W świecie interaktywnego opowiadania historii The Last of Us jest doskonałym przykładem tego, jak trudność przeplata się z głębią emocjonalną. W całej serii gracze są wrzucani w trzymające w napięciu scenariusze pełne niebezpiecznych wrogów, ograniczonych zasobów i nieustannego napięcia związanego z przetrwaniem. To gra, w której każdy pocisk się liczy, a decyzje mają znaczący ciężar — każdy fałszywy krok może oznaczać zgubę dla Joela lub Ellie.
Napięcie jest wyczuwalne; dźwięk klikera może sprawić, że twoje dłonie się spocą, co sprawi, że zawahasz się przed przejściem przez jakiekolwiek drzwi. Przetrwanie w tej serii opiera się w dużej mierze na skrupulatnej strategii, cierpliwości i mądrości, aby mądrze wybierać bitwy.
Ponadto gracze mogą czuć się wyczerpani emocjonalnie, zmagając się z ciężkimi tematami, które się rozwijają, często kwestionując swój własny kompas moralny z powodu złożoności narracji. Mając na uwadze ten kontekst, przyjrzyjmy się dziesięciu najtrudniejszym sekcjom w The Last of Us Part I i The Last of Us Part II — mieszance wyzwań rozgrywki i przejmujących momentów fabularnych.
10 Wzgórze
Bardziej jak Hellcrest
Segment Hillcrest w The Last of Us Part II umieszcza Ellie w intensywnej walce z grupami WLF, podczas gdy jest zupełnie sama. Adrenalina wzrasta, gdy gracze nawigują przez wielu wrogów w otwartych środowiskach, umożliwiając strategiczne podejmowanie decyzji — ekscytujące doświadczenie dla tych, którzy pragną wyzwań.
Podczas powtórki trybu Survival w Hillcrest, doświadczenie wydawało się nieustępliwe, spotęgowane przez przeciwników, w tym wściekłe psy. Taktyki skradania się stają się coraz bardziej frustrujące, ponieważ konfrontacja z nimi może prowadzić do dylematu moralnego, gdy stajesz przed decyzją o ich wyeliminowaniu. Ta sekcja podsumowuje okrutny akt równowagi w grze między przetrwaniem a cierpieniem emocjonalnym.
9 Szpital św. Marii
Snajperzy i łzy na boku, proszę
Dotarcie do ostatniej sekwencji rozgrywki w The Last of Us Part I stanowi ogromne wyzwanie. Joel stawia czoła nieustającym falom Fireflies na kompaktowej arenie pełnej okazji do ataków z ukrycia, ale ograniczona przestrzeń pozwala wrogom łatwo zaskoczyć gracza.
Ten moment staje się szczególnie wciągający, gdy gracze doświadczają łuku narracyjnego odzwierciedlającego desperację Joela, by uratować Ellie, podkreślając znaczący konflikt moralny. Emocjonalny ciężar potencjalnego skrzywdzenia tych, którzy aspirują do wyleczenia, tworzy trwały motyw, który rezonuje z graczami długo po zakończeniu gry.
8 Kanałów z Samem
Poza kontrolą
Jedna z najbardziej wciągających sekcji w The Last of Us Part I rozgrywa się w kanałach, gdzie gracze odkrywają notatki, które ujawniają historię Ish jako ocalałego walczącego o przetrwanie. W towarzystwie Henry’ego i Sama, Joel i Ellie przemierzają obszar opanowany przez byłych ocalałych, którzy stali się Runnerami i Clickerami.
Emocjonalny wpływ osiąga szczyt, gdy gracze stają twarzą w twarz z resztkami społeczności utraconej przez zarażonych, zmuszając ich do rozpoznania ludzkiej tragedii stojącej za każdym spotkaniem. Ta świadomość dodaje ogromnego ciężaru aktowi przetrwania, czyniąc go znaczącym wyzwaniem emocjonalnym.
7 Głupi Generator
Pittsburgh jest do bani
Scena z generatorem w The Last of Us pozostaje niesławnym testem odwagi. Po tym, jak Joel i Ellie zostają rozdzieleni w słabo oświetlonym hotelu, gracze znajdują się w zalanej piwnicy opanowanej przez Runnerów, Stalkerów i Bloatera. Aktywacja generatora w celu ucieczki staje się desperackim hazardem, ostrzegając wszystkich zarażonych o obecności gracza.
Stając przed koniecznością wyjścia z gry na określony czas i mając wybór między walką a ucieczką, gracze zostają wciągnięci w jeden z najbardziej wywołujących niepokój momentów w całej serii — zwłaszcza, gdy słyszą donośne kroki Bloatera, odbijające się echem po piwnicy.
6 Ośrodek Rattler
Daleko od prawdziwego kurortu
Spotkanie w Rattler Resort w The Last of Us Part II tworzy intensywny finał z prawdopodobnie największą liczbą wrogów w grze, wyłożonych ciężkim pancerzem wroga i z rzadką okazją do manewrów skradankowych. Po zainwestowaniu 30 do 40 godzin w grę gracz jest już emocjonalnie wyczerpany po poprzednich spotkaniach.
Ta sekcja testuje umiejętności i cierpliwość graczy, którzy muszą stawić czoła przytłaczającym szansom. Na szczęście istnieją szanse na strategiczne wykorzystanie zainfekowanych stworzeń, co dodaje nieco pikanterii do tego w innym wypadku przytłaczającego wyzwania.
5 Las
Fale zarażonych
W The Last of Us Part II sekcja leśna z udziałem Abby prezentuje nagły wzrost trudności. Po spotkaniu z Seraphites gracze muszą odeprzeć falę zarażonych bez odpowiedniej amunicji, co zwiększa ryzyko porażki w walce o przetrwanie.
Ten segment to wstrząsające przypomnienie wyzwań, które na nas czekają, szczególnie gdy Shambler wyłania się tuż przed tym, jak Yara i Lev próbują otworzyć bramę. Walka z zarażonymi przy ograniczonych zasobach okazuje się jednym z najbardziej stresujących doświadczeń w grze.
4 Walka z Davidem Bossem
Malutkie kawałki
Gdy pierwsza część przenosi się do perspektywy Ellie, gracze od razu odczuwają znaczącą niekorzyść — jest młodą dziewczyną uzbrojoną jedynie w noże przeciwko groźnemu Davidowi, przywódcy frakcji kanibali. Presja rośnie, gdy gracze muszą dyskretnie poruszać się po otoczeniu, aby znaleźć okazję do ataku.
Słuchanie, jak David drwi z Ellie, potęguje napięcie, czyniąc każdy ruch krytycznym, jednocześnie namawiając graczy do zachowania ciszy. Ta ekscytująca atmosfera podkreśla wrażliwość i przekształca to, co mogłoby być prostym spotkaniem, w takie pełne strachu.
3 Król Szczurów
Zainfekowany Megazord
Rat King, koszmarna fuzja różnych zainfekowanych typów, jest jednym z najgroźniejszych przeciwników w The Last of Us Part II. Spotkany w piwnicy szpitala, ten metaforyczny „zainfekowany Megazord” jest silny i odporny, co sprawia, że walka z bossem jest niezwykle trudna.
Zamknięta przestrzeń potęguje napięcie, zmuszając graczy do bliskiego obcowania z tym przerażającym stworzeniem i jednoczesnego zmagania się z zawiłościami rozgrywki, co umacnia jego pozycję jako jednego z najtrudniejszych wyzwań w serii.
2 Scena końcowa
Bez palca nie ma nadziei
Gdy gracze zbliżają się do zakończenia The Last of Us Part II, pojawia się przytłaczające poczucie emocjonalnego zmęczenia. Ten kulminacyjny moment uosabia dualizm Ellie i Abby jako bohaterek i antagonistek, zmieniając perspektywę.
Finałowa interakcja między Joelem i Ellie prowadzi do emocjonalnego crescendo, potęgując ciężar ich złożonej relacji. W połączeniu z utratą palca przez Ellie i jej niezdolnością do gry na gitarze — symbolizującą jej więź z Joelem — scena ta dostarcza potężnego ciosu wzruszenia, czyniąc ją jednym z najtrudniejszych emocjonalnych doświadczeń w grach.
1 Ellie kontra Abby
Nieoczekiwany Boss Fighter
Kulminacyjna konfrontacja między Ellie i Abby uosabia wyzwania emocjonalne i rozgrywki, które definiują tę sagę. Stając twarzą w twarz z Ellie, gracze szybko zdają sobie sprawę z jej siły i determinacji do zemsty, co zwiększa trudność spotkania.
Ta niekonwencjonalna walka z bossem narzuca intensywne poczucie pilności, a każdy bliski atak grozi natychmiastowymi konsekwencjami. Zmusza graczy do ucieleśnienia strachu odczuwanego przez każdego NPC-a napotkanego w Seattle, zmieniając niegdyś naiwne dziecko w bezlitosnego łowcę.
Ten moment jest dowodem na to, że seria potrafi tworzyć wciągającą rozgrywkę przeplataną złożonymi emocjonalnymi narracjami, co czyni ją największym wyzwaniem zarówno pod względem głębi emocjonalnej, jak i mechaniki rozgrywki. Osobiście uznałem to za tak przytłaczające, że nie mogłem kontynuować, gdy dotarłem do tego punktu podczas ponownego grania w The Last of Us Part II.
Dodaj komentarz