Niekonwencjonalne wpływy często kształtują niezwykłą sztukę, a ostatni film reżysera Dito Montiela, Riff Raff, nie jest wyjątkiem. Co zaskakujące, scena muzyki hardcore odegrała kluczową rolę w inspirowaniu procesu twórczego Montiela.
Wizjoner o wielu talentach
Montiel, który po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę kinematografii w 2006 r.dzięki adaptacji własnych wspomnień, A Guide to Recognizing Your Saints, z udziałem znanego Roberta Downeya Jr., jest przykładem wszechstronności w swoich artystycznych przedsięwzięciach. Poza filmowaniem, jego doświadczenia życiowe obejmują grę w zespołach hardcore, boks i modeling dla kultowych marek modowych, takich jak Versace i Calvin Klein. To eklektyczne tło daje mu unikalną perspektywę i nieograniczone ambicje.
W interesującym wywiadzie dla The Mary Sue from Rome Montiel opowiedział o nadchodzącym filmie, swoich muzycznych korzeniach i zachwycającym odkryciu talentu Jennifer Coolidge, odzwierciedlającym jego przemyślane, ale elastyczne podejście do tworzenia filmów.
Powstawanie Riff Raff
Montiel przypisuje znaczną część realizacji filmu Edowi Harrisowi, który nie tylko zagrał w filmie, ale także pełnił funkcję doradcy podczas pracy Montiela w Sundance Labs. Początkowo niechętny Montiel opisał projekt jako pozornie nie do pokonania, ale poczuł głęboką ulgę i spełnienie, gdy film rozwinął się tak, jak sobie wyobrażał.„Zawsze wydają się niemożliwe do zrealizowania” – zauważył, podkreślając wyzwania, z którymi często mierzą się reżyserzy.
Film Riff Raff, który miał premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto w 2024 r., opowiada o burzliwym życiu Vincenta, granego przez Eda Harrisa, zreformowanego przestępcy, którego burzliwa przeszłość powraca wraz z ponownym pojawieniem się jego byłych współpracowników (w tej roli Bill Murray i Pete Davidson) oraz byłej żony Ruth (Jennifer Coolidge).Konflikty te zagrażają stabilności jego obecnej rodziny, składającej się z Sandy (Gabrielle Union), Rocco (Lewis Pullman) i DJ (Miles J. Harvey).
Montiel czerpał znaczną inspirację do scenariusza z Kto się boi Virginii Woolf, przekształcając jego surową istotę w dramat rodzinny, w którym, jak sam powiedział, „Każdy jest Virginią Woolf”.Powracający temat dysfunkcji stanowi fascynujące tło dla porywającej narracji filmu.
Zmiany i odkrycia w obsadzie
Początkowo obsada Riff Raff miała obejmować takie znane postacie jak Dustin Hoffman i Brian Cox. Rozmyślając o tym, jak powstał ostateczny zespół, Montiel wyraził poczucie zbiegu okoliczności: „Kiedy masz, powiedzmy, ludzi, którzy pierwotnie mieli być w filmie, a potem, wiesz, zostają zastąpieni z jakiegoś powodu… jakoś w tym przypadku tak się stało”.
Co ciekawe, Montiel ujawnił, że dopiero niedawno zapoznał się z twórczością Jennifer Coolidge po obejrzeniu jej chwalonego występu w The White Lotus.„Siedziałem i oglądałem White Lotus. Nigdy nie słyszałem o Jennifer Coolidge” — przyznał żartobliwie. Jednak szybko rozpoznał ją jako idealną kandydatkę do roli Ruth: „To musi być ona” — stanowczo stwierdził, umacniając jej rolę w filmie.
Inspiracja do ścieżki dźwiękowej
W mistrzowskim połączeniu osobistej historii i filmowej kreacji Montiel sięgnął do swoich korzeni muzyki hardcore w ścieżce dźwiękowej filmu, co było kluczowe dla utrzymania projektu w ramach budżetu. Opowiedział, jak jego przyjaciel Jesse Mallon, były członek zespołu hardcore Heart Attack, stworzył piosenkę, która idealnie pasowała do tonu filmu.„To zadziała tylko wtedy, gdy będziemy mieć dobrą piosenkę” — wspominał Montiel. Alternatywa — kosztowny utwór Boba Dylana — całkowicie zniweczyłaby budżet.
Chociaż potencjalne włączenie piosenki Boba Dylana byłoby intrygujące, poleganie Montiela na pracy Mallona okazało się majstersztykiem.„Miałem nadzieję, że ten dziwny ton tego filmu się przebije i myślę, że tak się stało” – podsumował z dumą.
Riff Raff obecnie gości w kinach, gdzie zaprasza widzów do głębokiego zanurzenia się w złożonych postaciach i wciągającej narracji.
Dodaj komentarz