
Przecięcie się komiksu i nauki: prawdziwy Spider-Man
W ekscytującym połączeniu fikcji i rzeczywistości Marco Lo Presti, badacz z Silklab na Uniwersytecie Tufts, poczynił postępy w opracowaniu innowacyjnego włókna jedwabiu, które przybliża kultowe zdolności Spider-Mana do rzucania pajęczynami. Te przełomowe badania, które rozpoczęły się w 2020 r., znacznie się rozwinęły, umożliwiając włóknu jedwabiu chwytanie obiektów z odległości od 30 do 35 centymetrów i podnoszenie ciężarów do 15 do 20 gramów. Zapowiadają one nadejście nowej ery, przypominającej ukochanego superbohatera.
Ten niezwykły postęp pokazuje, w jaki sposób naukowa ewolucja zaczyna powielać elementy, które kiedyś były ograniczone do sfery fantazji, ukazując potencjał tkwiący na styku inspiracji i innowacji.
Rozwój włókna jedwabiu: cud nauki
W Silklab w Medford w stanie Massachusetts naukowcy stworzyli najnowocześniejsze włókno jedwabne, naśladując mechanikę pajęczyny Spider-Mana. Proces tworzenia obejmuje wstrzyknięcie mieszanki fibroiny jedwabiu — pochodzącej z kokonów japońskiego jedwabnika — i dopaminy przez współosiową igłę w środowisku acetonu.

Testy włókien jedwabiu wykazały ich imponującą wytrzymałość i właściwości klejące, skutecznie chwytając różne przedmioty, od śrub po sprzęt laboratoryjny. Prowadzi to do intrygującego pytania: kiedy będziemy mogli huśtać się na budynkach jak Spider-Man?
Eksploracja praktycznych zastosowań włókna jedwabiu inspirowanego Spider-Manem
Chociaż zespół Silklab może jeszcze nie być gotowy na akrobacje miejskie, zidentyfikowali kilka interesujących potencjalnych zastosowań dla swoich włókien jedwabnych. Zespół spekulował, że włókna te mogą pomóc w wydobywaniu zanurzonych obiektów lub wspierać drony działające w trudnych warunkach. Według Fiorenzo Omenetto, profesora inżynierii na Tufts i kluczowej postaci w Silklab, materiał ten posiada niezwykłe możliwości, biorąc pod uwagę naturalną wytrzymałość jedwabiu i jego zdolność do podnoszenia znacznych ciężarów. Jednak nadal pozostaje wiele pytań dotyczących jego pełnego potencjału, w tym ograniczeń dotyczących zdolności podnoszenia i wykonalności zdalnego przeciągania przedmiotów.
Lo Presti jest entuzjastycznie nastawiony do wspólnych wysiłków na rzecz dostosowania tego materiału do rzeczywistych celów. Po tym, jak jego niedawna publikacja na temat klejów podwodnych przykuła uwagę organizacji non-profit, stanął przed fascynującym wyzwaniem: czy włókna można wykorzystać do znakowania rekinów? Początkowo sceptycznie nastawiony do sztywności kleju i dynamicznej natury rekinów, Lo Presti podjął wyzwanie i obecnie współpracuje z organizacją w celu opracowania praktycznych rozwiązań. Takie wysiłki podkreślają znaczenie dostosowywania innowacji w celu uwolnienia ich pełnego potencjału, podróży, którą zarówno entuzjaści nauki, jak i miłośnicy Spider-Mana uważnie obserwują.
„Materiał, który naśladuje supermoce, jest zawsze bardzo, bardzo dobrą rzeczą.” – Fiorenzo Omenetto
Fiorenzo Omenetto, który odegrał kluczową rolę w projekcie wraz z Lo Prestim, podzielił się spostrzeżeniami na temat rozwijającego się odkrycia i związku z pajęczyną Spider-Mana. Omenetto zauważył, że podczas gdy naukowe przedsięwzięcia często wydają się skrupulatnie zaplanowane, w rzeczywistości przełomy często pojawiają się w wyniku rozpoznania nieoczekiwanych korelacji. Dokładnie tak było w przypadku ich rozwoju włókna jedwabiu, gdy zespół miał oświecającą świadomość jego podobieństwa do zdolności Spider-Mana.
Omenetto podkreślił, że ekscytacja związana z tworzeniem materiału odzwierciedlającego nadludzkie zdolności jest namacalna. Zauważył, że „materiał imitujący supermoce to zawsze bardzo, bardzo dobra rzecz”, podkreślając znaczenie przełomu w miarę postępu nauki w kierunku realizacji koncepcji, które kiedyś uważano za czysto fikcyjne — jak słynne rzucanie pajęczynami przez Spider-Mana.
Innowacyjny materiał Silklab: inspirowany oryginalnymi umiejętnościami Spider-Mana
Połączenie między jedwabnym włóknem Silklab a pajęczą siecią Spider-Mana odbiega od powierzchownych podobieństw, odzwierciedlając fundamentalną wizję postaci Stana Lee. Od czasu debiutu w Amazing Fantasy #15 Peter Parker wykorzystywał małe urządzenia montowane na nadgarstku, które zaprojektował, do wyrzucania nici „pajęczej sieci”.Ten wynalazek bardzo przypomina mechanizm wyrzucający stworzony przez Silklab, wzmacniając klasyczne przedstawienie Spider-Mana. Natomiast współczesne wersje postaci pokazały, że jest ona zdolna do organicznego generowania sieci jako części swojej transformacji.

Więcej szczegółów na temat tego fascynującego wydarzenia znajdziesz na stronie WIRED.
Dodatkowo możesz zapoznać się z większą liczbą perspektyw i treści wizualnych na stronie Source & Images.
Dodaj komentarz