„Więź Oskara i Maxa pogłębia się w sezonie 4 serialu Vienna Blood: jedna kluczowa decyzja podkreśla ich siłę”

Gdy kolejny wciągający sezon Vienna Blood dobiega końca, z pewnością pozostawia trwałe wrażenie. Innowacyjna, nadrzędna narracja tego sezonu zagłębia się w skomplikowany spisek, który, choć na razie zgrabnie rozwiązany, z pewnością pozostawi niezatarty ślad zarówno na mieście Wiedeń, jak i dynamicznym duecie walczącym z przestępczością: inspektorze detektywie Oskar Rheinhardt i dr Maxie Liebermannie.

Co szczególnie uderzyło mnie w tym sezonie, to głębokie zrozumienie, jakie Oskar (grany przez Juergena Maurera) i Max (grany przez Matthew Bearda) rozwinęli względem siebie. Ich przyjaźń zawsze charakteryzowała się żartobliwymi przekomarzaniami i momentami bohaterstwa ratującego życie. Jednak to ten sezon naprawdę podkreśla ich zdolność do rozumienia i doceniania osobowości, procesów myślowych i potrzeb emocjonalnych drugiej osoby. Godny uwagi wybór stylistyczny w tym sezonie podkreśla tę fundamentalną więź.

Ostrzeżenie: Uwaga, poniżej znajdują się poważne spoilery dotyczące 4.sezonu Vienna Blood.

Sekwencje snów zazwyczaj plasują się nisko na mojej liście ulubionych środków narracyjnych, często wydają się nadużywane lub pozbawione prawdziwego wglądu w charakter postaci. Jednak czwarty sezon Vienna Blood pokazuje mistrzowskie wykorzystanie tej techniki opowiadania historii. Maluje intymny portret zrozumienia Maxa przez Oskara, pokazując, jak bardzo polegają na sobie w krytycznych momentach.

Nierozerwalna więź

W misternie skonstruowanej scenie rozgrywającej się na tle mrocznych jaskiń Max zostaje postrzelony, gdy znajdują się w ekskluzywnym kasynie. Chociaż Oskarowi nie udaje się zatrzymać napastnika, znajduje krwawiącego Maxa na ziemi, co jaskrawo ilustruje izolację Oskara w policji, której nie może zaufać. W tym momencie desperacji instynktownie wyciąga rękę do Maxa, nawet gdy znajduje swojego przyjaciela w stanie śpiączki w szpitalu.

Ten sezon zagłębia się w psychologiczną eksplorację, która zawsze definiowała Vienna Blood. Po raz pierwszy jesteśmy świadkami wewnętrznych działań umysłu Oskara, gdy wyobraża sobie rozmowę z Maxem — rozgrywającą się w przestrzeni, która odzwierciedla ich wspólną historię — pozwalającą im omówić sprawę i zastanowić się nad kolejnymi strategicznymi krokami. Spostrzeżenia Maxa, tak jak wyobraża je sobie Oskar, stają się instrumentalne w kierowaniu jego decyzjami. To nie tylko potwierdza rosnący podziw Oskara dla intelektualnych umiejętności Maxa, ale podkreśla wzajemny szacunek, który wykracza poza ich różnice.

Podczas okrągłego stołu prasowego dla czwartego sezonu rozmawiałem z Juergenem Maurerem i Matthewem Beardem na temat skutecznej implementacji tych sekwencji snów. Maurer stwierdził, że zamiast próbować samodzielnie wyciągać wnioski, wyobrażanie sobie Maxa w scenariuszu sennym oferuje bogatszy sposób zaangażowania i połączenia. Jak zwięźle to ujął, „piękniejszym sposobem jest wyobrażenie sobie przyjaciela we śnie, jakby na scenie”.

Beard podkreślił również korzyści narracyjne i estetyczne tego podejścia.„Ten artystyczny wybór pozwolił nam zbadać wizualne przedstawienia ich psychologicznych interakcji” – wspomniał, podkreślając, jak wyjątkowy stylistyczny kierunek tego sezonu oferował możliwości kreatywnych eksperymentów w takich obszarach jak scenografia i oświetlenie.

Co więcej, te sekwencje snów torują drogę potencjalnemu rozwojowi ich partnerstwa, gdyby serial kontynuował się w piątym sezonie (i można mieć nadzieję, że tak się stanie).Emocjonalna głębia ich związku rodzi intrygujące pytania: Czy stają się nadmiernie od siebie zależni? Czy Max może się rozwijać poza dreszczykiem emocji związanym z dochodzeniami policyjnymi? Jak Oskar poradziłby sobie, gdyby stracił Maxa po raz kolejny?

Ostatecznie, sezon czwarty Vienna Blood znacząco rozwija dynamikę między Oskarem i Maxem, ogromnie wzbogacając ich więź. Szczerze mam nadzieję, że zobaczę więcej z ich niezwykłej podróży w przyszłości.

Źródło i obrazy