Ile wart jest bombowiec B-1B Lancer Bomber? Samolot rozbija się podczas próby lądowania w bazie w Południowej Dakocie, załogi zostały bezpiecznie wyrzucone

Amerykański bombowiec B-1B Lancer Bomber, amerykański bombowiec dalekiego zasięgu, rozbił się w bazie sił powietrznych Ellsworth w Południowej Dakocie w czwartek 4 stycznia 2024 r. Według doniesień wszyscy czterej członkowie załogi, którym udało się katapultować z bombowca, byli bezpieczni, a nie zgłoszono żadnych innych obrażeń powstałych w wyniku wypadku.

Bomowiec odbył swój pierwszy lot w 1984 r. Opisywany jako „ikona ostatnich dekad zimnej wojny” B-1B Lancer kosztuje 317 milionów dolarów za sztukę . 28. Skrzydło Bombowe Ellswortha potwierdziło, że do katastrofy doszło podczas misji szkoleniowej.

B-1B Lancer rozbija się w Ellsworth, załoga katapultuje się w bezpieczne miejsce

Baza Sił Powietrznych Ellsworth w Dakocie Południowej wydała oświadczenie, że w czwartek w bazie lotniczej rozbił się samolot B-1B Lancer rozbił się w bazie lotniczej. Według doniesień bombowiec rozbił się podczas próby lądowania na instalacji.

Według magazynu Air and Space prognozy pogody wykazały, że do wypadku doszło podczas gęstej mgły, która ograniczała widoczność i panowała temperatura „poniżej zera”.

Z oświadczenia bazy sił powietrznych Ellsworth wynika, że samolot B-1B Lancer Sił Powietrznych rozbił się około godziny 17:50 podczas próby lądowania na instalacji. W oświadczeniu dodano, że bombowiec odbywał misję szkoleniową z czterema członkami załogi na pokładzie, z których wszyscy bezpiecznie się katapultowali.

W oświadczeniu dodano, że „wypadek zbada komisja funkcjonariuszy”.

Zakłada się, że cztery zaangażowane osoby to członkowie standardowej załogi B-1, która składa się z kilku pilotów i systemu uzbrojenia funkcjonariusze. Po wypadku wydano zawiadomienie dla lotników, z którego wynikało, że baza nie została zamknięta po katastrofie. Służby przybyłe na miejsce katastrofy ujawniły, że doszło do pożaru i eksplozji.

B-1B Lancer: ikona zimnej wojny

Jak wspomniano wcześniej, według Military.com B-1B Lancer jest opisywany jako „ikona ostatnich dekad zimnej wojny”. Początkowo projektowano go jako „strategiczny bombowiec nuklearny”, który mógł ominąć radzieckie radary, lecąc na małych wysokościach.

Po zimnej wojnie bombowiec zaczęto używać w różnych konwencjonalnych misjach wsparcia taktycznego i taktycznych bombardowaniach. Military.com nazwał ten samolot „kręgosłupem amerykańskich bombowców dalekiego zasięgu”. Doszło do tego, że samolot może przewozić największy ładunek broni niekierowanej i kierowanej na wyposażeniu Sił Powietrznych.

„Może szybko dostarczyć ogromne ilości broni precyzyjnej i nieprecyzyjnej w dowolne miejsce na świecie”.

Poprzednik B-1B, B-1A, został początkowo opracowany w latach 70. XX wieku, ale w 1981 roku został później zmodyfikowany do B-1B przez administrację Ronalda Raegana. B1-B odbył swój pierwszy lot w 1984 r., a ostatni odrzutowiec dostarczono w 1988 r. Cena odrzutowca wynosi 317 milionów dolarów.

Pierwotnie zbudowano 100 samolotów B-1B Lancer, ale obecnie liczba ta spadła do 60. Loty te odbywają się w bazie Dyess Air Force Base w Teksasie, gdzie zostały po raz pierwszy dostarczone w 1985 roku. Tymczasem baza sił powietrznych Ellsworth w Dakota Południowa mieści 45 samolotów B-1. Samolot, który się rozbił, należał do 28. Skrzydła Bombowego zlokalizowanego w bazie Ellsworth.

Według oficjalnej strony internetowej Boeinga B-1B Lancer nosi przydomek „The Bone”. Sześć z nich brało udział w operacji Allied Force w 1999 r. i wykonało 2% misji uderzeniowych, a mimo to osiągnęło 20% celów. Podczas operacji Enduring Freedom zrzucił 40% broni precyzyjnej.

Serwis dodaje:

„Od 2001 roku B-1 był niemal nieprzerwanie używany w operacjach bojowych nad Afganistanem i Irakiem.”

Statystyki B-1B według strony internetowej Boeinga (Zdjęcie za pośrednictwem Boeinga)

B-1B Lancer to najszybszy bombowiec UAF, rozwijający prędkość maksymalną 1,2 Macha, mieszczący 24 rakiety manewrujące i mogący unieść 75 000 funtów. Posiada w pełni cyfrowy kokpit i globalny system pozycjonowania napędzany inercyjnym systemem nawigacji. Mimo to magazyn Air and Space w dalszym ciągu stwierdza, że lot ma „słabą wydajność przy wykonywaniu misji”.