Wayne Rogers , znany ze swojej roli w M*A*S*H, przedwcześnie odszedł z kultowego serialu, później rozpoczynając własną komedię medyczną, która początkowo cieszyła się powodzeniem, zanim stanął przed poważnymi wyzwaniami. Rogers opuścił M*A*S*H po trzecim sezonie z powodu znacznego zmniejszenia znaczenia swojej postaci. Początkowo sitcom został stworzony jako dwuosobowy serial, w którym Rogers grał Trappera Johna u boku Alana Aldy jako Hawkeye’a. Gdy Alda wyłonił się jako wyróżniająca się gwiazda, scenarzyści serialu skupili się głównie na nim, spychając Trappera do roli drugoplanowej.
Decyzja Rogersa o odejściu zapadła po szokującej śmierci pułkownika Henry’ego Blake’a w finale sezonu 3. Zdecydował się odejść przed rozpoczęciem sezonu czwartego. W przeciwieństwie do wielu innych członków obsady, którzy również odeszli z M*A*S*H, Rogers radził sobie później zadziwiająco dobrze, grając w serialu detektywistycznym City of Angels i występując w remake’u It’s a Wonderful Life, It Happened One Christmas z 1977 r. z zamianą płci.
Kontynuacja serialu M*A*S*H Wayne’a Rogersa: House Calls odniosła sukces pod względem oglądalności
Podobnie jak M*A*S*H, House Calls było spin-offem filmu
Wśród najbardziej znanych projektów Rogersa po M*A*S*H był House Calls , medyczny sitcom wywodzący się z filmu z 1978 roku z Walterem Matthau i Glendą Jackson. W tej serii Rogers wcielił się w rolę chirurga, który rozwija romans z administratorem szpitala Lynn Redgrave. Serial miał premierę w 1979 roku i szybko zdobył publiczność, zachowując komediową istotę swojego filmowego poprzednika, a jednocześnie pokazując silną chemię między dwoma głównymi bohaterami.
|
Każdy aktor, który opuścił M*A*S*H |
Rola |
Sezon wyjścia |
|---|---|---|
|
George Morgan |
Ojciec Mulcahy |
Sezon 1 |
|
McLean Stevenson |
Pułkownik Henry Blake |
Sezon 3 |
|
Wayne Rogers |
Traper John |
Sezon 3 |
|
Larry Linville |
Franka Burnsa |
Sezon 5 |
|
Gary Burghoff |
Radar O’Reilly’ego |
Sezon 8 |
Podczas gdy McLean Stevenson z M*A*S*H odszedł z serialu z aspiracjami do prowadzenia udanej kariery, zmagał się z kilkoma krótkotrwałymi sitcomami. Ogromna popularność M*A*S*H utrudniała członkom obsady tworzenie nowych tożsamości; jednak Rogersowi udało się pomyślnie pokonać to wyzwanie dzięki House Calls, które oferowało świeże podejście do komedii medycznej , które odpowiadało jego komediowym umiejętnościom. Zarówno Rogers, jak i Redgrave zostali uhonorowani nominacjami do Złotych Globów za swoje występy w 1981 roku.
Dlaczego Wayne Rogers zrezygnował z serialu M*A*S*H i zrezygnował z jego pierwszego spin-offu
Rogers nie chciał być zaszufladkowany przez M*A*S*H
Sukces House Calls potwierdził decyzję Rogersa o opuszczeniu M*A*S*H, gdy serial wciąż się rozwijał. Gdyby wiedział, że M*A*S*H będzie kontynuowany przez kolejne osiem sezonów, mógłby rozważyć przedłużenie swojego pobytu. Jednak za jego odejściem kryły się głębsze motywy wykraczające poza malejące skupienie na postaci Trappera. Rogers wyraził sprzeciw wobec „Klauzuli moralności” w swoim kontrakcie, która dawała stacji prawo do zwolnienia go na podstawie postrzeganego niemoralnego zachowania (jak podkreślono w Pop Goes The Culture ).
Rogers działał bez formalnego kontraktu podczas swojej kadencji w M*A*S*H, co dało mu swobodę opuszczenia serialu bez konsekwencji prawnych w miarę eskalacji napięć. Uważał, że język klauzuli był zbyt niejasny i ograniczający. Po jego odejściu CBS zaoferowało mu szansę na ponowne wcielenie się w jego postać w Trapper John, MD , serialu, który podążał za Trapperem dekady później w jego roli Szefa Chirurgii w szpitalu w San Francisco.
Obawiając się zaszufladkowania jako lekarz po wcześniejszym występie w sitcomie medycznym, Rogers odrzucił możliwość spin-offu. Co znamienne, Trapper John, MD miał premierę w tym samym roku co House Calls, co sugerowało, że Rogersowi udało się obejść obsadzanie w rolach, którego się obawiał.
Gwiazda serialu House Calls Lynn Redgrave złożyła pozew po zwolnieniu, co doprowadziło do spadku oglądalności serialu
Wizyty domowe rozbiły się i spłonęły znacznie wcześniej, niż powinny
Pomimo znacznego sukcesu oglądalności w pierwszych dwóch sezonach, House Calls stanęło w obliczu szybkiego anulowania z powodu potknięcia CBS. Stacja rozwiązała umowę z Lynn Redgrave w trzecim sezonie w kontrowersyjnych okolicznościach. Redgrave, chcąc utrzymać harmonogram karmienia piersią, nalegała na zabieranie swojej małej córeczki na plan, co CBS uznało za zakłócające. Doprowadziło to do złożenia przez nią znaczącego pozwu na kwotę 10 milionów dolarów za naruszenie umowy i cierpienie psychiczne (jak donosi The New York Times ), chociaż ostatecznie przegrała sprawę i wkrótce potem ogłosiła upadłość.
Dodatkowo, gwiazda M*A*S*H, Loretta Swit, początkowo grała oryginalnego Cagney’a w pilocie Cagney & Lacey, ale CBS odrzuciło jej prośbę o opuszczenie M*A*S*H, gdy serial dostał zielone światło. Tymczasem Rogers podobno nie zdecydował się aktywnie wspierać Redgrave’a w tych burzliwych czasach, preferując zmianę w kierunku zwrócenia uwagi na jego postać w House Calls (jak udokumentowano na blogu Pro Se Johna Clarka ).
Ostatecznie Sharon Gless dołączyła do obsady, aby zastąpić Redgrave , a jej postać rzekomo powróciła do Anglii. Niestety, chemia między Rogersem i Gless nie znalazła oddźwięku u widzów, co spowodowało znaczny spadek oglądalności serialu i skłoniło CBS do anulowania House Calls po trzecim sezonie.
Źródło: Pop Goes the Culture TV , The New York Times , Pro Se Blog Johna Clarka
Powiązane artykuły:
Członek obsady „The Conners” dzieli się przemyśleniami na temat ostatecznego kręcenia i zapowiada najważniejsze momenty nadchodzącego sezonu
3:55
Kompleksowy przewodnik po obsadzie i postaciach On Call
3:33
Podsumowanie Abbott Elementary i It’s Always Sunny in Philadelphia Crossover: 8 najważniejszych momentów i odkryć
3:26
Dodaj komentarz