Premiera Megalopolis w 2024 r. wywołała szereg reakcji, szczególnie wśród artystów efektów wizualnych (VFX). Ten film, długo ceniony projekt znanego reżysera Francisa Forda Coppoli, odzwierciedla wizję, która ewoluowała od końca lat 70. Jednak pomimo ostatecznego osiągnięcia kinowej premiery po dziesięcioleciach rozwoju, podróż była pełna sporów, w szczególności dotyczących kwestii produkcji i kontrowersji marketingowych.
Niedawno pojawiły się doniesienia szczegółowo opisujące problematyczne środowisko filmowania, w tym oskarżenia przeciwko Coppoli o niewłaściwe zachowanie wobec statystów. Ponadto decyzja Coppoli o zwolnieniu całego działu artystycznego wynikała z nieporozumień twórczych, co doprowadziło do znacznych wyzwań w procesie produkcji. Sytuacja zaostrzyła się, gdy materiały promocyjne dla Megalopolis zawierały wprowadzające w błąd cytaty z recenzji poprzednich prac Coppoli, później ujawnione jako sfabrykowane. Krytycy zareagowali ostro, co przyczyniło się do ponurego przyjęcia, odzwierciedlonego w 45% wyniku Tomatometer na Rotten Tomatoes . Film zmagał się finansowo, zarabiając tylko 14 milionów dolarów na całym świecie przy oszałamiającym budżecie w wysokości 120 milionów dolarów sfinansowanym osobiście przez Coppolę (źródło: Box Office Mojo ).
Krytyczna ocena grafiki komputerowej Megalopolis
Różna jakość w różnych scenach
W swojej recenzji artyści efektów wizualnych z Corridor Crew wyrazili ambiwalencję w odniesieniu do CGI w Megalopolis . Uznali niespokojne tło produkcji za krytyczny czynnik wpływający na ogólną jakość efektów wizualnych, chwaląc niektóre sceny za ich artystyczne wykonanie, szczególnie poetycki realizm filmu. Z drugiej strony zauważyli pewne efekty wizualne, takie jak cyfrowa transformacja postaci Adama Drivera, Cesara Catiliny, po odniesieniu obrażeń, co wywołało niedowierzanie.
Jednym z wyróżniających się momentów, chwalonych przez ekipę recenzencką, jest scena deszczowej nocy, w której Fundi Romaine (w tej roli Laurence Fishburne) jest świadkiem dramatycznego upadku posągów na ulicę. Eksperci Corridor Crew szczegółowo opisują, jak osiągnięto ten efekt, wykorzystując aktorów ozdobionych plastikowymi protezami i filmując sekwencję w zwolnionym tempie, aby nadać elegancki charakter ruchowi spadających posągów.
To aktorzy w tych twardych plastikowych protezach występują, a cały materiał filmowy jest kręcony w zwolnionym tempie, aby dać im poczucie skali, gdy spadają i się poruszają. Teraz mają jakiś rodzaj lateksowego kostiumu, a ich ręce są prawdopodobnie pomalowane. I zakładam się, że wszystko od tego miejsca do podbródka jest zasadniczo maską, aby uzyskać rzeźbione, posągowe rysy. Wszystko to jest w kamerze, prawdopodobnie również na głośności. Wszystko to jest w kamerze.
Analiza spostrzeżeń załogi Corridor
Skomplikowane wrażenia kinowe
Mieszane opinie Corridor Crew odzwierciedlają spolaryzowane krytyki otaczające Megalopolis . Podczas gdy niektóre sceny, szczególnie ta prezentująca spadające posągi, silnie rezonują z narracją wizualną filmu, inne wydają się nieskutecznie wykonane, odciągając uwagę od całościowego doświadczenia oglądania. Dysproporcje w jakości efektów wizualnych podnoszą kwestie dotyczące ogólnej atrakcyjności i spójności filmu. Podsumowując, Megalopolis wyłania się jako przedsięwzięcie filmowe, które zarówno urzeka, jak i wprawia widzów w zakłopotanie.
Źródła: Corridor Crew , Rotten Tomatoes , Box Office Mojo
Powiązane artykuły:
Data premiery filmu Gears of War przewidziana na okres po 2027 roku
7:01
Adaptacja filmowa „The Medium”: Gary Dauberman, twórca „To” i „Annabelle”, napisze i wyprodukuje grę grozy Bloober Team
16:45
Pobierz wersję EMDB 5.38
18:52
Dodaj komentarz