
Postacie maskotek odegrały kluczową rolę w kształtowaniu kultury gier w latach 90.i na początku XXI wieku. Tradycja ta jest kontynuowana do dziś, ponieważ firmy wprowadzają charakterystyczne postacie reprezentujące swoje marki. Wśród nich, maskotki PlayStation firmy Sony, konsekwentnie odzwierciedlają podstawowe wartości i ambicje firmy na przestrzeni całego jej rozwoju.
Dorastając z PlayStation 1, doświadczyłem zmiany w kierunku tego, co postrzegałem jako bardziej dojrzałe granie. Jednak marka PlayStation stworzyła również barwną kolekcję maskotek, które rozbudziły wyobraźnię wielu osób. Gry związane z tymi postaciami nie tylko zyskały szerokie uznanie, ale także pozostawiły trwały ślad w dziedzictwie PlayStation. Poniżej przedstawiam ranking kilku kultowych tytułów pod względem jakości rozgrywki, designu i ogólnego znaczenia.
15. Polygon Man – PlayStation All-Stars Battle Royale
Władza to iluzja

Polygon Man po raz pierwszy zaszczycił publiczność targami E3 w 1995 roku, symbolizując surową moc oryginalnego PlayStation. Pomimo znaczącego debiutu, jego późniejsza uśpienie uniemożliwiło mu zdobycie szerokiego uznania.
Jednak jego powrót w PlayStation All-Stars Battle Royale został zrealizowany w sposób kreatywny. Gra przedstawia Polygon Mana jako potężnego przeciwnika, zdolnego do przeskakiwania między wymiarami. Koncepcja All-Stars była innowacyjna i ekscytujące jest wyobrażenie sobie przyszłej wersji z nowymi postaciami, które pojawiły się od tamtej pory.
14. Toro Inoue – Doko Demo Issyo Portable
Toro: ikona kultury japońskiej

Wywoływacz | Bomber eXpress |
---|---|
Rok wydania | 1999 (remake na PSP w 2004) |
Region | Wyłącznie w Japonii |
Chociaż nie miałem jeszcze okazji zagrać w żadną z gier Doko Demo Issyo, trudno odmówić uroku Toro Inoue. Ta urocza postać zagrała w kilku popularnych grach w Japonii, choć żadna z nich nie dotarła jeszcze do Ameryki Północnej.
Szkoda, bo te tytuły, zwłaszcza remake na PSP, wydają się wciągające, prezentując urocze stworzenia i interaktywną rozgrywkę. Toro Inoue jest ważną postacią kulturową w Japonii i choć w Stanach Zjednoczonych może nie być zbyt znany, dla wielu graczy na całym świecie jest ukochanym symbolem PlayStation.
13. PaRappa – PaRappa Raper
Muszę wierzyć!

Straciłem szansę na wypróbowanie PaRappa the Rapper, gdy gra po raz pierwszy ukazała się w 1997 roku. Na szczęście Sony wydało zremasterowaną wersję na PS4 w 2017 roku, świętując dwudziestą rocznicę powstania gry.
To był mój debiut w grach rytmicznych, w których intuicyjne użycie przycisków PlayStation do mapowania rytmu ułatwiało zaangażowanie. Utorowało to drogę wielu innym grom rytmicznym, takim jak Gitaroo Man i Rhythm Heaven, znacząco przyczyniając się do popularności tego gatunku.
Urocza, wycinankowa estetyka i fantazyjna animacja wywołały we mnie nostalgiczne skojarzenia, przywodzące na myśl uwielbiane przeze mnie w dzieciństwie kreskówki. Granie w PaRappę przekształciło proste muzyczne doświadczenie w zachwycającą przygodę.
12. Spyro Smok – Spyro: Rok Smoka
Legenda platformówek

W erze Y2K nie mogłem oprzeć się urokowi serii Spyro the Dragon. Tętniące życiem światy i urocze postacie oferowały czarującą ucieczkę w platformową rozkosz.
Jako jeden z wyróżniających się tytułów na PS1, Year of the Dragon był przykładem niezwykłego rozwoju studia Insomniac Games, ukazując potencjał, który zdefiniuje ich przyszłe projekty. Projekt świata, humor i urok gry wpłynęły na szereg kolejnych tytułów, w tym kultową serię Ratchet & Clank.
11. Crash Bandicoot – Crash Bandicoot: Warped
Nowy rozdział w Crash Bandicoot

Po sukcesie dwóch pierwszych gier z serii Crash Bandicoot, Naughty Dog postanowiło rozszerzyć formułę serii. Po zagraniu w Crash Bandicoot 2 z niecierpliwością wyczekiwałem możliwości wcielenia się w Coco. W Crash Bandicoot: Warped ta możliwość w końcu się nadarzyła, a wraz z nią nastąpiła znacząca ewolucja rozgrywki.
Zachowując uwielbiane elementy platformówki, Warped wprowadził innowacyjne projekty tras, w tym ekscytujące poziomy inspirowane II wojną światową i nowe, ekscytujące mechaniki jazdy. Ten tytuł stanowił znaczącą zmianę w serii, wykorzystując jej ograniczenia, aby stworzyć prawdziwie spektakularne wrażenia z gry.
10. Jak & Daxter – Jak 2
Wejdź do Haven City

Pierwsza przygoda Jak & Daxter jest często uznawana za jedną z najlepszych platformówek 3D w historii. Jednak premiera Jak 2 w 2003 roku przyniosła nieoczekiwaną transformację. Kontynuacja, zachowując swój humor, przyjęła mroczniejszą, wielowątkową narrację.
Zamiast powrotu do radosnych klimatów z pierwszej części, Jak 2 przeniósł graczy do bardziej mrocznego świata, pełnego groźnych złoczyńców i złożonej fabuły. Zaangażowanie Naughty Dog w przekraczanie granic, a nie tylko powtarzanie, było odświeżającym podejściem do serii.
W świecie zdominowanym przez liniowe strzelanki z bohaterami i bardzo realistyczne narracje, obecność gier łączących wciągającą fabułę z angażującą grą platformową jest dziś rzadkością.
9. Aloy – Horizon Forbidden West
Wciągająca kontynuacja

Horizon Zero Dawn było wciągającym doświadczeniem, choć momentami wydawało się ograniczone przez swoją strukturę narracyjną. Horizon Forbidden West w znacznym stopniu rozwiązało te problemy, oferując bardziej dopracowaną rozgrywkę.
Głębia postaci Aloy w tej kontynuacji ewoluowała imponująco. Połączenie jej bohaterskiej podróży z osobistym rozwojem ku wyższemu przeznaczeniu zostało umiejętnie oddane dzięki znakomitemu scenariuszowi i aktorstwu głosowemu. Pod koniec Aloy ugruntowała swoją pozycję wśród najbardziej cenionych postaci PlayStation.
Jeśli chodzi o przygodówki z otwartym światem, Forbidden West wyróżnia się jako jeden z najlepszych tytułów, z jakimi miałem do czynienia w ciągu ostatniej dekady.
8. Ratchet & Clank – Ratchet & Clank: Pęknięcie w czasie
Wyjątkowy wpis w serii

Kiedy nadeszła era PS3, formuła Ratchet & Clank zaczęła wykazywać oznaki zużycia i tęskniłem za czymś świeżym w serii. Ratchet & Clank: A Crack In Time okazał się tytułem wyróżniającym się, wynoszącym obie postacie na nowe wyżyny.
Gra w misterny sposób ukazuje, jak Ratchet i Clank wzajemnie się uzupełniają, jednocześnie pozwalając każdemu z nich zabłysnąć indywidualnie. Dzięki innowacyjnej fabule i wciągającej rozgrywce, A Crack In Time osiągnęło idealną równowagę między dynamiką duetu a indywidualnymi możliwościami, co czyni ją doskonałym przykładem tego, co seria ma do zaoferowania.
7. Sackboy – LittleBigPlanet 2
Istota wspólnoty

Serię LittleBigPlanet kojarzę z cudownym rozdziałem w mojej przygodzie z grami, który zbiegł się z dynamicznymi społecznościami internetowymi rozwijanymi przez PlayStation Home.
LittleBigPlanet 2 ucieleśniało ducha kreatywności, prezentując charakterystyczną dla Media Molecule fantazję. Powrót do tego tytułu był dla mnie przyjemnością, ponieważ nieustannie zachęca do niekończącej się eksploracji i pomysłowego opowiadania historii.
Wprowadzenie nowych typów rozgrywki, wykraczających poza tradycyjne poziomy 2, 5D, jeszcze bardziej poszerzyło możliwości kreatywne, umożliwiając tworzenie torów wyścigowych i gier RPG. Za każdym razem, gdy korzystam z trybu tworzenia w LittleBigPlanet 2, jestem zdumiony ograniczeniami zniesionymi z oryginalnej gry, co pozwala na projektowanie głębokich, znaczących doświadczeń.
6. Lara Croft – Tomb Raider: Anioł Ciemności
Szczyt klasycznych przygód Lary

Klasyczna era Lary Croft przeżywa renesans, co napawa mnie nostalgią, gdy wspominam każdą premierę Tomb Raidera. Oczekiwanie związane z Tomb Raider: The Angel of Darkness było namacalne, zwłaszcza że oznaczało ono wejście Lary w kolejną generację gier.
Ta odsłona łączyła klasyczną rozgrywkę Tomb Raidera – pełną zagadek i wyzwań – z mroczniejszą, bardziej filmową narracją. Lara stała się postacią, z którą łatwo się utożsamić, torując drogę znaczącym zmianom w narracji i projektowaniu gry w serii.
W istocie Anioł Ciemności zapowiadał przełomowy kierunek, w którym seria miała podążać w przyszłości, kładąc nacisk na głębię fabuły i zróżnicowane mechanizmy rozgrywki.
Dodaj komentarz