Film Richarda Linklatera z 2014 r., Boyhood , to pionierska opowieść o dorastaniu, która w wyjątkowy sposób uchwyciła istotę dorastania. Nakręcony przez dwanaście lat film zanurza widzów w życiu głównego bohatera, Masona Jr., i w dynamice jego rodziny, która rozwija się organicznie przez całe jego dzieciństwo. Jednak jednym z najbardziej fascynujących aspektów filmu jest jego zakończenie, które przekształca całą narrację w głęboko romantyczny kontekst. Ostatnie sceny przedstawiają doświadczenia kształtujące Masona w pierwszym dniu college’u, nawiązując więź z Nicole, przyjaciółką jego nowego współlokatora.
Gdy patrzą na zapierający dech w piersiach Big Bend Ranch State Park, Nicole wprowadza intrygującą koncepcję losu, stwierdzając: „Chwila nas porywa”. Ich pełna napięcia wymiana zdań, naznaczona nerwowymi uśmiechami sugerującymi potencjalny pierwszy pocałunek, kończy się tuż przed napisami końcowymi. Ten moment, choć nie jest powszechnie uznawany za jedną z najbardziej pamiętnych romantycznych scen kina, stanowi przejmujące zwieńczenie filmu głęboko zakorzenionego w realizmie okresu dojrzewania. Jeszcze bardziej intrygujące jest to, jak scena ta przypomina krótki, ale znaczący moment z wcześniejszego życia Masona.
Powrót do pierwszej miłości Masona Jr.
Związek między college’em a dzieciństwem
Obejrzyj tę scenę tutaj
W kluczowym momencie notatka od kolegi z klasy brzmi: „Mason, myślę, że twoje włosy wyglądają świetnie!” To rozpala pierwsze zauroczenie Masona, kluczowy moment w jego przejściu z dzieciństwa do okresu dojrzewania. Te ulotne chwile, pięknie uchwycone w Boyhood , wywołują rezonans u widzów, gdy rozmyślają nad własnymi doświadczeniami kształtującymi. Ta scena zyskuje jeszcze większe znaczenie, gdy okazuje się, że dziewczyna, która napisała notatkę, ma na imię Nicole.
Możliwe powiązanie między Nicholsami
Łączenie luźnych końcówek
Na pierwszy rzut oka może się wydawać mało prawdopodobne, że dwie Nicole — jedna z dzieciństwa Masona, a druga ze studiów — to ta sama osoba. Kiedy spotykają się na studiach, wydaje się, że to zupełnie nowe spotkanie; Mason z pewnością pamiętałby kogoś, z kim chodził do szkoły. Jednak takie postrzeganie nie bierze pod uwagę niestabilności wychowania Masona, charakteryzującego się częstymi przeprowadzkami, zmianami szkół i burzliwymi relacjami jego matki. Można sobie wyobrazić, że Mason spotkał Nicole tylko krótko w ostatnim roku szkoły podstawowej, pozostawiając minimalną interakcję, zanim został ponownie wyrwany z korzeniami.
Wizualnie, długie ujęcia kamery uchwytujące niewypowiedzianą więź między Masonem i Nicole w obu scenariuszach sugerują głębsze powiązanie. Ich fizyczne podobieństwo — zauważalne wspólne cechy, takie jak ciemne włosy i podobne mimiki — wzmacnia tę możliwość. Chociaż nie jest pewne, czy grała ich ta sama aktorka, Ellar Coltrane, która gra Masona Jr., zasugerowała podczas AMA na Reddicie, że może to rzeczywiście służyć jako easter egg w filmie, chociaż powiązanie pozostaje otwarte na interpretację.
Odwołania: charakterystyczny element opowieści Linklatera
Mistrz narracji romantycznych
Zamiłowanie Richarda Linklatera do wplatania znaczących nawiązań do swoich narracji jest wyraźnie widoczne w filmie Boyhood . Znany z uznanej trylogii Before, jego sposób opowiadania historii często urzeka widzów poprzez odniesienia, które wzmacniają wątki romantyczne. Dialogi w tych filmach często pojawiają się organicznie, jest to technika, którą wcześniej stosował z aktorami Ethanem Hawke i Julie Delpy.
Szczególnie w Before Sunset chemia między głównymi bohaterami wywołuje autoreferencyjne momenty, które nawiązują do ich pierwszego spotkania w Before Sunrise . Zdolność Linklatera do nakładania romantycznej nostalgii nie jest przypadkowa; w Boyhood misternie tworzy to doświadczenie , ponownie odwiedzając imię Nicole, obiecując widzom poczucie ciągłości i połączenia, które rezonuje z tematami filmu.
Dodaj komentarz