Ranking najlepszych głównych historii Final Fantasy

Reprezentując jedną z najbardziej zapadających w pamięć narracji w historii jRPG, FFIII mistrzowsko przeplata szczery dramat i humor, a także obsadę nieodparcie czarujących postaci. Co godne uwagi, wczesne oznaki zewnętrznych wpływów fabularnych, takich jak Mroczni Wojownicy – alternatywne wersje protagonistów – zwiastowały nowe obszary fabularne dla serii.

11 Final Fantasy V

Historia o nienawiści

Niestety, Final Fantasy V jest często pomijane w porównaniu z innymi tytułami z ery SNES-a, co stanowi zmarnowaną szansę ze względu na silny rozwój postaci i wciągającą fabułę. W przeciwieństwie do tradycyjnych opowieści high fantasy, fabuła przywodzi na myśl klasyczne filmy przygodowe z lat 80.

Choć gra zachowuje fundamentalne elementy kryształów i boskiego przeciwnika pokonanego dzięki przyjaźni, charakterystyczny rozwój fabuły i indywidualne wątki postaci oferują coś świeżego. Humor przenika rozgrywkę, ponieważ Square sprytnie wykorzystuje animacje sprite’ów, aby tworzyć zabawne przerywniki filmowe.

Kulminacyjny moment gry prowadzi graczy ku emocjonującej konfrontacji z Exdeathem, uosobieniem czystej nienawiści, którego złowrogim celem jest unicestwienie życia. To przejmujące uzasadnienie istnienia Exdeatha przypomina, że jego postać uosabia wszystko, co sprzeczne z istotą człowieczeństwa, dodając Final Fantasy V warstwę egzystencjalnej rozpaczy.

10 Final Fantasy IV

Ulepszenia nowej generacji

Przejście z NES-a na SNES-a było rewolucyjne, dając twórcom gier możliwość tworzenia bardziej zaawansowanej grafiki.Żaden zespół nie wykorzystał tej zmiany tak dobrze jak Squaresoft, zwłaszcza w przypadku Final Fantasy IV.

Gra rozpoczyna się zapierającą dech w piersiach sekwencją, która od razu wciąga graczy, gdy wcielają się w rolę Cecila — intrygującej postaci, która wyróżnia się jako współczesny protagonista, odchodzący od tradycyjnych cech bohaterskich.

W tej odsłonie rozwój postaci ma priorytet większy niż kiedykolwiek wcześniej. Jest to szczególnie widoczne u Rydii, której transformacyjna podróż ujawnia głębokie zmiany w jej postaci, a także w postaci jej towarzyszy.

9 Final Fantasy XV

Odzyskaj swój tron

Po prawie dekadzie prac, Final Fantasy XV w końcu ujrzało światło dzienne na PS4 i Xbox One w listopadzie 2016 roku, wychodząc z niepewności. Seria podążała niekonwencjonalną ścieżką, przechodząc od MMO do pojedynczych wątków fabularnych; powrót do bardziej tradycyjnej narracji o młodych bohaterach wyruszających w podróż był więc odświeżająco nostalgiczny.

Fabuła opowiada historię Noctisa, rozczarowanego księcia, który pragnie odzyskać tron ojca. Gra emanuje emocjonalną głębią, ukazując intymne momenty, które pozwalają graczom zastanowić się nad osobistymi stawkami. Pod powierzchnią epickich bitew i kinowego widowiska kryje się poruszająca eksploracja przyjaźni i zaufania, dzięki czemu Final Fantasy XV to prawdziwie wciągająca przygoda.

8 Final Fantasy XVI

Zaakceptuj prawdę

Po zanurzeniu się w Final Fantasy XVI, szybko zostałem oczarowany Clive’em Rosfieldem i jego emocjonalnie poruszającą podróżą. Ta najnowsza odsłona wydaje się być znakiem rozpoznawczym serii, która ewoluowała przez trzy dekady.

Charakteryzujący się powolnym budowaniem akcji, ale znaczącym finałem, Clive jawi się jako przystępny bohater z trudnymi problemami, z którymi łatwo się utożsamić. Jego poszukiwania losów brata Joshuy rozgrywają się w ramach narracji nawiązującej do prestiżowych dramatów, płynnie przeplatając różnorodne wątki i plany bohaterów. To jedno z najbardziej udanych dzieł Square w dziedzinie narracji.

7 Final Fantasy XIII

Nawet los nie może stanąć im na drodze

Pomimo mieszanego przyjęcia przez krytyków premiery, trylogia Final Fantasy XIII zyskała od tamtej pory rzeszę oddanych i zagorzałych fanów. Jestem głęboko przekonany, że ich entuzjazm jest uzasadniony, ponieważ ta część oferuje ogromną głębię fabularną.

Fabuła w elokwentny sposób porusza tematy akceptacji i przebaczenia, szczególnie widoczne w relacji Lightning i Snow.Final Fantasy XIII ukazuje równowagę głębokich emocji pośród epickich zmagań, co jest znakiem rozpoznawczym fabularnego kunsztu tej serii.

Mroczniejsze koncepcje przenikają fabułę, ponieważ wczesna ekspozycja gry koncentruje się wokół Fal’Cie – elementów wypartych przez strach i wrogość wobec innych. Ten motyw konfliktu z uciskiem przewija się przez całą przygodę, ostatecznie prowadząc do historii nadziei i walki ludzkości o lepszą przyszłość.

6 Final Fantasy VI

Tradycja spotyka się z nowoczesnością

Począwszy od oszałamiającej sekwencji wprowadzającej, ukazującej wzruszające podejście Terry do Narshe, aż po wstrząsającą ostateczną konfrontację z despotycznym Kefką, Final Fantasy VI znakomicie ukazuje tematykę istnienia i istotę walki o sprawę.

W miarę jak każda z postaci odkrywa własne motywacje, historia ukazuje kruchość świata, co stanowi paralelę do zbliżającego się zagrożenia ze strony destrukcyjnych ambicji Kefki. Obserwacja jego bezdusznej pogardy dla życia pogłębia narrację, gdy bluźnierczo dąży do zdobycia władzy kosztem ludzkości.

5 Final Fantasy X

Arcydzieło nowej generacji

Przez pierwsze dziewięć odsłon seria Final Fantasy była nierozerwalnie związana z dialogami przekazywanymi za pomocą tekstu. Jednak w Final Fantasy X, dzięki mocy PS2 i niesamowitej obsadzie głosowej, gra stanowiła znaczącą ewolucję serii.

Fabuła rozpoczyna się od sceny chaosu podczas meczu Blitzball, w której młody mężczyzna imieniem Tidus trafia do nieznanego świata, w którym nawiązuje nowe znajomości i wyrusza w niezwykłą podróż.

W FFX najbardziej uderzyła mnie więź, jaką gracze nawiązują z Tidusem, gdy on i my wspólnie przemierzamy ten nieznany teren. Wątki związane z pielgrzymką Yuny i ostateczną konfrontacją z Sinem podkreślają wagę znaczących zakończeń – wątków, które odcisnęły niezatarte piętno na fanach w ciągu ostatnich dwóch dekad.

Źródło i obrazy