Streszczenie
- Adaptacja powieści Salem’s Lot z 2004 r.to godna pochwały, choć nie pozbawiona wad interpretacja, która pozostaje wierna pierwotnej narracji Stephena Kinga, a jednocześnie zawiera godne uwagi występy wybitnych aktorów.
- Pomimo pewnych niedociągnięć produkcyjnych i słabych efektów wizualnych, film skutecznie i w charakterystyczny sposób przekazuje elementy grozy zawarte w powieści Kinga.
- W adaptacji pojawiają się intensywne sceny śmierci i humorystycznie przesadzone fragmenty grozy, które kontrastują ze współczesnym stylem horroru.
Przekształcenie powieści Stephena Kinga w film wiąże się z wyzwaniami, a najnowsza inkarnacja Salem’s Lot jest tego przykładem. Adaptacja Maxa z 2024 r.zebrała mieszane recenzje wśród widzów, głównie w porównaniu z klasycznym miniserialem telewizyjnym. Istnieje jednak wcześniejsza adaptacja z 2004 r., która zasługuje na nową ocenę.
Pierwotnie opublikowana w 1975 r., Salem’s Lot stanowi istotne dzieło w repertuarze Stephena Kinga, oznaczając jego drugą powieść. Co ciekawe, była to druga książka autora, która została zaadaptowana na potrzeby filmu, po interpretacji Briana De Palmy pierwszego dzieła Kinga, Carrie. Biorąc pod uwagę ukochany status miniserialu z 1979 r.i ostatnią rozczarowującą próbę, to adaptacja z początku XXI wieku często zanika w zbiorowej pamięci.
Los Salem z 2004 roku nie był idealny, ale wyróżniał się
Wierna adaptacja z wyraźnym klimatem telewizyjnym z połowy lat 2000.
Miniserial TNT został wyemitowany w czerwcu 2004 r., oferując dwuodcinkowy format podobny do oryginalnej adaptacji z 1979 r. Trwający nieco ponad trzy godziny, w szczególności zachowuje silną wierność materiałowi źródłowemu, ożywiając go gwiazdorską obsadą, w tym Robem Lowe’em, Donaldem Sutherlandem, Samanthą Mathis i Rutgerem Hauerem. Reżyserem był Mikael Salomon, a scenariusz stworzył Peter Filardi, który zaadaptował mrożącą krew w żyłach opowieść Kinga.
Jednak Salem’s Lot z 2004 roku nie jest pozbawiony wad. Zmaga się z nierówną jakością produkcji, niezręcznymi dialogami, pospiesznym montażem i kiepskimi efektami wizualnymi. Mimo to adaptacja uchwyciła istotę oryginalnej opowieści grozy, przekształcając ją w angażujące, ale chaotyczne doświadczenie oglądania. Wprowadzając sceny pominięte w wersji z 1979 roku, oferuje świeżą perspektywę, zachowując jednocześnie ponury klimat twórczości Kinga. Chociaż niektóre występy wydawały się nieco niewykorzystane, nadal łączą się, aby dostarczyć kwintesencję telewizyjnej atmosfery połowy lat 2000.
O czym jest Salem’s Lot?
Klasyczny horror Stephena Kinga rozgrywający się w małym miasteczku – wyjaśnienie
Dla tych, którzy nie znają tej historii, dzieje się ona w Jerusalem’s Lot w stanie Maine, powszechnie znanym jako Salem’s Lot. Opowieść podąża za Benem Mearsem, pisarzem, który powraca do miasteczka swojej młodości w poszukiwaniu twórczej inspiracji. Jednak wkrótce odkrywa mroczną rzeczywistość: mieszkańcy miasteczka ulegają wampirycznej transformacji. W miarę rozprzestrzeniania się plagi wampirów Ben sprzymierza się z takimi postaciami jak ojciec Callahan i młody Mark Petrie, aby stawić opór nadciągającej ciemności.
Hordę wampirów prowadzi złowrogi Kurt Barlow, wspierany przez swojego ludzkiego asystenta, Richarda Strakera. Ostatecznie miasto pogrąża się w chaosie, co zmusza Bena i Marka do opracowania planu trwałego wyeliminowania wampirów. Ta wciągająca opowieść redefiniuje klasyczne motywy horroru, prezentując odświeżające spojrzenie na mit wampirów. Sam Stephen King wyraził swoją sympatię do tej historii w różnych wywiadach. W godnej uwagi dyskusji z magazynem Highway Patrolman w 1987 r.zauważył:
W pewnym sensie to moja ulubiona historia, głównie z powodu tego, co mówi o małych miasteczkach. Są teraz czymś w rodzaju umierającego organizmu. Ta historia wydaje mi się swojska. Mam dla niej specjalne zimne miejsce w sercu!
Co grupa Salem’s Lot z 2004 roku zrobiła dobrze?
Intensywne sceny śmierci i kiczowaty horror
Adaptacja z 2004 roku wprowadziła kilka elementów nieobecnych w wersji z 1979 roku, takich jak postać Duda Rogersa i mrożąca krew w żyłach scena w autobusie szkolnym z udziałem dzieci wampirów. W porównaniu do filmu z 2024 roku ta adaptacja uchwyciła pewne aspekty w odpowiednim dla epoki tonie, nawet jeśli niektóre momenty wydają się teraz kiczowate. Szczególnie makabrycznym momentem jest śmierć Jimmy’ego Cody’ego, przedstawiona w bardziej brutalnym świetle w porównaniu do przedstawienia w książce. Inna wyróżniająca się sekwencja obejmuje groźną obecność Barlowa w kuchni Petrie, w której zadaje druzgocący cios matce Marka, jednocześnie pędząc po suficie jak groteskowe stworzenie.
Takie sceny stanowiłyby wyzwanie do odtworzenia w dzisiejszym bardziej stonowanym krajobrazie horroru, który w rezultacie może wydawać się mdły. Nawet zwariowane dialogi, postrzegane jako niezręczne na papierze, często znajdują oddźwięk w adaptacji z 2004 roku. Chociaż aktorstwo może nie dorównuje szanowanym występom wersji z 1979 roku, talenty takie jak Rob Lowe, James Cromwell i Donald Sutherland zdołały zabłysnąć, nawet pośród niezbyt znakomitego scenariusza i reżyserii.
2004 Salem’s Lot kontra wersje z 1979 i 2024
Pomimo swoich zalet, miniserial z 2004 roku nie ma tej nawiedzającej atmosfery, która charakteryzowała adaptację z 1979 roku. Wczesna wersja zawiera bardziej przerażające wampiry, podczas gdy ulepszenia CGI w wersji z 2004 roku mogą wydawać się nieco dziwaczne. Ponadto, starsza wersja szczyciła się lepszym projektem dźwiękowym i momentami, które pozostały w umysłach widzów długo po napisach końcowych. Przedstawienie Strakera przez Jamesa Masona w serii z 1979 roku pozostaje znacznie bardziej przerażające niż interpretacja Donalda Sutherlanda.
Mimo to Salem’s Lot z 2004 roku wykazuje godną uwagi ambicję i ma potencjał, by z czasem osiągnąć status kultowego, szczególnie w zestawieniu z niedawną adaptacją z 2024 roku, w której pospiesznie skrócono fabułę do zaledwie dwóch i pół godziny.
Zainteresowani mogą obejrzeć dwuczęściowy miniserial Salem’s Lot z 2004 roku, który jest obecnie dostępny do wypożyczenia na platformach Apple TV+ i Amazon Prime Video.
Powiązane artykuły:
10 niesamowitych gier grozy, które muszą być jeszcze straszniejsze
15:05
10 najlepszych gier grozy: same zabójcze, bez wypełniaczy
14:03
10 klimatycznych gier grozy, które skupiają się na nastroju, a nie na jumpscare’ach
8:38
Dodaj komentarz