
John Wick ożywił gatunek filmów akcji, stawiając czoła jednemu z hollywoodzkich stereotypów, poprawiając w ten sposób krajobraz kinowej akcji. W historii kina zawsze pojawia się kilka przełomowych filmów akcji, które na nowo definiują oczekiwania. W latach 80. XX wieku nastąpił wzrost popularności kultowych tytułów, takich jak Rambo i Terminator, które spopularyzowały archetyp umięśnionego bohatera, który uwalnia ciężką siłę ognia. W latach 90. XX wieku gatunek przesunął się w stronę zwykłych postaci wrzuconych w ekstremalne sytuacje, jak pokazano w filmach takich jak Szklana pułapka i Speed.
W latach 2010.John Wick stał się przełomowym filmem, który wyznaczył nowe standardy sekwencji akcji i rozwoju postaci. Po jego ogromnym globalnym sukcesie fala filmów próbowała naśladować jego odrębną estetykę i ton, w tym Nobody Boba Odenkirka, Atomic Blonde Charlize Theron i Extraction Chrisa Hemswortha. Każdy z tych filmów uosabia stylową brutalność i skomplikowaną choreografię, które John Wick wysunął na pierwszy plan, pomagając następnie gatunkowi pozbyć się niektórych z bardziej powtarzalnych konwencji.
John Wick: Zmieniający zasady gry w filmach akcji
Podniesienie choreografii walk poza podejście serii Bourne
Oglądaj na YouTube
Przed premierą Johna Wicka seria Bourne, prowadzona przez Matta Damona, zdominowała scenę akcji dzięki charakterystycznemu stylowi filmowania „shaky-cam”.Ta technika, zaprojektowana w celu zwiększenia immersji poprzez potrząsanie kamerą podczas intensywnych scen, stała się ulubioną metodą wśród filmowców. Niestety, podejście to wkrótce stało się powszechne, a filmy takie jak Elizjum i Igrzyska śmierci naśladowały ten trend w kwestii emocji.
John Wick przerwał ten trend, czerpiąc inspirację z kina sztuk walki, kładąc nacisk na przejrzystą choreografię i umiejętności bojowe obsady. Keanu Reeves, oddany artysta sztuk walki, pozwolił filmowi na stworzenie ostrych i angażujących scen akcji, które stanowiły ostry kontrast z chaotyczną kamerą chwiejną. Ten zwrot otworzył nowe możliwości dla dreszczyku emocji w filmach akcji — ewolucję, którą krytycy i widzowie przyjęli z entuzjazmem.
Shaky-Cam: Skuteczny, ale problematyczny w filmach akcji
Mistrzostwo i niewłaściwe wykorzystanie drgań kamery w serii o Bournie i nie tylko

Technika drżenia kamery, choć często krytykowana, została skutecznie wykorzystana przez Paula Greengrassa w filmach o Bournie. Zamiast odwracać uwagę od scen walki, dodała intensywności i poczucia bezpośredniości. Zręczne posługiwanie się drżeniem kamery przez Greengrassa pozwoliło widzom głęboko zaangażować się w akcję, tworząc niezapomniane, kinetyczne sekwencje.
Tytuł | Rok wydania | Całkowity zysk na świecie | Ocena Rotten Tomatoes |
---|---|---|---|
Tożsamość Bourne’a | 2002 | 214 034 224 dolarów | 84% |
Supremacja Bourne’a | 2004 | 290 835 269 dolarów | 82% |
Ultimatum Bourne’a | 2007 | 444 100 035 dolarów | 92% |
Dziedzictwo Bourne’a | 2012 | 276 144 750 dolarów | 56% |
Jason Bourne | 2016 | 415 484 914 dolarów | 54% |
Niestety, podczas gdy seria Bourne skutecznie wykorzystywała chwiejną kamerę, wielu filmowców, którzy chcieli powtórzyć jej sukces, używało tej techniki bezmyślnie. Zbyt często chwiejna kamera służyła jako przykrywka dla kiepskiej choreografii, rozmywając sekwencje akcji do tego stopnia, że widzowie tracili orientację w akcji. Nawet uznane filmy, takie jak The Hurt Locker i Człowiek ze stali, padły ofiarą tego zjawiska. Obsesja na punkcie chwiejnej kamery, wywołana sukcesem trylogii Bourne, ostatecznie osłabiła jej skuteczność w Hollywood.
Ustanawianie nowego standardu: sekwencje walk Johna Wicka
Wpływ Johna Wicka: nowy szablon dla filmów akcji

Dzięki perfekcyjnie wykonanym scenom walki i stabilnej pracy kamery John Wick oznacza znaczącą zmianę w sposobie przedstawiania akcji w filmach. W przeciwieństwie do swoich poprzedników, którzy polegali na chwiejnej kamerze dla uzyskania dramatycznego efektu, ten film obnażył kunszt kryjący się za sekwencjami akcji, wymagając, aby przyszłe produkcje osiągnęły jego poziom. Po premierze filmu w 2014 r.aspirujące filmy akcji nie mogły już polegać na wizualnej dezorientacji; zamiast tego stanęły przed wyzwaniem przedstawienia przemocy z jasnością, prezentując każdy wpływowy moment w całej jego okazałości.
Dodaj komentarz