Rockstar Games ugruntowało swoją pozycję jako potęga w branży gier, znana z tworzenia niektórych z najbardziej legendarnych serii w historii gier wideo. Firma zbudowała sobie odrębną reputację, skupiając się na dojrzałych tematach, często zanurzając graczy w zawiłościach przestępczego życia i półświatka.
Pomimo monumentalnego sukcesu, nawet gigant taki jak Rockstar miał swoje potknięcia. Niektóre znane franczyzy popadły w zapomnienie, przyćmione przez bardziej udane tytuły firmy z czasem.
Jako osoba, która dorastała w szczytowym okresie produkcji gier dla dorosłych przez Rockstar, pamiętam, że poczułem się bardzo szczęśliwy, mogąc wypożyczyć od nich tytuł w moim lokalnym Family Video, oczywiście za zgodą rodziców. Nawet wtedy mogłem dostrzec różne poziomy innowacji w ich wydaniach.
Przyjrzyjmy się tytułom Rockstar Games, które naprawdę odcisnęły piętno i sprawdźmy, jak wypadają w porównaniu z innymi pod względem odbioru krytycznego, wyników sprzedaży, opinii graczy i ich ogólnego znaczenia w harmonogramie rozwoju Rockstar. Należy pamiętać, że rozszerzenia i gry przeniesione są wyłączone z tej dyskusji, podobnie jak mikser muzyczny Beaterator, który nie pasuje do tradycyjnego schematu gier.
22 Rockstar Games prezentuje tenis stołowy
Nieoczekiwany ruch
Tenis stołowy? Od Rockstar Games? Rzeczywiście! W 2006 r. Rockstar zaskoczył fanów, wydając tytuł wyraźnie różniący się od typowych ofert treści dla dorosłych.
Ten nieoczekiwany kierunek był dla wielu zagadkowy, ale nie oznacza to, że jest to gra bez wyrazu.Powodem jej niższej oceny jest pomysł, że tradycyjni fani Rockstar mogą nie skłaniać się ku tytułom skoncentrowanym na sporcie. Jednak dla tych, którzy doceniają ten sport, stanowi on dopracowane doświadczenie.
Mimo niekonwencjonalnej koncepcji, krytycy chwalili grę za płynne animacje i realistyczną fizykę, co – patrząc z perspektywy czasu – pomogło firmie Rockstar dopracować te elementy na potrzeby takich ważnych tytułów jak Red Dead Redemption i Grand Theft Auto w kolejnych latach.
21 Midnight Club: Los Angeles
Większy plac zabaw, ale brak głębi
W świecie gier wyścigowych rozmiar nie zawsze równa się sukcesowi. Midnight Club: Los Angeles dobrze to pokazało. Pomimo widocznej dbałości Rockstar o szczegóły w otoczeniu gry, nie udało się stworzyć zapadających w pamięć i angażujących postaci.
Podczas gdy wcześniejsze odsłony Midnight Club oferowały postacie, z którymi można się było utożsamić, osoby w Los Angeles wypadają jako zbyt uproszczone karykatury, co psuło ogólną przyjemność z gry.Wygląda na to, że Rockstar zainwestował dużo w rozbudowę mapy i dostosowywanie pojazdów, pozostawiając rozwój postaci i dynamikę wyścigów niedopracowanymi.
Gracze często musieli mierzyć się z zagadkowymi skokami trudności, a niektóre wyścigi były nieproporcjonalnie łatwe lub trudne w porównaniu z oczekiwaniami. Biorąc pod uwagę, że była to już czwarta gra z serii, takie niedopatrzenia były rozczarowujące.
20 Obława 2
Kontrowersyjna rozgrywka, ale bez dopracowania
Rockstar jest znany z przekraczania granic, a Manhunt 2 właśnie to zrobił, wzmacniając kontrowersje otaczające jego poprzednika. Politycy i grupy orędownicze wyraziły silne sprzeciwy wobec jego graficznej przemocy i pokręconej narracji.
Jednak same kontrowersje nie przekładają się na jakość. Niestety, Manhunt 2 zmagał się z kiepskim dubbingiem i przestarzałą grafiką, co poważnie wpłynęło na immersję.
W rzeczywistości występy wokalne były często komicznie słabe, co znacznie odciągało uwagę od napięcia w grze. Towarzyszyły temu nie zachwycające efekty wizualne, co przyczyniło się do negatywnego odbioru tytułu i ostatecznie doprowadziło do odłożenia przez Rockstar kolejnych odsłon serii — niefortunny ruch, biorąc pod uwagę potencjał serii.
19 Smuggler’s Run II: Terytorium wrogie
Odświeżone doświadczenie
Smuggler’s Run II: Hostile Territory oferuje solidne doświadczenie dla fanów oryginalnej gry, ale nie wprowadza innowacji dla nowicjuszy.Zasadniczo jest to zaktualizowana wersja poprzedniczki, wzbogacona o lepszą grafikę i nieco trudniejsze wyzwania.
Jednak brak znaczącego postępu sprawił, że sequel wydawał się nudny. Ten brak postępu jest prawdopodobnie powodem, dla którego Rockstar nie powrócił do serii od lat. Pomimo słabego przyjęcia, aspekty oryginalnego Smuggler’s Run nadal można cieszyć się dzięki mechanice i pojazdom zintegrowanym z aktualizacjami Grand Theft Auto Online.
Podsumowując, jeśli szukasz ulepszonego doświadczenia wizualnego Smuggler’s Run, sequel spełnia ten cel. W przeciwnym razie pozostaje w dużej mierze zapomnianym dodatkiem do katalogu Rockstar.
18 Midnight Club III: Edycja Dub
Atrakcyjna fasada z ograniczoną innowacyjnością
Midnight Club III: Dub Edition wyróżnia się wykorzystaniem prawdziwych licencjonowanych samochodów, co jest nowością w serii, oraz nawiązaniem współpracy z DUB Magazine, co odzwierciedla tytuł. Choć ekscytujące było ściganie się rozpoznawalnymi pojazdami, gra nie wprowadziła znaczącej innowacyjnej rozgrywki w porównaniu do swojego poprzednika, Midnight Club II.
Choć gra przedstawiała nowe tryby wyścigowe i więcej elementów narracyjnych, ogólny zakres wydawał się ograniczony i nie podnosił znacząco poziomu doświadczenia. Większość krytyki skutkowała średnim odbiorem, a wielu graczy uznało ją za przyzwoity, ale mało imponujący rozdział w serii.Ostatecznie Midnight Club III: Dub Edition sprawiał wrażenie raczej drugoplanowego aktu niż wyróżniającego się tytułu.
17 Grand Theft Auto II
Innowacyjna rozgrywka z przestarzałą grafiką
Grand Theft Auto II stanowiło znaczącą ewolucję dla Rockstar, kładąc podwaliny pod znaną nam dziś franczyzę. Choć odniosło komercyjny sukces, nie dorównało uznaniu krytyków oryginału, głównie z powodu nieulepszonej grafiki.
Rockstar ulepszył rozgrywkę, pozwalając graczom na angażowanie się w różne role zawodowe oprócz prowadzenia pojazdu i unikania spotkań z policją. Obejmowało to walkę z policjantami, FBI i rywalizującymi członkami gangu. Dodanie dynamicznych interakcji dodało głębi, jednak ogólne wrażenie pozostało nijakie.
To doświadczenie ostatecznie wpłynęło na Rockstar, który zmienił swoje podejście, co doprowadziło do przełomowego Grand Theft Auto III.Wyciągnięte wnioski wprowadziły serię w nową erę doskonałości w grach.
16 Klub Północny II
Wyścig przez kultowe krajobrazy miejskie
Wśród serii Midnight Club, Midnight Club II wyróżnia się jako szczytowy punkt. Rockstar pomyślnie rozszerzył oryginał, wprowadzając graczy do nowych miast, w których znajdowały się znane punkty orientacyjne, które zwiększały realizm wyścigów w miejscach takich jak Los Angeles, Paryż i Tokio.
Połowa przyjemności z takiej gry to dreszczyk emocji związany z rozpoznawaniem kultowych miejsc na trasie. Ponadto, w tej odsłonie wprowadzono wyścigi motocyklowe, znacznie rozszerzając opcje rozgrywki, a także wprowadzając wyścigi punktów kontrolnych, które testowały zapamiętywanie i umiejętności strategiczne graczy.
Gra ugruntowała pozycję Rockstara w dziedzinie wyścigów ulicznych, przywołując wspomnienia strategii wyścigowych i kluczowych tras, których gracze musieli się nauczyć, aby stawić czoła wymagającym przeciwnikom.
15 Ucieczka przemytnika
Tytuł premierowy, który warto zapamiętać
Dla młodych graczy, których inspiracją były postacie takie jak Han Solo, Smuggler’s Run oferował ekscytujące połączenie akcji i przygody, pozwalając graczom wcielić się w rolę współczesnego łotrzyka.
Kontynuując tradycję opowiadania historii skupionej na przestępczości, Rockstar umieścił graczy za kierownicą różnych pojazdów, których zadaniem było przemycanie przez zdradliwe krajobrazy, jednocześnie unikając prawa i rywalizujących przemytników.Ta dynamiczna rozgrywka sprawiała, że biegi wydawały się świeże i angażujące, nawet podczas poruszania się po znanym terenie.
Tryb Joyriding służył graczom jako pomocny poligon doświadczalny, pozwalając im ćwiczyć trasy i doskonalić umiejętności przed podjęciem misji. Wydany wraz z PlayStation 2, Smuggler’s Run był postrzegany jako pokaz możliwości konsoli i szybko stał się ulubieńcem fanów, inspirując sequel, który w ostatnich latach nie ujrzał światła dziennego.
14 Midnight Club: Wyścigi uliczne
Geneza wyścigów ulicznych dla Rockstar
Midnight Club: Street Racing był kamieniem milowym dla Rockstar, debiutując w 2000 r.i stając się jednym z flagowych tytułów konsoli. Jako młody gracz nie umknęła mi wesołość wyścigów pojazdów transportu publicznego, takich jak autobusy.
Gracze rozpoczynali swoje wyścigowe podróże codziennymi pojazdami, tworząc angażujący system progresji. Innowacyjne podejście Rockstar obejmowało projekt otwartego świata, który pozwalał graczom spontanicznie spotykać się z wyścigami, co stanowiło znaczące odstępstwo od tradycyjnych gier wyścigowych skupionych wyłącznie na ustrukturyzowanych torach.
Sukces tego radykalnego formatu utorował drogę licznym sequelom, ugruntowując pozycję Midnight Club jako kamienia węgielnego gier o wyścigach ulicznych.
13 Wielka Kradzież Auto
Gra, która zdefiniowała na nowo epokę
Na początku studia Rockstar nie były znane pod wspólną nazwą Rockstar Games. Zespół stojący za Grand Theft Auto pierwotnie nazywał się DMA Design, co było dość nijaką nazwą dla tego, co miało stać się legendarną marką gier.
Zanim zrewolucjonizowali gry dzięki Grand Theft Auto, byli znani głównie z portowania innych gier, walcząc o wyrobienie sobie tożsamości w branży. Jednak wszystko to zmieniło się wraz z premierą Grand Theft Auto.
Fascynujące jest spojrzenie wstecz i zobaczenie, jak bardzo rozwinęła się ta seria, zachowując jednocześnie niektóre podstawowe elementy z tego przełomowego tytułu. Co ciekawe, nawet jako gra z widokiem z góry w 1997 r., skupiała się na stworzeniu rozgrywki w otwartym świecie przesiąkniętej przestępczością i ucieczką od rzeczywistości poprzez kradzieże samochodów i unikanie policji. Charakterystyczna mechanika gry, znaczek „Busted”, wyłoniła się z tego wczesnego tytułu i od tego czasu stała się synonimem serii.
Mimo mieszanych recenzji, Grand Theft Auto odniosło znaczący sukces komercyjny, dzięki któremu Rockstar znalazł się w centrum uwagi i stał się częścią historii gier.
Dodaj komentarz