
Era Attitude pozostaje jednym z najbardziej czczonych rozdziałów w historii wrestlingu zawodowego, wywołując nostalgię wśród fanów, którzy z rozrzewnieniem wspominają jej niezapomniane momenty. Mimo że niektóre z jej momentów mogą wydawać się wątpliwe według dzisiejszych standardów, jej wpływ jest niezaprzeczalny.
Legendarne ikony z tego okresu, takie jak Stone Cold Steve Austin i The Undertaker, są nadal czczone i uznawane za monumentalne postacie wrestlingu. Ci artyści konsekwentnie generowali ekscytujące momenty, które zachwycały publiczność tydzień po tygodniu, umacniając ich status w legendzie wrestlingu.
W tym artykule przyjrzymy się bliżej niektórym z najbardziej pamiętnych wydarzeń, które były uważane przez wielu za szczyt sportowej rozrywki.
10 Rozpoczyna się piekło w celi
Narodziny potwora

Dramatyczne pojawienie się Kane’a, gdy zerwał drzwi Hell in a Cell, by zmierzyć się ze swoim skłóconym bratem, The Undertakerem, stanowi znaczący kamień milowy w historii WWE. Jednak ten wybuchowy moment był oparty na równie znaczącym meczu, który go poprzedzał.
Pierwsza walka w Hell in a Cell pomiędzy Undertakerem i Shawnem Michaelsem zyskała złą sławę ze względu na brutalność. Michaels znosił w niej okrutne kary, w tym wstrząsający upadek z celi na stół komentatora.
Od tamtej nocy The Undertaker przyjął styl walki Hell in a Cell jako swój znak rozpoznawczy. Chociaż finał nieco przyćmił poprzedzającą go zaciętą walkę, wejście Kane’a zapowiadało wyjątkową fabułę, ożywiając jedną z najbardziej fascynujących postaci ery.
Kane nie był tylko przerażającym człowiekiem; wykazywał się również zaskakującą zwinnością i zaciekłością na ringu, podkreślając mroczniejszą i intensywniejszą atmosferę ery Attitude.
9 Jesteś gotowy?
Dwa słowa, które wszyscy pamiętamy

Kiedy stajnia zapaśnicza przenika szkoły, wydarzenia sportowe i szerszą kulturę popularną, możesz być pewien, że pozostawiła trwały wpływ. Tak było w przypadku Degeneration X pod koniec lat 90., którego kultowe hasło „Suck it!” rozbrzmiewało na korytarzach, podczas gdy gracze NFL przejmowali ich gesty na boisku.
Ich podróż rozpoczęła się od tego, że Bret Hart nazwał Shawna Michaelsa, Chynę i Triple H degeneratami, co doprowadziło do powstania najbardziej legendarnej stajni wrestlingu. Przyjęli autorytet, wyśmiewając każdego wrestlera i naród, z którym się zetknęli, i ustanawiając się jako antybohaterowie w krajobrazie WWE.
Obawy pojawiły się, gdy Michaels tymczasowo wycofał się z powodu kontuzji pleców, ale Triple H wykorzystał moment, wynosząc grupę na nowe wyżyny u boku X-Paca i New Age Outlaws. Ich najodważniejszy moment nastąpił podczas niesławnej inwazji czołgów na show WCW, pokazując ich zuchwałość i buntowniczego ducha.
8.Skała dołącza do narodu
Nowa era

Powstanie Nation of Domination oznaczało monumentalną zmianę w dynamice WWE, reprezentując pierwszą znaczącą frakcję firmy kierowaną przez Afroamerykanów. Czerpiąc inspirację z ruchu Black Panther, stajnia była poważnym kolektywem z imponującym liderem, Farooqiem, na czele.
Wśród przełomowych momentów ery Attitude znalazła się rekrutacja zuchwałego młodego sportowca, Rocky’ego Maivii. Przekształcając się z pogodnego babyface’a w polaryzującego heel’a znanego jako The Rock, stał się jedną z najbardziej kultowych postaci w historii wrestlingu.
Ostatecznie The Rock prześcignął swoich rówieśników i odłączył się od frakcji, umacniając swoją pozycję jako jednej z czołowych gwiazd ery Attitude, nazywanej teraz czule The Final Boss.
7 Bret się puszcza
Model WWE Wrestler łamie zasady

Bret Hart był filarem ery Nowej Generacji w WWE, ale wraz ze zmianami w świecie wrestlingu zmieniała się również jego osobowość, co osiągnęło punkt kulminacyjny w 1997 r.za sprawą kluczowego promo.
Po kontrowersyjnej walce na RAW, w której, jak uważał, został niesprawiedliwie pokonany, Hart wybuchł pełną pasji tyradą, która zapoczątkowała erę Attitude.
Szczerze odniósł się do systemowych uprzedzeń, z którymi musiał się zmierzyć w organizacji, zapoczątkowując czasy, w których mistrzowie wrestlingu byli złożonymi postaciami — nie byli już czysto dobrzy lub źli. To silne uczucie stanowiło punkt zwrotny dla medium, podnosząc jego wiarygodność.
6 Shawn przechodzi na emeryturę
HBK łamie sobie kręgosłup

Na początku ery Attitude Shawn Michaels był twarzą WWE — jego mistrzem i liderem kultowego Degeneration X. Jednak podczas walki w trumnie z The Undertakerem na Royal Rumble w 1998 roku doszło do strasznego zwrotu akcji.
Po doznaniu poważnego urazu pleców Michaels dzielnie dokończył walkę, ale następnego dnia został unieruchomiony. Pomimo jego cudownej zdolności do walki na WrestleManii wkrótce potem, uraz ostatecznie doprowadził do jego przerwy w wrestlingu aż do 2002 roku.
To stanowisko pozwoliło wschodzącym gwiazdom, takim jak Stone Cold Steve Austin i The Rock, zaistnieć i zdominować rynek wrestlingu, na zawsze zmieniając tę branżę.
5.Mankind kontra Undertaker, Piekło w celi
Ludzkość upada

Pewna noc zmieniła krajobraz wrestlingu zawodowego na zawsze — Mankind kontra The Undertaker w Hell in a Cell. Publiczność pełna niepewności była gotowa być świadkiem tego bezprecedensowego starcia.
W miarę rozwoju walki Mick Foley, uosabiający Mankind, zaliczył dwa najbardziej szokujące upadki w historii wrestlingu. Pierwszy, zaplanowany wyczyn, polegał na wyrzuceniu go z górnej części celi, spadając na stół komentatora poniżej. Jednak w klasycznym stylu Foleya, naciskał dalej.
Wspinając się z powrotem na szczyt, stanął twarzą w twarz z Undertakerem, tylko po to, by zostać przepędzonym przez samą celę — moment, który pozostawił tłum z niedowierzaniem. Wraz z narastającymi kontuzjami — w tym zębem utkwionym w nosie — Foley uosabiał ducha odporności, podczas gdy intensywność meczu wywołała wstrząsy w całej branży, na zawsze definiując erę Attitude.
4.Stone Cold Steve Austin nie poddaje się
Grzechotnik zmienia twarz

Era Attitude potrzebowała gwiazdy, która wybije się ponad rosnącą konkurencję, a Steve Austin był gotowy na wielkość. Jednak znalazł się w niebezpiecznej waśni z ulubieńcem fanów Bretem Hartem.
Przełomowy moment nastąpił podczas ich legendarnej walki na WrestleManii 13. Gdy Austin znosił bolesnego Sharpshootera — krew spływała mu po twarzy — odmówił poddania się. Zamiast tego zemdlał, nieodwołalnie zmieniając lojalność publiczności z Harta na Austina.
Zapoczątkowało to narodziny Steve’a Austina, postaci definiującej erę Attitude, co utorowało drogę jego błyskawicznemu rozwojowi w kolejnych miesiącach.
3.Montrealski świr
Koniec Hitmana

Można powiedzieć, że najbardziej niesławne wydarzenie w historii WWE, Montreal Screwjob, oznaczało koniec pewnej ery. Bret Hart był o krok od odejścia do WCW, wciąż trzymając WWE Championship, co skomplikowało sprawę, gdy zmierzył się z Shawnem Michaelsem w Kanadzie.
Początkowo planowano chaotyczne zakończenie, skrojone na miarę walki o tytuł na Raw, ale mecz przybrał dramatyczny obrót, gdy Vince McMahon nakazał odebrać pas Hartowi, który był w pozycji Sharpshooter.
Hart dowiedział się, że został sabotowany przez kierownictwo, co doprowadziło do dramatycznej konfrontacji, w której fizycznie odpowiedział McMahonowi. Ten incydent zrodził największego antagonistę ery Attitude, tyrana pana McMahona.
2 Vince kontra Stone Cold
Waśń, która zdefiniowała epokę

Każda era w WWE jest naznaczona definiującą waśnią, a w przypadku Attitude Era było to niewątpliwie starcie Stone Cold Steve’a Austina i Vince’a McMahona. Po Montreal Screwjob kontrolująca natura Vince’a została ujawniona, przekształcając go w antagonistyczną postać.
Konflikt uosabiał kwintesencję walki klasy robotniczej z tyrańskim szefem korporacji, zdobywając serca fanów na całym świecie. Ich waśń zaowocowała szeregiem legendarnych promocji i meczów, umacniając swoje miejsce w historii wrestlingu.
Vince, choć nie był typowym wrestlerem, oczarował publiczność jako postać, którą fani uwielbiali nienawidzić, co jeszcze bardziej wyniosło Austina do panteonu największych mistrzów wrestlingu.
1 Stone Cold wygrywa złoto
Nowe oblicze firmy

Gdy Era Attitude nabierała rozpędu, Stone Cold Steve Austin był przeznaczony, by stać się jej twarzą, ale stanął przed poważną przeszkodą w postaci Shawna Michaelsa. Podczas meczu o wysoką stawkę, wypełnionego oczekiwaniem, z Mikem Tysonem w narożniku DX, atmosfera była elektryzująca.
Shawn zaprezentował się znakomicie pomimo poważnego urazu pleców, prowadząc mecz u boku Austina, który był zdeterminowany, by wykorzystać ten moment. Kultowa zamiana superkopa na Stone Cold Stunner doprowadziła do gromkiego liczenia do trzech, wywołując wybuchowy pop wśród tłumu.
W dramatycznym zwrocie akcji Tyson zdradził DX, jeszcze bardziej sprzymierzając się z Austinem i koronując go na mistrza WWE. Ten moment zapowiadał narodziny panowania Stone Colda, wraz z popularnymi sloganami i zagorzałym fanem, który uosabiał ducha ery Attitude, prowadząc do epickich rywalizacji, w tym tych przeciwko Vince’owi McMahonowi i The Rockowi.
Dodaj komentarz