Moja przygoda z serią Tekken rozpoczęła się w wieku zaledwie 6 lat, rozpalając moją dożywotnią pasję do tej kultowej serii bijatyk. To właśnie tutaj, mając zaledwie 7 lat, zacząłem pisać swoje pierwsze niezdarne fan fiction i, mając zaledwie 8 lat, bawiłem się na forach internetowych, udając 13-latka. Tekken to dla mnie nie tylko gra; to jak ponowne spotkanie ze starym przyjacielem.
Wielu wojowników z miłością doskonaliło swoje umiejętności przez lata, a dla nich Tekken ucieleśnia istotę pamięci mięśniowej. Seria umiejętnie łączy powagę z nutą humoru, tworząc wciągające doświadczenie. W niniejszej analizie ocenię każdą główną odsłonę, pomijając remastery, adaptacje mobilne i porty konsolowe, a swoją ocenę oparłem na osobistych preferencjach, pomimo generalnie pozytywnego przyjęcia większości tytułów.
10 Tekken
Klasyka, od której wszystko się zaczęło
Pomimo pozornie przestarzałej grafiki i rozgrywki, powrót do Tekkena przypomina nostalgiczną podróż do korzeni. Gracze, którzy opanowali mechanikę nowszych odsłon, mogą czuć się zdezorientowani, wracając do tej oryginalnej gry. Wprowadzenie Galagi dodaje zabawnego zwrotu akcji, który pozwala odblokować Diabelskiego Kazuyę, jednak ogólna głębia gry jest ograniczona.
Kolejne tytuły niewątpliwie udoskonaliły podstawy, na których opierała się ta pierwsza wersja. Nie byłoby zaskoczeniem, gdyby w przyszłości planowano remake.Ścieżka dźwiękowa, choć wykorzystana ponownie w późniejszych grach, zyskałaby na nowoczesnym wydaniu, zwłaszcza uwielbiana scena Marine Stadium, być może jako zawartość do pobrania w nadchodzącej grze.
9 Tekken 6
Wady powolnego ładowania
Wprowadzając system furii, Tekken 6 pozwalał graczom zwiększać swoją moc wraz ze spadkiem poziomu zdrowia. Włączenie trybu Tekken-Force do fabuły zapewniło dodatkowe zaangażowanie, a Azazel wyróżniał się jako jeden z najgroźniejszych bossów finałowych.
Choć narracja wojenna była wciągająca, niektóre postacie zostały zepchnięte na dalszy plan, co było jedynie komiczne. Asuka Kazama, moja ulubiona postać, wydawała się mieć istotne powiązania z historią rodziny Mishima, ale w kolejnych częściach wplątała się w rywalizację z Lili de Rochefort.
Pod względem personalizacji, Tekken 6 oferował najlepsze opcje w serii, ale długi czas ładowania w grach offline stanowił istotną wadę. Awans powyżej 1. Dan był ograniczony do gry online, co stanowiło wyzwanie dla graczy z zawodnym połączeniem internetowym.
8 Tekken 4
Nieuzasadniona krytyka
Jako pierwsza gra, w której do rozgrywki wprowadzono ściany, Tekken 4 podzielił fanów. Katsuhiro Harada spotkał się z ostrą krytyką po premierze.
Niemniej jednak, narracja oparta na postaciach była wyjątkowa, z bogatymi prologami i epilogami, które dodawały głębi całemu doświadczeniu. Znana saga rodziny Mishima była kontynuowana, a jedna z zapadających w pamięć scen przedstawiała humorystyczną konfrontację Marshalla Lawa z krytykiem jego umiejętności kulinarnych. Podkład dźwiękowy tej części, w tym ścieżka dźwiękowa, był znakomity.
7 Tekken 7
Krótkie doświadczenie
Dzięki wprowadzeniu mechaniki Rage Arts i Power Crush, Tekken 7 zatarł granice, wykorzystując funkcje zapożyczone z konkurencyjnych serii. Pojawienie się kultowych postaci, takich jak Noctis z Final Fantasy XV i Negan z The Walking Dead, dodało świeżości do listy postaci. Jednak brak trybów takich jak Survivor i Team-Battle sprawił, że niektórzy fani zaczęli tęsknić za przeszłością.
Chociaż fabuła zakończyła długotrwałą rywalizację Kazuyi i Heihachiego, jej przekaz wydawał się nijaki z powodu suchego stylu narracji. Ukończyłem grę w zaledwie jeden dzień, co skutkowało najkrótszym czasem rozgrywki spośród wszystkich gier Tekken. Fani klasycznych postaci byli rozczarowani, gdy ich ulubieńcy, tacy jak Lei Wulong i Anna Williams, zostali przeniesieni do płatnego DLC, co wywołało frustrację wśród długoletnich graczy.
6 Tekken 8
Łączenie pokoleń graczy
Tekken 8 spotkał się z krytyką, zwłaszcza w kwestii zmian w systemie gniewu, mimo to gra ma służyć jako pomost zarówno dla nowych graczy, jak i weteranów serii.
System powtórek zachęca graczy do uczenia się swoich strategii, a opcje personalizacji — wcześniej oferowane za darmo — teraz wymagają od graczy zdobycia ich za pośrednictwem płatnego karnetu bojowego, co sprawiło, że wciągnąłem się w grę o wiele bardziej niż w jej poprzedniczkę, Tekken 7.
Fani świętowali ponadto powrót Juna, którego nie było od czasów Tekkena 2. Choć tryb arcade offline był stosunkowo krótki, to po zakończeniu głównego wątku fabularnego wniósł on wartościową zawartość.
5 Turniej Tagów Tekken 2
Cudownie niekanoniczne
Emocje związane z zapowiedzią Tekken Tag Tournament 2 były wręcz namacalne, ponieważ to właśnie w tej grze seria rozwija swoje bardziej kapryśne aspekty. Komediowe zakończenie Wang Jinrei pozostaje jednym z atutów, a nawet Snoop Dogg pojawia się w zabawny sposób!
Pomimo nostalgicznej radości płynącej z rozgrywki, tęsknię za większą ilością zawartości do pobrania, która mogłaby wzbogacić wrażenia. Społeczność online wciąż kwitnie, ale mój schowany PS3 utrudnia mi udział w grze. Ten tytuł zajmował ważne miejsce w moich studenckich czasach, gdy byłem zapracowanym studentem.
4 Turniej Tagów Tekken
Nostalgiczne chwile
Ten tytuł był przełomowym wydaniem na PS2, oferując wszystkie uwielbiane dotąd postacie, a także zremasterowane poziomy. Wprowadzenie minigry Tekken Bowl zapewniło przyjemną rozrywkę, zachowując jednocześnie możliwość gry solo.
Wielu graczy, tak jak ja, doświadczyło ostatecznego rozczarowania, gdy nasze systemy PS2 przestały działać, ale próby rozwiązania problemu tylko wzmocniły moje miłe wspomnienia związane z tą grą.Ścieżka dźwiękowa jest również jedną z najlepszych, wyznaczając muzyczny standard, który wpłynął na ekrany wyboru postaci w kolejnych tytułach.
3 Tekken 5
Cudowne połączenie pierwiastków
Tekken 5 z powodzeniem zachował najlepsze cechy swoich poprzedników, zapewniając idealną równowagę między rozgrywką a narracją. Wprowadzenie personalizacji postaci i systemu rankingowego zapewniło graczom nowy wymiar zaangażowania.
Idealnie zsynchronizowana z 15.rocznicą serii, edycja konsolowa pozwoliła nostalgicznym graczom rozkoszować się arcade’owymi wersjami pierwszych trzech części. Unikalny tryb „The Devil Within” autorstwa Jina Kazamy dodał intrygi związanej z potencjalnym powrotem Jun do fabuły, jeszcze bardziej urzekając fanów.
Mini-gra kosmiczna nawiązująca do klimatu pierwszej części Tekkena i sprawiająca, że piąta część gry sprawia wrażenie wielkiej celebracji szczytowego okresu serii.
2 Tekken 2
Utrwalanie dziedzictwa
Ta pozycja jest szczególnie zapadająca w pamięć ze względu na unikalne easter eggi, takie jak osobliwy tryb Big-Head i możliwość wyrażania myśli przez postacie podczas ćwiczeń w trybie bezczynności. Wyzwanie polegające na odblokowaniu ulubieńców fanów, takich jak Roger czy Alex, poprzez wykonywanie konkretnych zadań w rozgrywce, dodało element motywacji.
W grze pojawiają się również interesujące nawiązania do późniejszych odsłon, ponieważ Tekken 7 subtelnie nawiązuje do szczegółów z etapu Heihachiego w swojej fabule. Co więcej, Tekken 2 może pochwalić się najlepszą piosenką w napisach końcowych w serii, a postacie mają etapy, które dodają im osobowości wykraczającej poza szczegóły z podręcznika.
W tę klasyczną grę nadal można grać online z innymi użytkownikami za pośrednictwem funkcji Share Play w PlayStation, dzięki czemu nowe pokolenia graczy mogą doświadczyć jej uroku.
1 Tekken 3
Szczyt serii
Dla wielu doświadczonych graczy Tekken 3 zajmuje szczególne miejsce jako debiut w serii i słusznie zasługuje na najwyższą ocenę. Stanowił doskonały punkt wyjścia dla nowicjuszy, wprowadzając kilka nowych postaci, których akcja rozgrywa się 20 lat po wydarzeniach z Tekkena 2.
Pojawienie się ukochanych postaci, takich jak moja była główna bohaterka, Ling Xiaoyu, oraz chaotyczna obecność Mokujina, dodały rozgrywce emocji. Co ciekawe, Tekken 3 był pierwszą grą, w której gościnnie wystąpił Gon, który wprowadził do gry swoją dziwaczną mechanikę pierdzenia, potęgując idylliczną zabawę podczas gry ze znajomymi. Dodanie Tekken Ball dodatkowo umocniło reputację gry jako ulubieńca fanów.
Dodaj komentarz