Mówi się, że niektóre filmy zajmują szanowane miejsce w kulturze, a wielu entuzjastów uważa film Labyrinth z 1986 roku , wyreżyserowany przez Jima Hensona, w którym wystąpił kultowy David Bowie, za jeden z takich filmowych skarbów. Niemniej jednak Hollywood ma tendencję do kwestionowania takich pojęć. Więc przygotuj się: kontynuacja Labyrinth jest oficjalnie w przygotowaniu!
Ta zapowiedź może wywołać pewne zrozumiałe obawy. Po śmierci Jima Hensona w 1990 r. i Davida Bowiego w 2016 r. fani mogą się zastanawiać, w jaki sposób sequel może uchwycić ducha oryginału. Jednak TriStar Pictures jest nieugięte w kwestii kontynuowania tego projektu. Zaangażowali Roberta Eggersa , znanego ze swojej pracy nad Nosferatu , The Lighthouse i The Witch , do napisania i wyreżyserowania filmu.
Biorąc pod uwagę reputację Eggersa jako wybitnego głosu w nowoczesnym kinie grozy, pojawiają się pytania: Czy może źle pamiętamy Labirynt ? Czy możemy zaklasyfikować go jako film grozy? A może mylnie łączymy go ponownie z Labiryntem Fauna ?
Bądźcie spokojni, nie mylimy tych dwóch filmów. Labyrinth jest zasadniczo musicalem fantasy, oferującym szczyptę „straszności” zamiast prawdziwego horroru. Jednak prowadzi to do kluczowego pytania: po co tworzyć sequel filmu, który zadebiutował czterdzieści lat temu?
Czy powinniśmy pozwolić klasykowi odpocząć?
TriStar Pictures próbowało stworzyć sequel Labyrinth od co najmniej 2017 roku, wkraczając w to, co można opisać jedynie jako czyściec przedprodukcyjny. Pierwszy zaangażowany reżyser, Fede Álvarez, znany ze swojej pracy nad Martwym złem (2013) i Obcym: Romulusem , kiedyś twierdził, że miał kompletny szkic scenariusza do 2018 roku. Po Álvarezie, Scott Derrickson , znany z Doktora Strange’a i Czarnego telefonu , dołączył do projektu w 2020 roku.
Obaj reżyserzy stanęli w obliczu konfliktów twórczych ze studiem w kwestii reżyserii scenariusza i ogólnego tonu, co może tłumaczyć przedwczesne zakończenie ich kadencji. Teraz, gdy Eggers wkracza do akcji, aby całkowicie ponownie uruchomić proces pisania scenariusza, należy zastanowić się, jakie kryteria TriStar ma na myśli w przypadku tej nowej wersji. Biorąc pod uwagę biegłość Eggersa w tworzeniu atmosfery przesiąkniętej horrorem, może on nie być zgodny z kapryśną esencją, która charakteryzowała pierwotną wizję Hensona.
Chociaż pomysł Labyrinth reżyserowanego przez Eggersa mógłby dać świeże spojrzenie, niewątpliwie stanowiłby ostry kontrast z ukochanym klasykiem. Aby to przedsięwzięcie odniosło skutek, TriStar musi przyznać Eggersowi swobodę twórczą, aby mógł realizować autentyczną wizję. Niestety, doświadczenia z przeszłości sugerują, że ingerencja studia może utrudnić ten cel. Te wyzwania potęguje trudne zadanie zastąpienia Bowiego, ponieważ Jennifer Connelly mogłaby powtórzyć swoją rolę, ale znalezienie kogoś, kto wcieliłby się w Goblin Kinga, to ciężka odpowiedzialność.
Mając za sobą prawie osiem lat sporów, produkcja ta budzi poważne obawy co do wykonalności sequela. Te trwające konflikty mogą sugerować, że Labyrinth nigdy nie miał być kontynuowany poza swoją oryginalną narracją. Ponadto, ponieważ terminy takie jak „zmęczenie sequelem” zyskują popularność w dyskusjach kulturowych, być może nadszedł czas, abyśmy ponownie rozważyli, czy klasyka powinna pozostać nietknięta.
Dodaj komentarz