Odkryto nowy komponent rakiety marsjańskiej od SpaceX, gdy firma przygotowuje się do jutrzejszego wystrzelenia 232-stopowej mega-rakiety!

Odkryto nowy komponent rakiety marsjańskiej od SpaceX, gdy firma przygotowuje się do jutrzejszego wystrzelenia 232-stopowej mega-rakiety!

Niniejszy tekst nie stanowi porady inwestycyjnej. Autor nie posiada żadnych pozycji w omawianych akcjach.

Po udanym locie Starship Flight 10, SpaceX zintensyfikowało przygotowania do lotu Starship Flight 11. Zaledwie dziesięć dni po locie 10, firma przetransportowała rakietę nośną Super Heavy na platformę startową, przygotowując się do spodziewanego statycznego testu ogniowego. Chociaż osiągi rakiety nośnej lotu 10 były w dużej mierze nominalne, doszło do awarii silnika podczas startu i problemów z lotkami nośnymi w miarę zbliżania się do punktu wodowania. SpaceX nie opublikował jeszcze kompleksowych informacji na temat wyników lotu 10 i, w zależności od tempa testów przedlotowych, lot 11 może wzbić się w powietrze już w październiku.

Przyspieszenie testów statków kosmicznych w celu wykorzystania osiągnięć Flight 10

Oczekuje się, że Starship Flight 11 będzie ostatnim startem obecnej generacji boosterów i statków kosmicznych SpaceX. Chociaż boostery wykazały się niezawodnością w licznych testach, w przypadku górnych stopni rakiet zaobserwowano znaczące nieprawidłowości. Lot 10 stanowił krok naprzód, ponieważ zakończył się pomyślnym, łagodnym wodowaniem na Oceanie Indyjskim.

Po znaczących postępach poczynionych podczas lotu 10, SpaceX najwyraźniej chce przyspieszyć kolejny lot. Dostępne materiały filmowe z lokalnych mediów potwierdzają, że przenieśli rakietę nośną lotu 11 na platformę startową w celu przeprowadzenia statycznego testu ogniowego.

Statyczny test ogniowy dla Starship Flight 11 może odbyć się wkrótce, prawdopodobnie już jutro. W tym nadchodzącym teście SpaceX ponownie użyje boostera, po tym jak wcześniej wykorzystał booster z Flight 7. W przypadku Flight 11 firma wykorzysta booster, który wcześniej poleciał w ramach Flight 8.

Jednak poprzednie loty – 7, 8 i 9 – borykały się z poważnymi problemami, nie osiągając trajektorii suborbitalnej ani nie wchodząc w atmosferę Ziemi. W przypadku lotu 7 wibracje doprowadziły do ​​wycieku paliwa, co spowodowało przedwczesne wyłączenie silnika. Lot 8 spotkał jeszcze bardziej dramatyczny los, gdy awaria silnika spowodowała utratę kontroli nad rakietą.

SpaceX później potwierdziło, że szczątki pochodzące z nieudanych startów znalazły się w ustalonych strefach bezpieczeństwa, minimalizując ryzyko dla życia i mienia znajdującego się poniżej.

Po locie nr 7 firma SpaceX snuła ambitne plany dotyczące swojego statku drugiej generacji, obejmujące rozmieszczenie satelitów symulatora Starlink, ponowne uruchomienie silnika Raptor w kosmosie i przetestowanie nowych płytek osłony termicznej. Niestety, te aspiracje zostały udaremnione, ponieważ statek nie osiągnął lotu suborbitalnego w dwóch poprzednich testach.

Starship Flight 9 poczynił pewne postępy, wchodząc na trajektorię suborbitalną, jednak brak późniejszego wejścia w atmosferę uniemożliwił firmie SpaceX przetestowanie osłony termicznej, rozmieszczenie symulatorów Starlink lub ponowne uruchomienie silnika Raptor w kosmosie.

W przeciwieństwie do tego, lot Starship 10 okazał się zdecydowanym sukcesem. Statek kosmiczny skutecznie oddzielił się od rakiety nośnej, uruchomił symulatory Starlink i pomyślnie ponownie uruchomił silnik Raptor. Po zapierającym dech w piersiach widowisku wizualnym podczas wejścia w atmosferę, Starship zakończył swoją misję udanym wodowaniem na Oceanie Indyjskim.

Ta misja była pierwszym udanym wejściem statku w atmosferę, w wyniku czego płytki osłony termicznej po wodowaniu pokryły się charakterystycznym pomarańczowo-białym osadem. Elon Musk stwierdził później, że te pozostałości po wodowaniu przypisano konkretnym płytkom metalowym i obszarom, w których płytki zostały pominięte w celu oceny materiałów.

Biorąc pod uwagę, że Lot 11 jest prawdopodobnie ostatnim lotem tej generacji boosterów i rakiet, SpaceX ma szansę przejść do trzeciej generacji statków kosmicznych Starship w Lot 12. Chociaż nie jest pewne, czy Lot 12 odbędzie się w 2025 roku, lokalne media nagrały materiał filmowy pokazujący, że budowa rakiet już trwa.

Najnowsze doniesienia wskazują, że przednia część rakiety nośnej SpaceX Super Heavy trzeciej generacji jest już ukończona. W tej górnej części znajduje się międzystopień, niezbędny do odprowadzenia ciągu od elementów wewnętrznych rakiety podczas separacji stopni.

To przeprojektowane międzystopniowe rozwiązanie stanowi kluczowe udoskonalenie dla rakiet trzeciej generacji, co podkreślał Musk we wcześniejszych prezentacjach. Zauważył, że nowa konstrukcja znacząco poprawi efektywność zmiany kierunku ciągu.

Wraz z ostatnimi testami programu Starship, SpaceX zaczął koncentrować się na optymalizacji wydajności. Aby zwiększyć osiągi rakiety nośnej Super Heavy, SpaceX ograniczył niektóre otwory wentylacyjne międzystopniowe podczas lotu 9, aby zmniejszyć zużycie paliwa i wydłużyć zasięg.

Co więcej, podczas poprzednich lotów można było zaobserwować, że silnik wspomagający działał pod większym kątem natarcia, co zwiększało opór aerodynamiczny i minimalizowało zużycie paliwa potrzebnego do wyhamowania przed wodowaniem.

Dodatkowo, rakiety Starship trzeciej generacji będą wyposażone w zmodernizowane stateczniki kratowe, charakterystyczny element konstrukcji rakiet SpaceX. Nowe stateczniki są większe i specjalnie zaprojektowane, aby radzić sobie z większym kątem natarcia, co poprawia kontrolę podczas lotu. Co istotne, położenie tych stateczników zostało zmienione, aby ich wewnętrzne elementy znajdowały się wewnątrz zbiornika, optymalizując konstrukcję rakiety.

Źródło i obrazy

Powiązane artykuły:

Morgan Stanley obniża prognozę przychodów Huawei AI GPU firmy SMIC o ponad 50% w związku ze słabą wydajnością
Premiera Qualcomma Snapdragon 8 Elite Gen 5 w tym miesiącu: kompletny przewodnik po flagowym chipsecie

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *