Na początku XXI wieku odrodzenie zainteresowania brit-popem , jednym z najbardziej kultowych ruchów muzycznych w Wielkiej Brytanii, doprowadziło do powstania różnych zespołów indie rockowych, które stworzyły jedne z najbardziej żywych i tanecznych hitów dekady. Znani artyści, tacy jak Arctic Monkeys, Kaiser Chiefs i The Killers, zyskali szerokie uznanie dzięki energicznym hymnom rockowym. Czerpiąc inspirację z buntowniczego ducha brytyjskiego popu lat 80., grupy te rozwinęły brzmienia zapoczątkowane przez legendarne zespoły, takie jak Oasis i Blur.
Tematycznie ich teksty często eksplorowały tematy miłości, straty i stylu życia naznaczonego nadmiarem, tworząc podwaliny jednego z ukochanych podgatunków początku lat 2000. — indie sleaze . Wśród tych wpływowych zespołów znajduje się Franz Ferdinand , unikalny byt sam w sobie.
Oczekując nowego albumu studyjnego zespołu, którego premiera zaplanowana jest na 2025 r., oraz trasy koncertowej zaplanowanej na wiosnę, nadszedł odpowiedni moment, aby zastanowić się nad ich muzyczną podróżą. Zanurzmy się w kompleksowym rankingu sześciu albumów studyjnych Franz Ferdinand, od najmniej do najbardziej cenionych .
6.
Ludzki strach (2025)
Minęło prawie siedem lat od ostatniego pełnometrażowego albumu Franz Ferdinand, a ich kompilacja największych hitów z 2022 r. utrzymuje zaangażowanie fanów. Jednak The Human Fear oznacza ich powrót świeżą kolekcją utworów od Always Ascending z 2018 r .
Ten album pokazuje, jak zespół wskrzesza swój odrębny dźwięk, charakteryzujący się lśniącymi riffami gitarowymi Brit-Pop i zaraźliwymi rytmami tanecznymi, pomimo stosunkowo minimalistycznej instrumentacji. Podczas gdy The Human Fear wydaje się trafny, nie osiąga szczytów ich wcześniejszej twórczości.
Utwory takie jak „The Doctor” i „Bar Lonely” szybko stały się ulubieńcami fanów, ale odważne elementy elektroniczne zespołu czasami zawodzą. Niemniej jednak utwór „Night & Day” pokazuje satysfakcjonujący powrót do formy.
Ostatecznie The Human Fear oferuje nostalgiczne przypomnienie wcześniejszego brzmienia zespołu, ale brakuje mu szorstkich krawędzi, które zazwyczaj definiują ich muzykę, skłaniając się zamiast tego ku bardziej dopracowanemu i przyjaznemu mainstreamowi klimatowi. Fani naturalnie liczyli na odważniejsze eksperymenty po tak długim oczekiwaniu.
5.
Zawsze rosnąco (2018)
Podobnie jak The Human Fear , Always Ascending zaspokoiło pragnienie fanów z niecierpliwością czekających na nowy album, który ukazał się prawie pięć lat po ostatnim albumie studyjnym i po udanej współpracy ze Sparks.
Album ten sygnalizował odejście od tradycyjnego brzmienia indie zespołu w stronę bardziej przesiąkniętego disco popu . Wybitne utwory takie jak „Lazy Boy” i „Always Ascending” pokazują tę ewolucję, oferując skomplikowane aranżacje i pomysłowe techniki muzyczne, w tym imponujący efekt Shepard Tone.
Do 2018 r. sentymenty związane z nostalgią Brit-Pop były powszechne, dzięki takim artystom jak Hot Chip i Arctic Monkeys. Ogłoszenie Always Ascending przez Franza Ferdinanda sugerowało kontynuację ich charakterystycznej wrażliwości tanecznej, choć z bardziej surowym, żywym brzmieniem. Jednak ta zmiana wywołała pytania o to, jak odejście członka założyciela Nicka McCarthy’ego wpłynie na ich muzyczną dynamikę.
Choć album Always Ascending zyskał nowych fanów, oznaczał on stopniowe odchodzenie zespołu od pierwotnego etosu, dążącego do innowacji w obliczu zmieniającego się krajobrazu muzycznego.
4.
Właściwe myśli, właściwe słowa, właściwe działanie (2013)
Cofając się dalej w ich dyskografii, Right Thoughts, Right Words, Right Action reprezentuje ostatni album Franza Ferdinanda, który wywarł znaczący wpływ na rynek. Według Official Charts , osiągnął szczyt na szóstym miejscu na Billboard Album Charts, wywołując rezonans u słuchaczy na całym świecie.
Ta wersja rozkwitła dzięki kolekcji chwytliwych utworów, w tym „Bullet,” „Right Action,” i „Evil Eye,” korzystając ze strategicznej czteroletniej przerwy, która pozwoliła fanom na ponowne połączenie się z brzmieniem zespołu. Jednak, podczas gdy album osiągnął komercyjny sukces, jego kreatywność wydawała się stagnacyjna w porównaniu do poprzednich prac.
Płyta Right Thoughts…, napędzana nostalgią , ostatecznie nie miała śmiałości, której fani oczekiwali, i była jedynie próbą utrzymania znanych rytmów zamiast torowania nowych szlaków.
3.
Dziś wieczorem (2009)
Tonight prezentuje fascynującą koncepcję — pejzaż dźwiękowy jednej nocy wypełnionej zabawą i nadmiarem. Ta głębia tematyczna daje jej przewagę nad Right Thoughts… , prezentując imponującą spójność i kreatywny styl.
Narracja tego albumu rozwija się poprzez hity takie jak „Ulysses,” „No You Girls,” i „Turn It On,” ujawniając zdolność Franza Ferdinanda do tworzenia dłuższych łuków, zamiast polegać wyłącznie na chwytliwych singlach. Pomimo braku komercyjnego uroku wcześniejszych prac, Tonight wywołał spore poruszenie w branży, osiągając szóste miejsce na liście Billboard Top 200.
Albumem Tonight zespół Franz Ferdinand udowodnił, że potrafi się rozwijać , z powodzeniem zachowując urok brit-popu, a jednocześnie rozwijając odważniejsze brzmienie, które wyróżnia album na tle poprzednich.
2.
Mogło być o wiele lepiej (2005)
Wydany niecałe dwa lata po debiucie, You Could Have It So Much Better uchwycił beztroskiego ducha muzyki indie z esencją, która potwierdziła, że ich początkowy sukces nie był przypadkiem. Ten album to pokaz bujności i kreatywności, ucieleśniający energię, z której słynie Franz Ferdinand.
Niewątpliwie ten album jest ich najbardziej porywającym dziełem, wypełnionym tego rodzaju bujnymi utworami, które sprawiły, że klubowe playlisty stały się nieuniknione. Wybitne utwory takie jak „Do You Want To” i „Walk Away” są przykładem ich talentu do energetyzujących hitów na parkiecie. Album nagrodził ich kreatywne wysiłki , zajmując pierwsze miejsce w Europie, a także plasując się w pierwszej dziesiątce na różnych międzynarodowych listach przebojów, w tym w Stanach Zjednoczonych.
Dwie nominacje do nagrody Grammy potwierdziły rangę albumu, podkreślając, że zespół chce zabierać swoich słuchaczy w ekscytującą muzyczną podróż.
1.
Franciszek Ferdynand (2004)
Debiutancki album Franz Ferdinand o tym samym tytule zapewnił zespołowi miejsce w historii muzyki dzięki takim megahitom jak „Take Me Out,” „Michael,” i „The Dark of the Matinee,” co doprowadziło do trzech nominacji do nagrody Grammy i pięciu nominacji do nagrody Brit Award w 2005 roku.
Ten debiutancki album streszczał całą ich dyskografię , ustanawiając wysoki poziom kreatywności i sukcesu komercyjnego. Dzięki swojej zaraźliwej energii i starannie opracowanemu brzmieniu pozostaje kamieniem węgielnym ich kariery.
Mimo że są nazywani „zespołem singlowym”, żaden album Franz Ferdinand nigdy nie zawiódł. Ich obszerna dyskografia jest dowodem ich nieprzemijającej atrakcyjności, a każde wydawnictwo w unikalny sposób przyczynia się do ich spuścizny.
Powiązane artykuły:
Wersja Spotify 1.2.71.421
9:09
10 najlepszych ścieżek dźwiękowych z gier wideo na winylu, które musisz mieć
15:04
Apple osiąga sukces kasowy, film o Formule 1 przekracza 500 milionów dolarów, staje się najlepszym filmem studia, napędza dyskusje o kontynuacji i negocjacje dotyczące praw do transmisji strumieniowej Formuły 1
8:54
Dodaj komentarz