Top 10 alternatyw i kopii Tony Hawk’s Pro Skater

Od czasu premiery w 1999 r.Tony Hawk’s Pro Skater (THPS) był siłą napędową w krajobrazie gier wideo o skateboardingu, kształtując gatunek i inspirując wiele tytułów, które próbowały powtórzyć jego sukces. Podczas gdy niektóre gry, takie jak The Simpsons Skateboarding, nie znalazły uznania u graczy, inne wyrobiły sobie własne nisze, odzwierciedlając szeroki wpływ THPS.

Pomimo prób różnych deweloperów, by stworzyć gry w tym samym duchu, niewielu udało się osiągnąć wyżyny osiągnięte przez Activision i Neversoft. Większości z tych pochodnych nie udało się zdobyć lojalnej publiczności, co zaowocowało ograniczoną liczbą sequeli. Aby się wyróżnić, wielu twórców wprowadziło unikalne zwroty akcji, czy to poprzez zróżnicowane ustawienia, znane postacie, czy nawet adaptację mechaniki do innych sportów.

Badanie wpływu THPS

W tym artykule skupiono się na dziesięciu znanych tytułach inspirowanych przełomowym THPS, z których każdy pokazuje dziedzictwo Tony’ego Hawka w świecie gier. Aby grę można było uznać za klon THPS, musiała zostać wydana po debiucie oryginału w 1999 r., odzwierciedlając jego styl rozgrywki i mechanikę.

10. Ostrze powietrzne

Futurystyczna wersja Birdmana

Opracowana przez Criterion Games, gra AirBlade zadebiutowała w 2001 roku, w czasie, gdy studio zyskało sławę dzięki serii Burnout. Jednak przed tytułami wyścigowymi Criterion eksperymentowało z grami hoverboard, takimi jak Trickstyle i AirBlade. Ta ostatnia ucieleśniała prawdziwe wrażenia z THPS, włączając rozgrywkę opartą na misjach i występy trikowe.

W przeciwieństwie do tradycyjnych deskorolek, hoverboardy otwierały nowe możliwości rozgrywki, umożliwiając większe skoki i zwiększenie prędkości. Podczas gdy brak unikalnych umiejętności hoverboardu był zmarnowaną szansą, AirBlade mimo wszystko wprowadziło fabułę o nastoletnim bohaterze walczącym z korporacyjną chciwością, wyróżniając się w nieco oklepanej, ale angażującej narracji. Pomimo kultu, tytuł miał problemy komercyjne, odwracając uwagę Criterion w stronę innych udanych franczyz.

9. Ulica Sk8er 2

Bardziej liniowe doświadczenie

Pierwszy Street Sk8er nie był zbyt udany, ale jego następca, Street Sk8er 2, wydany w 2000 r., znacznie poprawił swojego poprzednika. Ten tytuł przyjął wpływ THPS, oferując bardziej liniowy projekt poziomów, który łączył elementy wyścigowe z rozgrywką polegającą na wykonywaniu sztuczek. Gracze ścigali się z czasem, wykonując sztuczki, aby zdobywać punkty, co czyniło go zabawną alternatywą dla konwencjonalnej rozgrywki w stylu THPS.

Podczas gdy integracja mechaniki wyścigowej mogła być trafiona lub chybiona, Street Sk8er 2 utrzymał przewagę konkurencyjną w początkowej erze THPS. Chociaż seria upadła, położyła podwaliny pod elementy włączone później do tytułów THPS, podczas gdy EA przywróciło swoją obecność w gatunku skatingu dzięki Skate w 2006 roku.

8. Sesja szlifowania

Pierwszy prawdziwy klon Tony’ego Hawka

Wydana w 2000 roku gra Grind Session reprezentowała wyprawę Shaba Games w świat skateboardingu, ostatecznie łącząc ich z oficjalną franczyzą Tony Hawk. Gra ściśle trzymała się formuły THPS, prezentując prawdziwych profesjonalnych skaterów i skupiając się na zdobywaniu wysokich wyników i wykonywaniu misji. Pomimo postrzegania jako mocnego konkurenta oryginalnego THPS, Grind Session zyskała rzeszę fanów, a wielu twierdziło, że dorównuje doświadczeniu THPS.

Mimo że gra nie odniosła takiego sukcesu komercyjnego jak THPS, jej dziedzictwo przetrwało jako jeden z pierwszych przykładów prób podjętych przez studia w celu powtórzenia przełomów w grach wideo o tematyce skateboardingu.

7. Jazda na deskorolce na podwórku

Dzieci też potrafią szlifować

Backyard Skateboarding, wydany w 2004 r., oznaczał zmianę dla serii Backyard Sports studia Humongous Entertainment. Ten tytuł, wyposażony w grafikę 3D i tryb dla jednego gracza, miał na celu zaangażowanie młodszej widowni uproszczoną formą jazdy na deskorolce przypominającą styl THPS, choć z bardziej ograniczoną obsadą postaci.

Gra ostatecznie nie zyskała popularności wśród skateboardzistów i fanów oryginalnej serii Backyard. Niemniej jednak ci, którzy w nią grali, odnaleźli radość w jej rozgrywce, co uczyniło ją ukrytym klejnotem w serii.

6. Idź! Idź! Hypergrind

Jazda na łyżwach staje się szalona

W 2003 roku Go! Go! Hypergrind połączył światy skateboardingu i animowanej komedii dzięki współpracy Atlus i renomowanego studia Spumco. Podczas gdy jego komercyjny sukces był letni, odrębny styl artystyczny i humor gry z czasem zapewniły jej oddaną rzeszę fanów.

Akcja gry rozgrywa się w kapryśnym świecie Toon, gdzie CGI zagraża tradycyjnej animacji 2D. Cel gry koncentruje się na ujawnieniu najlepszego skatera-zwierzęcia, przy jednoczesnym wykorzystaniu slapstickowych wybryków i kolorowych postaci. Podczas gdy tradycyjni entuzjaści skateboardingu mogą uznać absurd za sprzeczny z intuicją, miłośnicy dziwacznego humoru docenią jej wyjątkowość. Niestety, nie pojawiły się żadne sequele, a partnerstwo stojące za grą pozostaje jednorazowym przedsięwzięciem.

5. Ewolucja skateboardingu

Solid Snake’s Pro Skater

Kiedy w 2002 roku wydano Evolution Skateboarding, gra spotkała się z krytyką, ponieważ była postrzegana jako pochodna THPS bez żadnych znaczących innowacji. Amerykańska publiczność w dużej mierze ją ignorowała, faworyzując gry takie jak Tony Hawk’s Pro Skater 4. W Japonii jednak zyskała popularność, przyciągając graczy, którzy mieli mniejszy kontakt z popularnością THPS.

Konami wprowadziło kilka uwielbianych postaci, w tym Solid Snake i Simon Belmont, i wprowadziło unikalne funkcje rozgrywki, takie jak walki z bossami, odróżniając się tym samym od bezpośrednich konkurentów. Chociaż toporna fizyka i zawiły schemat sterowania utrudniały graczom doświadczenie, próba innowacji w grze sprawia, że ​​jest to godna uwagi pozycja.

4. Shaun White na deskorolce

Pozostawienie śniegu za sobą

Ubisoft wprowadził gwiazdę snowboardu Shauna White’a do świata skateboardingu dzięki Shaun White Skateboarding. Ten tytuł oferował mieszankę rozgrywki THPS i Skate, wzbogaconą o wciągającą historię, w której gracze walczyli z pozbawioną emocji, prającą mózgi organizacją. Jednak jego wydanie zbiegło się ze spadkiem popularności buntowniczego gatunku skateboardingu.

Mimo ogólnie pozytywnych recenzji gra miała problemy ze znalezieniem odbiorców i nie doczekała się kolejnych wydań, co zakończyło karierę Shauna w branży gier wideo.

3. Agresywny Inline

Nowy sport, ten sam styl

Aggressive Inline wyróżnia się zastosowaniem formuły rozgrywki THPS do jazdy na rolkach. Opracowany przez Z-Axis tytuł czerpał inspirację z udanej serii skateboardingu, chociaż jazda na rolkach nie miała takiego samego kulturowego rezonansu.

Wielu graczy doceniło innowacje, takie jak wprowadzenie Juice Meter do pomiaru czasu i systemu poziomów podobnego do RPG, co zapewniło nową warstwę złożoności. Niestety, pomimo pochwał krytyków, Aggressive Inline zmagało się z problemami komercyjnymi, co ostatecznie skłoniło Z-Axis do odejścia od ekstremalnych gier sportowych.

2. Ekstremalna przygoda na deskorolce Disneya

Ikony kreskówek wkraczają na rampy

Wyprodukowana przez Toys for Bob i objęta szyldem Activision, gra Disney’s Extreme Skate Adventure misternie naśladowała model THPS. Wydana w 2003 r., wykorzystała silnik THPS4, integrując jednocześnie ukochane franczyzy Disneya, takie jak Toy Story i The Lion King.

Chociaż sterowanie zostało uproszczone dla młodszej widowni, gra odniosła sukces w oczarowaniu swojej grupy demograficznej, zyskując uznanie, ale nie doczekawszy się kontynuacji. Skutecznie wprowadziła nową generację do skateboardingu, zachowując jednocześnie niektóre angażujące elementy charakterystyczne dla THPS.

1. Dave Mirra Freestyle BMX 2

Tony Hawk, ale z rowerami

Dave Mirra Freestyle BMX 2 wyrósł na pretendenta do tytułu skateboardingowego na początku XXI wieku, prezentując jazdę na rowerze BMX z elementami sterowania przypominającymi THPS. Rozgrywka pozostała angażująca dzięki dobrze opracowanym poziomom i nagradzającym systemom trików, płynnie przenosząc się z doświadczenia skateboardingowego.

Gra szczyciła się mnóstwem odblokowywanej zawartości, w tym zabawnymi sekretnymi postaciami i solidnym edytorem parków. Jednak wierność wizualna odstawała od swoich współczesnych odpowiedników, takich jak Tony Hawk’s Pro Skater 3, co przyćmiewa niektóre z jej zalet.

Ostatecznie gatunek BMX nigdy nie zdobył takiej popularności, jaką zdobył skateboarding, a po źle przyjętym BMX XXX cały gatunek stracił na znaczeniu. Podczas gdy szanse na odrodzenie wydają się niewielkie, biorąc pod uwagę tragiczną śmierć Dave’a Mirry w 2016 r., dziedzictwo BMX pozostaje dla wielu miłym wspomnieniem.

Źródło i obrazy

Powiązane artykuły:

Pokonanie Nowakiego w Assassin’s Creed Shadows Claws of Awaji: kompleksowy poradnik

15:2523 września, 2025

10 najlepszych gier z otwartym światem i oszałamiającą pionowością

13:0623 września, 2025

Przewodnik po ekspedycji Clair Obscur 33: Ukończenie zadania Benissaur Nevron

12:2123 września, 2025

Przewodnik po Grounded 2: Strategie pokonania AXL

18:3422 września, 2025