Południowokoreańskie Ministerstwo Zatrudnienia i Pracy zmodyfikowało swoją administracyjną definicję pracy w godzinach nadliczbowych zgodnie z „Prawem pracy” 22 stycznia 2024 r. w odpowiedzi na decyzję wydaną przez Sąd Najwyższy kraju w grudniu 2023 r. W decyzji tej stwierdzono, że każda ilość „nadgodzin” przepracowany każdy dzień jest dopuszczalny, o ile łączny tygodniowy czas pracy mieści się w ustawowo określonych 52 godzinach.
Dlatego Demokraci twierdzili, że nawet jeśli pracuje się dłużej niż 8-godzinny dzień pracy, to nadal można pracować 21,5 godziny na dobę, pomijając 4 godziny i 30 minut odpoczynku, o ile tydzień pracy nie jest dłuższy niż 52 godziny .
Rzecznik Partii Demokratycznej Park Hae-cheol zwrócił uwagę na rzekomą hipokryzję dokonanej przez rząd rewizji administracyjnej definicji pracy w godzinach nadliczbowych, umożliwiającej przedsiębiorcom legalną pracę do 21,5 godziny na dobę. Według Koreaboo rząd powinien był skrócić dzień pracy, aby umożliwić Koreańczykom prowadzenie bardziej humanitarnego życia.
Zreformowane prawo pracy wprowadzone przez rząd Korei Południowej wywołuje debatę w Internecie na temat polityki 21,5 godziny pracy
Aby umożliwić wprowadzenie nowego prawa pracy, rząd Korei Południowej zmodyfikował politykę wymagającą 21,5 godzin pracy dziennie. Po wyroku Sądu Najwyższego z grudnia 2023 r. zmieniono przepisy tak, aby mówiły o maksymalnie 40 godzinach tygodniowo, a nie ośmiu godzinach dziennie.
Według koreańskich mediów ogólnokrajowych Newsvop umożliwia to ocenę czasu pracy pracownika w zależności od tego, nad czym pracował lub w jakie projekty lub zadania był zaangażowany w ciągu tygodnia, co pozwala osiągnąć 21,5 godziny dziennie.
Dlatego praca przez tyle godzin w ciągu jednego dnia nie jest zabroniona. Biorąc pod uwagę, że 52 godziny tygodniowo – łącznie z nadgodzinami i odjęciem więcej niż czterech godzin w celu uwzględnienia okresu odpoczynku pracownika – nie są przekroczone.
Opozycja Demokratyczna Partia Korei również ostro skrytykowała działania rządzącego rządu w zakresie reformy prawa pracy. 23 stycznia 2024 r. rzecznik KST Park Hae-cheol wydał pisemne oświadczenie.
Według rzecznika Park Hae-cheol dodatkowe działania podjęte przez administrację Yoon Suk-yeol naruszyły umowy z Międzynarodową Organizacją Pracy (MOP), które zabezpieczają negocjacje zbiorowe, w tym artykuły 87 i 98.
Odkryto, że istnieje przestarzałe postrzeganie pracy i niechęć do niej. Park Hae-cheol stwierdziła, że rząd Korei Południowej oszukuje opinię publiczną, ujawniając skutki polityki pracy i regulacji związanych z systemem wykluczania godzin pracy i pomocy w kosztach operacyjnych, wywołując wrażenie, że związek łamie prawo.
Ponadto Partia Demokratyczna również postrzega to jako zaprzeczenie intencji wyroku Sądu Najwyższego z 2018 r., jakoby przepisy Prawa Unii zabraniające przedsiębiorstwom wspierania związków środkami operacyjnymi były niezgodne z konstytucją.
Rzecznik Park Hae-cheol powiedział:
„Ujawniła się niechęć do pracy i wsteczne postrzeganie pracy. Rząd koreański wprowadza opinię publiczną w błąd, jakby związek dopuścił się czynu niezgodnego z prawem, ogłaszając wyniki planowania pracy i inspekcji związane z systemem zwolnień z godzin pracy i pomocy w pokryciu kosztów operacyjnych. Jest to także sprzeczne z celem orzeczenia Sądu Najwyższego z 2018 r., zgodnie z którym przepisy prawa unijnego, które zabraniają pracodawcom zapewniania związkom wsparcia na pokrycie kosztów operacyjnych, są niezgodne z konstytucją.” (jak podaje 24 News Agency)
Partia Demokratyczna Korei Południowej stwierdziła, że aby umożliwić pracownikom życie ludzkie, muszą ograniczyć godziny pracy, i oskarżyła władzę wykonawczą o reinterpretację prawa i wymogów dotyczących pracy w godzinach nadliczbowych.
Tymczasem dziennikarz Geopolitical Economy Report Benjamin Norton zamieścił w mediach społecznościowych informację o niedawno znowelizowanej wersji prawa pracy, co wywołało masową krytykę na całym świecie. Internauci z całego świata wyrazili na Twitterze swoje niezadowolenie, ostro krytykując nową politykę rządu Korei Południowej w zakresie prawa pracy.
Południowokoreańska Partia Demokratyczna wskazała, że zmieni ustawodawstwo w opozycji do dyskryminacyjnych praktyk legalizacji przepracowania i nowego prawa pracy.
Wcześniej rząd byłego prezydenta Moon Jae-ina zaczął stopniowo wdrażać wytyczne dotyczące 52-godzinnego tygodnia pracy według skali wynagrodzeń w 2017 r. w miejsce poprzedniego 68-godzinnego tygodnia pracy.
Korea Południowa zajęła drugie miejsce w badaniu przeprowadzonym przez tę francuską organizację na temat rocznego czasu pracy 35 członków. W 2019 roku koreańscy pracownicy przepracowali średnio 1967 godzin rocznie, czyli o 241 godzin więcej niż średnia OECD wynosząca 1726 godzin. Dla porównania, jak podaje „The Korea Herald”, japońscy pracownicy przepracowują średnio 1644 godziny rocznie, a Koreańczycy o 323 godziny więcej.
Ograniczenia czasu pracy reguluje Ustawa o standardach pracy z 1997 r. (w laickim rozumieniu prawa pracy). Tygodniowy czas pracy jest ograniczony przez ustawę o standardach pracy w Korei Południowej do 52 godzin, co obejmuje 12 godzin pracy w nadgodzinach oprócz 40 normalnych godzin. Generalnie pracownik może zgodzić się na pracę w wymiarze maksymalnie 12 dodatkowych godzin tygodniowo. Za nadgodziny pracodawca musi wypłacić 1,5-krotność zwykłego wynagrodzenia.
Obecnie zmieniona wersja polityki 21,5 godziny pracy na dobę w prawie pracy dotyczy całego narodu i świata.
Powiązane artykuły:
Dlaczego długi rozwój Hollow Knight: Silksong może być uzasadniony: spostrzeżenia z oryginalnej gry
16:03
Nierozwiązana zagadka Johna Duttona III z premiery serialu Yellowstone wciąż pozostaje
16:01
10 najlepszych filmów i programów telewizyjnych z udziałem Jamiego Demetriou
15:50
Dodaj komentarz