególnie uderzający, wciągając widzów w fizycznie wymagającą grę. Pomimo początkowych mieszanych recenzji, współcześni widzowie przyjęli jej narrację w pełni, prezentując odnowione uznanie dla jej głębi i komentarza.
9 dreszczy
Reżyseria: David Cronenberg
David Cronenberg, często uznawany za mistrza horroru ciała, pozostawił niezatarty ślad w gatunku dzięki swojej wczesnej pracy, Shivers. Ten film, przedstawiający pasożytniczą epidemię, która powoduje, że jednostki pogrążają się w gwałtownym chaosie, przygotowuje grunt pod biegłą eksplorację horroru przez Cronenberga przeplatanego komentarzem społecznym. Choć może nie jest przykładem jego najlepszych dzieł, Shivers kładzie podwaliny pod późniejsze osiągnięcia reżysera, takie jak Videodrome i The Fly.
Wpływ Shivers wykracza poza horror, oddziałując na różne gatunki filmowe, pokazując wszechstronność Cronenberga jako filmowca. Przez ostatnie pięć dekad widzowie cytowali ten film, omawiając ewolucję horroru ciała, zastanawiając się nad jego trwałym piętnem w gatunku.
8 Cooley High
Reżyseria: Michael Schultz
Napisany przez Erica Monte, znanego z pracy nad uwielbianymi sitcomami, takimi jak Good Times, Cooley High wyróżnia się jako szczera historia o dorastaniu, która odzwierciedla własne doświadczenia Montego. Akcja filmu rozgrywa się w latach 70.w Chicago i opowiada o życiu przyjaciół Cochise’a (Lawrence Hilton-Jacobs) i Preacha (Glynn Turman) podczas ich ostatnich dni w szkole średniej. Narracja przeplata humor, nostalgię i złożoność młodości.
W czasach, gdy kino głównego nurtu często pomijało czarne narracje, Cooley High oferował świeże perspektywy. Gorzko-słodkie zakończenie filmu pozostaje w umysłach widzów, zyskując uznanie reżyserów, takich jak Spike Lee, który uważa go za obowiązkowy dla przyszłych filmowców.
7 Piknik pod Wiszącą Skałą
Reżyseria: Peter Weir
Przerażający i enigmatyczny Picnic At Hanging Rock zagłębia się w niewyjaśnione zaginięcia uczennic podczas relaksującej wycieczki. Jako jeden z charakterystycznych filmów australijskiej nowej fali, jego premiera zbiegła się ze wzrostem zainteresowania kinem australijskim na rynku amerykańskim. Oparty na powieści Joan Lindsay film łączy oszałamiające efekty wizualne z prowokującymi do myślenia tematami.
Dzięki onirycznej kinematografii Russella Boyda Picnic At Hanging Rock zanurza widzów w świecie, który rzuca wyzwanie normom społecznym i oczekiwaniom. Chociaż Peter Weir stworzył niezwykłe dzieła w trakcie swojej kariery, ten klejnot z 1975 r.pozostaje świadectwem jego artystycznej wielkości.
6 Nashville
Reżyseria: Robert Altman
Uważane za jedno z najlepszych dzieł Roberta Altmana, Nashville przeplata losy wielu postaci na tle politycznego wiecu. Scenariusz napisany przez Joan Tewkesbury odzwierciedla jej własne doświadczenie outsidera w tętniącym życiem mieście Nashville w stanie Tennessee. Zręczne radzenie sobie przez Altmana z różnorodnymi postaciami tworzy bogatą mozaikę narracji.
Niezapomniana obsada filmu zapewnia porywające występy, które tchną życie w historię, umożliwiając angażujące wrażenia wizualne. Pięć dekad później Nashville nadal rezonuje z publicznością i prezentuje niezwykłą ścieżkę dźwiękową, w tym nagrodzoną Oscarem piosenkę „I’m Easy” Keitha Carradine’a.
5.Rocky Horror Picture Show
Reżyseria: Jim Sharman
Wyłaniający się jako fenomen kulturowy, The Rocky Horror Picture Show celebruje i parodiuje gatunki science fiction i horroru z poprzednich dekad. Jego osobliwa narracja zaczyna się od pary, której samochód się psuje, co prowadzi ich do ekstrawaganckiego zamku zamieszkanego przez androgynicznego dr Franka N. Furtera (Tim Curry) i całą masę ekscentrycznych postaci.
Obozowy urok filmu i odważne dyskusje na temat seksualności sprawiły, że stał się on podstawą społeczności LGBTQ+.Pomimo początkowo letniego przyjęcia, rozkwitł w kultowy klasyk, znany z wciągających pokazów o północy, podczas których widzowie całym sercem angażują się w niekonwencjonalny humor filmu i żywe numery muzyczne.
4 Lot nad kukułczym gniazdem
Wyreżyserowane przez Miloša Formana
Zdobywając pięć najlepszych Oscarów, Lot nad kukułczym gniazdem jest świadectwem doskonałości filmowej. Adaptacja powieści Kena Keseya opowiada historię Randle’a McMurphy’ego (Jack Nicholson), mężczyzny, który udaje chorobę psychiczną, aby odsiedzieć łagodniejszy wyrok, tylko po to, aby stawić czoła przytłaczającym realiom w zakładzie psychiatrycznym prowadzonym przez groźną pielęgniarkę Mildred Ratched (Louise Fletcher).
Ten film nie tylko ukazuje niezwykłe aktorskie umiejętności Nicholsona, ale także rzuca światło na kluczowe tematy związane ze zdrowiem psychicznym. Ceniony za wrażliwe podejście do poważnych tematów, Lot nad kukułczym gniazdem oferuje ponadczasową krytykę norm społecznych, umacniając swój status w historii kina.
3 Monty Python i Święty Graal
Reżyseria: Terry Gilliam i Terry Jones
Uważany za kamień węgielny kina komediowego, Monty Python i Święty Graal oznacza decydujący moment w historii komedii. Reżyserski debiut Terry’ego Gilliama i Terry’ego Jonesa prezentuje niezwykłą obsadę, dostarczając błyskawicznych żartów, zachowując jednocześnie unikalne charaktery.
Film jest zachwycającym wirem humoru, meta-żartów i absurdu — oferującym wgląd w samą sztukę filmowania. Jego unikalny styl utorował drogę przyszłym komediom, a nawet pośród serii produkcji, które nastąpiły później, niewiele filmów wywołało tyle śmiechu i nieprzerwanej aktualności, co Święty Graal.
2.Dzień Psa Popołudnie
Reżyseria: Sidney Lumet
Kamień milowy w kinie kryminalnym i napadowym, Dog Day Afternoon gra Ala Pacino w jednej ze swoich najbardziej znanych ról. Film oparty na prawdziwym napadzie na bank rozwija się jako wciągający scenariusz zakładnika, który przyciąga uwagę mediów i intryguje opinię publiczną. Główny bohater, Sonny Wortzik, grany przez Pacino, ukazuje mało prawdopodobną motywację stojącą za napadem — sfinansowanie operacji afirmującej płeć swojego partnera.
Ten element narracji, w połączeniu z mistrzowską grą aktorską Pacino, pozwala Dog Day Afternoon poruszać głębsze tematy tożsamości i ograniczeń społecznych, stając się przejmującym odzwierciedleniem tamtych czasów.
1 Szczęki
Reżyseria: Steven Spielberg
Szczęki, wyreżyserowane przez Stevena Spielberga, zrewolucjonizowały kino przebojowe, ustanawiając konwencje, które miały dominować w Hollywood przez dziesięciolecia. Akcja filmu rozgrywa się w malowniczym miasteczku nadmorskim Nowej Anglii i opowiada o szefie policji, biologu morskim i doświadczonym rybaku, którzy próbują wyeliminować białego rekina terroryzującego plażowiczów. Ograniczenia w przedstawianiu mechanicznego rekina przyczyniły się do elementu napięcia i grozy, zwiększając oczekiwania widzów.
To nie tylko sukces komercyjny, ale i redefinicja letnich premier, która udowodniła, że potrafi przyciągnąć ogromną widownię. Pięćdziesiąt lat później jego znaczenie kulturowe trwa, a jego ekscytujący wpływ nadal inspiruje filmowców, jednocześnie wzbudzając u widzów oceaniczne lęki.
Dodaj komentarz