W poprzednich dekadach entuzjaści sportu cieszyli się niezliczoną ilością gier wideo, które pozwalały im celebrować ich ulubione rozrywki. Jednak krajobraz gier ewoluował.
Chociaż obecnie mamy do dyspozycji takie wyróżniające się gry jak Rematch, oferujące bogatą zawartość, to era, w której tytuły sportowe skupiały się na kreatywności i eksploracji, odeszła w zapomnienie. Teraz kładzie się większy nacisk na dotrzymywanie rocznych harmonogramów wydawniczych.
Piłka nożna w szczególności odegrała ważną rolę w świecie gier, charakteryzując się licznymi franczyzami i zróżnicowanymi stylami adaptacji, które pozwoliły fanom zaangażować się w ten sport w sposób wykraczający poza zwykłą symulację — choć obecnie to właśnie ona stała się głównym celem.
W przeciwieństwie do czasów dominacji wyłącznie EA Sports FC, w przeszłości gracze mogli cieszyć się różnorodnymi grami, odpowiadającymi różnym preferencjom fanów piłki nożnej.
Aby uczcić te minione dni, z nostalgią cofnijmy się do rankingu wszystkich gier FIFA Street, który pokazuje ewolucję tej uwielbianej serii.
5 FIFA Ulica 3
Zła kreskówka
Rozmyślając o moim dzieciństwie, jednym z najbardziej rozczarowujących doświadczeń w grach była gra FIFA Street 3, która wyróżnia się jako jedyna część, której brakuje duszy i emocji.
Gra miała ograniczoną liczbę ruchów zręcznościowych i niezręcznie kreskówkową oprawę graficzną postaci, która nie wnosiła żadnych walorów artystycznych; zamiast tego sprawiała wrażenie płaskiej i pozbawionej polotu.
Rozwój ten sprawiał wrażenie, że został stworzony przez zespół, który źle zrozumiał elementy, które czyniły poprzedników angażującymi. W rezultacie gra przypominała jedynie mecz piłki nożnej bez uroku i żywotności gry ulicznej.
Środowisko nie robiło wrażenia, żadne z nich nie oddawało w pełni bogatej kultury, w której uliczny futbol jest celebrowany jako istotny element.
Dziwne animacje, mała liczba drużyn i brak znaczących ulepszeń w stosunku do sprawdzonej formuły serii, sprawiają, że gra ta jest uznawana za najgorszą odsłonę serii FIFA Street.
4 raz
Wystarczająco blisko, myślę
Jako zagorzały wielbiciel serii FIFA Street, moje zainteresowanie nią odżyło na nowo, gdy kupiłem grę FIFA 20 ze względu na tryb Volta, przypominający podserię skupioną na tematyce ulicznej, której bardzo nam brakowało.
Mimo że jakość gry nie dorównuje jakości poprzednich tytułów, nostalgia i poczucie wysiłku włożonego w jej stworzenie utrzymują ją na powierzchni.
Najważniejszym wnioskiem płynącym z gry Volta jest przypomnienie, że FIFA Street zasługuje na osobne tytuły, a nie na bycie sprowadzoną do roli zwykłego trybu gry – co ograniczałoby to potencjalne, wciągające doświadczenie.
Podsumowując, tryb ten sprawia wrażenie skróconej wersji gry FIFA, w której nacisk na sztuczki przyćmiewa spontanicznego ducha piłki nożnej ulicznej.
Doceniam wysiłek włożony w stworzenie gry Volta i doceniam jej istnienie, ale to tylko potwierdza, że istota gry FIFA Street jest najlepiej uchwycona, gdy cała gra kręci się wyłącznie wokół tej idei.
3 FIFA Ulica
Cudowne początki
Moją pierwszą styczność z tą serią stanowiła gra FIFA Street, odkrycie, które zapoczątkowało radosny rozdział mojej młodości.
Jako zagorzały fan piłki nożnej, uznałem pokaz umiejętności i sztuczek za o wiele bardziej ekscytujący niż zwykłe oglądanie strzelanych goli, zwłaszcza że w dzieciństwie miałem styczność ze słynnymi kampaniami Joga Bonito firmy Nike.
Obserwowanie, jak moi ulubieni gracze wykonują spektakularne ruchy z zadziwiającą finezją, było niesamowicie ekscytujące i wywoływało u mnie więcej radości, niż jakikolwiek cukierek mógłby mi dać.
Mimo że technicznie gra była przeciętna, a jej treść nieco płytka, rozgrywka stanowiła istotny fundament, który dał początek długiej serii.
Choć może nie zestarzał się godnie, z nostalgią wspominam to, co w swoim czasie reprezentował.
2 FIFA Street (2012)
Mniej duszy, ale więcej głębi
W najnowszej odsłonie gry FIFA Street zastosowano inne podejście niż w poprzednich edycjach, wprowadzając zmiany, które okazały się godne pochwały.
Gra w pomysłowy sposób łączy mechanikę rozgrywki tradycyjnej gry FIFA z dynamiką piłki ulicznej, wprowadzając powiew świeżości, który przypadł do gustu graczom.
Dzięki szerokiej gamie trybów gry, rozbudowanym opcjom personalizacji i większej liczbie ruchów umiejętności niż kiedykolwiek wcześniej, gracze mogli tworzyć niepowtarzalne postacie i wyruszyć w podróż przez świat ulicznej piłki nożnej.
Tytuł ten znakomicie oddaje istotę życia początkującego piłkarza, który co prawda nie dotarł do ligi zawodowej, ale wyrobił sobie szanowaną niszę w lokalnym środowisku.
Mimo że twórcy nieco złagodzili ekstrawagancję na rzecz realizmu, wprowadzając nawet tryby gry oparte na zasadach oraz turnieje, FIFA Street 2012 stanowi wybitną anomalię w ramach serii.
1 FIFA Ulica 2
Król ulic
FIFA Street 2 zajmuje szczególne miejsce w moim sercu, ponieważ to dzięki niej pokochałem tę serię. Trudno mi oszacować, ile godzin poświęciłem jej w okresie jej świetności – ani ile poświęciłbym jej dziś, gdyby seria powróciła.
Bez względu na to, czy grałem, rozmawiałem o grze ze znajomymi, czy oglądałem rozgrywki online, przez wiele miesięcy cały mój świat kręcił się wokół gry FIFA Street 2 — gra naprawdę dawała mi poczucie euforii.
Gra osiągnęła idealną równowagę między kreatywnością a wyzwaniem, wymagając wymagających kontroli, aby wykonywać piękne sztuczki, które wydawały się niemal niemożliwe, ale ekscytujące. W połączeniu z idealną ścieżką dźwiękową, która tworzyła nastrój, oddawała uliczne doświadczenie.
Każdy szczegół — od graczy i drużyn po mapy, piłki i celebracje — został starannie dobrany, aby ulepszyć rozgrywkę i znacznie udoskonalić ją w porównaniu do jej już doskonałej poprzedniczki.
Określenie FIFA Street 2 mianem jednej z najlepszych gier sportowych w historii jest w pełni uzasadnione, ponieważ łączy ona młodzieńcze aspiracje do doskonalenia umiejętności z istotą profesjonalnego futbolu.
Dodaj komentarz