Osgood Perkins omawia inteligentną scenerię lat 90. w powieści Stephena Kinga „Małpa”

Przegląd

„The Monkey”, horror oparty na opowieści Stephena Kinga, zyskał uznanie zarówno autora, jak i krytyków filmowych.
Akcja filmu rozgrywa się w latach 90.ubiegłego wieku, co pozwala mu skutecznie unikać dylematów fabularnych związanych ze współczesnymi smartfonami, zwiększając w ten sposób napięcie i atrakcyjność filmu.
Reżyser Osgood Perkins przelał swój niepowtarzalny styl do filmu The Monkey, nawiązując do tematów powszechnie występujących w innych horrorach osadzonych w latach 90.

Nadchodzący horror The Monkey, będący adaptacją opowiadania Stephena Kinga, obiecuje połączenie dreszczyku emocji i czarnego humoru. Ten film, stworzony przez scenarzystę i reżysera Osgooda Perkinsa, wywołuje spore poruszenie. King osobiście popiera film i ma imponującą ocenę Rotten Tomatoes, więc oczekiwania fanów, którzy chcą zobaczyć tę adaptację, rosną.

Zaintrygowały mnie kuszące teasery i materiały zza kulis, a także angażujące wywiady z Perkinsem, które rzucają światło na jego artystyczną wizję.W niedawnej dyskusji Perkins rozwinął znaczenie lat 90., w których osadzono film, co uważam za szczególnie przekonujące.

Idealne otoczenie lat 90.dla Małpy

Jak donosi JoBlo, Perkins ujawnił w wywiadzie dla SFX Magazine, że wybór tła z lat 90.był strategiczny, odbiegając od jego pierwotnej koncepcji z lat 80. Wyjaśnił:

„Stranger Things w pewnym sensie zdominowało rynek pod względem 'To jak filmy z lat 80., to jak Gremliny, to jak Spielberg!’ – i zrobiło to tak dobrze i tak skutecznie. Początkowo film, który napisałem, był osadzony w latach 80., z dziecięcymi elementami w latach 50., ponieważ to było dla mnie bardzo w stylu Stephena Kinga. Ale oczywiście to już było, a Stranger Things to zabrał, więc przenieśliśmy go do lat 90.i do teraźniejszości”.

Doceniam wgląd Perkinsa, szczególnie jego decyzję o pominięciu estetyki lat 80. Choć trudno całkowicie uniknąć porównań do serii takich jak Stranger Things i To, osadzenie The Monkey w innej dekadzie pomaga odróżnić film. Lata 90.nie tylko podnoszą atmosferę filmu — usuwając smartfony z równania — ale także zwiększają jego potencjał grozy. We współczesnych filmach grozy pojawia się powszechne pytanie: „Dlaczego bohaterowie po prostu nie wzywają pomocy na swoich telefonach komórkowych?” Umieszczając historię w latach 90., Perkins eliminuje ten problem, a tym samym wzmacnia napięcie filmu.

Co więcej, sceneria lat 90.wywołuje u wielu widzów oddźwięk, przywołując nostalgię, która jest zgodna z tematyką filmu. Narracja koncentruje się wokół braci bliźniaków Hala i Billa Shelburnów (w tej roli Theo James), którzy rozmyślają o swoim dzieciństwie i stawiają czoła trudnej relacji z rodzicami. Film poruszająco bada, w jaki sposób dzieciństwo, często postrzegane jako radosny i niewinny okres, może kryć w sobie mrok i traumę. Biorąc pod uwagę powszechną sympatię do kultury i rozrywki lat 90., powrót do tej ery poprzez The Monkey wydaje się zarówno aktualny, jak i ujmujący.

Warto również zauważyć, że Perkins ustanowił pewien schemat w swojej twórczości filmowej, ponieważ trzy z jego projektów grozy — The Blackcoat’s Daughter, Longlegs i The Monkey — rozgrywają się w latach 90. Chociaż te filmy nie są ze sobą powiązane, teoria fanów sugeruje, że Longlegs jest potencjalnym prequelem The Blackcoat’s Daughter. Obserwowanie tematycznej ewolucji Perkinsa jako filmowca jest intrygujące, zwłaszcza że z powodzeniem odcisnął on swoje piętno na The Monkey, nawet jeśli film ten pozostaje wierny oryginalnej historii Kinga.

Spostrzeżenia Jamesa Wana i Osgooda Perkinsa

W szczerej rozmowie z Entertainment Weekly producent James Wan, znany ze swojej pracy nad różnymi tytułami grozy, takimi jak Malignant, M3GAN i Salem’s Lot, omówił kreatywną wizję Perkinsa dla The Monkey. Wan powiedział:

„Oz opisał to jako małpę na plecach, dosłownie i egzystencjalnie. Jest dosłowna małpa, małpka-zabawka, która próbuje wszystkich, k…, zmasakrować. Jednocześnie jest to trochę rozbiór historii rodziny i traumy rodzinnej. Ta historia ma wiele poziomów”.

Te uwagi sugerują tematyczne paralele między The Monkey a nadchodzącym filmem Perkinsa z 2024 r.Longlegs, w obu z nich występuje krwawa przemoc, a bohaterowie zmagają się z osobistymi tragediami. Niemniej jednak Perkins wyjaśnił różnice między tymi dwoma filmami, twierdząc w wywiadzie dla The Los Angeles Times :

„Małpa w niczym nie przypomina Longlegsa.”

Wraz z premierą filmu zaplanowaną na 21 lutego 2025 r.fani mogą spodziewać się, że doświadczą chaosu wywołanego przez tę złowrogą zabawkę, z niecierpliwością oczekując tego, co zapowiada się jako wciągający dodatek do gatunku horroru.

Źródło i obrazy