John McEnroe był kiedyś krytyczny wobec maszyny wywołującej linię za odmienne traktowanie go podczas meczu w 1989 roku.
Był to turniej Nobisco Masters (obecnie znany jako finały ATP), a Amerykanin zajął czwarte miejsce. Zmierzył się z ósmym rozstawionym Aaronem Kricksteinem i wygrał zacięty mecz 6:2, 5:7, 6:4.
W trakcie starcia McEnroe był niezadowolony z używanej wówczas maszyny Cyclops, wykonał kilka telefonów i powiedział, że wie, kim jest .
„Nie mam paranoi, ale ta maszyna wie, kim jestem” – powiedział Amerykanin.
Opowiadając o meczu, ówczesny 30-latek powiedział, że zaczął powoli ze względu na niespójność swojego serwisu, dodając, że grozi mu większe niebezpieczeństwo, niż chciał.
„Zacząłem powoli, a największą różnicą były nasze serwisy. Mój był w górę i w dół. Jego był konsekwentny. Jednak w trzecim secie stałem się bardziej konsekwentny. Byłem w trochę większym niebezpieczeństwie, niż chciałem” – powiedział Amerykanin.
John McEnroe ostatecznie zajął drugie miejsce w swojej grupie i dotarł do półfinału turnieju Masters w 1989 r., po czym przegrał 6-4, 6-4 z ewentualnym wicemistrzem Borisem Beckerem .
John McEnroe w swojej karierze trzykrotnie wygrywał mistrzostwa na koniec roku
John McEnroe w swojej udanej karierze tenisowej trzykrotnie wygrywał mistrzostwa kończące sezon, a pierwszy z tych triumfów miał miejsce w 1978 roku.
W tym roku wygrał ogólnoamerykańską grupę, w której skład wchodzili Arthur Ashe, Jimmy Connors i Harold Solomon, po czym pokonał Briana Gottfrieda i dotarł do finału . Tam McEnroe zmierzył się z Ashe i wrócił po setzie, aby wygrać 6-7, 6-3, 7-5.
Poniósł ostateczną porażkę z Ivanem Lendlem w 1982 r., zanim w 1983 r. wystartował jako czołowy rozstawiony. McEnroe zatriumfował nad Johanem Kriekiem i Matsem Wilanderem i rozpoczął starcie o tytuł z Lendlem, którego pokonał 6-3, 6-4, 6-4 i po raz drugi zdobył mistrzostwo na koniec roku.
Amerykanin pokonał w finale ówczesnego Czecha 7:5, 6:0, 6:4 i obronił tytuł w 1984 roku. Wcześniej triumfował nad Andersem Jarrydem i Matsem Wilanderem.
McEnroe zdobył tytuł mistrza w grze podwójnej mężczyzn na koniec roku mistrzostw siedem razy z rzędu w latach 1978–1984, a jego partnerem był Peter Fleming.
Amerykanin podczas swoich dni gry zdobył siedem tytułów Wielkiego Szlema w grze pojedynczej, trzy na Wimbledonie i cztery na US Open. Zdobył także 10 tytułów major w grze podwójnej (dziewięć w grze podwójnej mężczyzn i jeden w grze mieszanej).
Dodaj komentarz