Recenzja filmu „The Monkey”: wciągające i krwawe przeżycie, którego nie możesz przegapić

Naprawdę przekonująca adaptacja Stephena Kinga trafia do widzów, wywołując szok, strach i głęboką refleksję. Film Osgooda Perkinsa The Monkey spełnia wszystkie te wymagania i przekracza oczekiwania.

Ten film można interpretować jako zbiór intrygujących, fatalnych scenariuszy; jednak ten uproszczony pogląd nie oddaje jego istoty.The Monkey zagłębia się w głębokie tematy traumy rodzinnej i pokoleniowego bagażu, który przekazujemy naszym dzieciom. Z własną godną uwagi linią Perkinsa metaforyczny bęben bije jeszcze głośniej.

W centrum opowieści znajdują się Hal (w tej roli Theo James) i jego skłócony brat bliźniak Bill (również grany przez Jamesa).Ich skomplikowana relacja ma swoje korzenie na długo przed tym, jak złowroga małpa, wprowadzona przez ich niedbałego ojca (Adam Scott), zaczęła siać spustoszenie i odbierać życie tym, których kochali, w tym ich troskliwej matce Lois (Tatiana Malany) i ich wujkowi (Perkins).

Zgodnie ze stylem opowiadania Kinga, Perkins rozszerza narrację swojego opowiadania, zmuszając widzów do zbadania własnych relacji z rodzeństwem i rodzicami. W końcu ulotna natura życia prowadzi nas do konfrontacji z niepokojącymi pytaniami o istnienie — czy odchodzimy spokojnie we śnie, czy też spotyka nas makabryczny los?

Wielu widzów może być zafascynowanych makabrycznymi zgonami przedstawionymi w filmie. Choć angażowanie się w te momenty może być przyjemne, ryzykuje przyćmieniem bogatszych tematów i narracji. Eksploracja ojcostwa w filmie wyłania się jako bardziej wciągający aspekt adaptacji Perkinsa. Chociaż przedstawieni ojcowie są obarczeni wadami, ich próby rodzicielstwa ujawniają warstwy złożoności.

Podczas gdy Hal podąża swoją burzliwą drogą, jego syn Petey (Colin O’Brien) staje w obliczu potencjalnej zmiany rodziny z ojczymem (Elijah Wood) podczas tego, co ma być integrującą wycieczką do parku rozrywki. Jednak wycieczka przybiera mroczny obrót, gdy ciotka Ida (Sarah Levy) pada ofiarą tragicznego wypadku.

Kilka lat wcześniej młodzi Bill i Hal próbowali wygnać Małpę, wrzucając ją do studni, ale jej powrót zwiastuje nową falę chaosu.

Wyzwania ojcostwa

Mocne występy Theo Jamesa w rolach Hala i Billa są kluczowe dla sukcesu filmu. Dynamika między braćmi, charakteryzująca się częstym lekceważeniem Hala przez Billa — nazywaniem go „głupim gównem” — zajmuje centralne miejsce, jednak to zmagania Hala z traumą rodzicielską wywołują największy oddźwięk.

Ich ojciec, pilot, przeżywa własne wstrząsające spotkanie z małpą na początku filmu. Tymczasem Lois, ich matka, uosabia dobroć i miłość, ale jest pochłonięta wyzwaniami samotnego rodzicielstwa, często mówiąc rzeczy, które pogarszają problemy rodziny. Jednak w obliczu przeciwności losu znajdują chwile radości poprzez taniec.

Najbardziej wpływowe momenty Lois napędzają podejście Hala do rodzicielstwa Peteya. Jego nieobecność jest motywowana pragnieniem ochrony syna, a nie brakiem miłości, zmuszając go do stania się lepszym ojcem niż kiedykolwiek, pomimo ukrywania bolesnych prawd przed Peteyem.

Kreatywna rzeź w obfitości

Małpa gra na bębnie w filmie „Małpa” Oza Perkinsa — (NEON)

Założenie otaczające „zabawkową” małpkę (nie można jej tak nazwać) jest proste: nakręć ją, a chaos nastąpi.Śmierć staje się nieuniknionym wynikiem, ale w historii zaadaptowanej z twórczości Stephena Kinga nie jest to zaskakujące.

To, co wyróżnia ten film, to pomysłowe i makabryczne upadki, które się rozgrywają — pomyśl o znaku „Na sprzedaż” skierowanym w twarz, scenie inspirowanej Mufasą i oczywiście o niesławnym incydencie z basenem do smażenia, między innymi. Jednak podobnie jak zabójstwa, podstawowe elementy tematyczne pozostają najważniejsze w interpretacji Perkinsa.

Ostatecznie The Monkey okazuje się wybitną komedią grozy, która wywołuje autentyczne emocje. Przyznam szczerze, że wzruszyłem się do łez.

Źródło i obrazy