Meksykańscy artyści satyryzują „Emilię Pérez” za pomocą francuskiej parodii: spojrzenie na rasistowską europocentryczną kpinę

Emilia Pérez: Kontrowersyjna nominowana do Oscara, która spotyka się z krytyką

Emilia Pérez stała się kontrowersyjną kandydatką do tegorocznych Oscarów, ściągając na siebie krytykę nie tylko za sposób przedstawienia osób transseksualnych, ale również za rzekomy brak szacunku wobec Meksyku, gdzie akcja filmu toczy się głównie w przeszłości.

Zarys fabuły i błędne przedstawienie kulturowe

Film opowiada historię przywódcy kartelu, granego przez hiszpańską aktorkę Karlę Sofíę Gascón, przechodzącego zmianę płci. Chociaż porusza poważne kwestie, takie jak narkotyki i przestępczość, film identyfikuje się jako musical, który według niektórych jest pozbawiony powagi tematycznej, jakiej można się spodziewać po tak poważnych tematach. Co istotne, w obsadzie głównej jest tylko jeden meksykański aktor, Adriana Paz, grający Epifanię, a także ekipa składająca się głównie z Francuzów, w tym reżyser Jacques Audiard, co budzi wątpliwości co do autentyczności i wrażliwości kulturowej.

Reakcja społeczna w Meksyku

Nic dziwnego, że film spotkał się z negatywną reakcją w Meksyku. Wielu obywateli uznało go za nieczuły obraz, który podważa bogatą kulturę i problemy kraju.

Kreatywna odpowiedź: Johanne Sacreblu

W odpowiedzi na kontrowersje grupa meksykańskich artystów wydała humorystyczny hiszpańskojęzyczny parodiujący musical zatytułowany Johanne Sacreblu. Ta praca odwraca scenariusz, prezentując przesadzone francuskie stereotypy, przedstawiając postacie przyodziane w tradycyjne stroje, takie jak berety i sztuczne wąsy, oddające się winu i karykaturalnemu zachowaniu. Co ważne, projekt uznaje swoje korzenie w reprezentacji trans, ponieważ angażuje talenty Camili Aurory z Meksyku, która współtworzyła scenariusz z Héctorem Guillénem.

Nietypowa historia miłosna

Choć parodia nie jest dostępna w języku angielskim, koncentruje się na kapryśnej historii miłosnej przypominającej Romeo i Julię, w której biorą udział rywalizujące rodziny piekarzy, z których jedna specjalizuje się w croissantach, a druga w bagietkach. Zabawne nazwy tych rodzin, Sacrebleu i Ratatouille, dodają warstwę humoru, która znalazła oddźwięk wśród widzów.

Odbiór publiczny i krytyka

Z ponad milionem wyświetleń na YouTube, Johanne Sacreblu przyciągnął znaczną uwagę, wywołując zarówno śmiech, jak i krytyczne komentarze. Jedna z zabawnych odpowiedzi widza oddaje zabawny charakter filmu, odzwierciedlając satyryczne spojrzenie na międzynarodowe postrzeganie Francji.

Obawy dotyczące reprezentacji

Pośród tej rozrywki, jednak w Meksyku utrzymują się poważne obawy dotyczące potencjalnego wpływu Emilii Pérez na reprezentację kulturową. Héctor Guillén otwarcie skrytykował film za utrwalanie stereotypów i trywializację poważnych problemów wynikających z wojen narkotykowych w kraju. W prowokującym do myślenia wpisie w mediach społecznościowych nazwał film „rasistowską eurocentryczną kpiną” i zwrócił uwagę na oszałamiającą liczbę ofiar śmiertelnych związanych z tymi konfliktami, z prawie 500 000 utraconych istnień.

Ostatnie przemyślenia

W obliczu zbliżających się nominacji do Oscara, perspektywa zdobycia nagrody przez Emilię Pérez spotyka się z obawą wielu społeczności meksykańskich. Jeśli wygra, reakcja może się nasilić, stanowiąc surowe przypomnienie o krytycznym znaczeniu autentycznej reprezentacji w świecie kina.

Źródło i obrazy