Znany autor literatury science fiction pisze odcinek „Strefy mroku” inspirowany opowieścią Stephena Kinga

Przegląd

Strefa Mroku zachwyca widzów odcinkami, które podważają postrzeganie rzeczywistości, zapewniając długotrwałą intrygę na każdym etapie trwania serialu.
Adaptacja „Babci” Stephena Kinga w wykonaniu Harlana Ellisona z powodzeniem zachowuje niepokojącą istotę oryginału i jego niezapomniane zakończenie.
Pomimo adaptacji takich jak film „Miłosierdzie”, dzieło Kinga „Babcia” jest często przyćmiewane przez jego bardziej popularne opowieści.

Odcinki The Twilight Zone od dawna są cenione za ich zdolność do wywoływania strachu i kontemplacji, co sprawia, że widzowie zadają sobie pytanie, co kryje się poza tym, co oczywiste. Ta kultowa seria antologii science fiction/fantasy/horror zadebiutowała na kanale CBS w 1959 roku i trwała przez pięć sezonów, po których nastąpiły trzy wznowienia: w 1985, 2002 i 2019 roku. Co ciekawe, ostatnie wznowienie zostało wyreżyserowane przez uznanego twórcę horrorów Jordana Peele’a. Jednak to oryginalna seria nadal wywołuje angażujące rozmowy, zwłaszcza w odniesieniu do odcinka inspirowanego opowiadaniem Stephena Kinga.

Twórczość Stephena Kinga jest często przekształcana w medium wizualne, z różnym powodzeniem. Podczas gdy „Misery” pozostaje punktem odniesienia w gatunku horroru, adaptacje takie jak „Pet Sematary” i „Firestarter” spotkały się z krytyką, a fani byli podzieleni co do ich jakości.

Co dzieje się w „Grammie”, odcinku Strefy Mroku, którego autorem jest Harlan Ellison?

Barrett Oliver jako George w odcinku „Gramma: Strefa mroku”

Odcinek zatytułowany „Gramma” napisany przez Harlana Ellisona jest 18. częścią inauguracyjnego sezonu Strefy Mroku , który został wyemitowany 14 lutego 1986 roku. Odcinek ten czerpie inspirację z opowiadania Stephena Kinga, które znalazło się w antologii Skeleton Crew z 1985 roku . Opowieść przedstawia historię młodego chłopca o imieniu Georgie, granego przez Barreta Olivera, który odwiedza swoją chorą babcię. To, co zaczyna się jako łagodna wizyta rodzinna, szybko przeradza się w terror, gdy Georgie odkrywa, że jego babcia posiada moce czarownicy, co sygnalizuje, że nie wszystko jest takie, jak się wydaje.

Adaptacje mogą zawodzić, jeśli brakuje im solidnego zakończenia lub dobrze rozwiniętych postaci. Jednak mistrzostwo Kinga w opowiadaniu historii przebija przez „Grammę”, prezentując wiarygodnych bohaterów obok przerażających antagonistów, co kończy się mrożącym krew w żyłach zakończeniem.

Adaptacja Ellisona pozostaje wierna niepokojącemu tonowi oryginalnej pracy Kinga, jednocześnie wprowadzając drobne zmiany do zakończenia. Jego adaptacja umiejętnie wzmacnia czynnik strachu w historii, kulminując w uderzającej scenie końcowej, w której George mówi matce, że babcia odeszła. Gdy go obejmuje, jego niepokojąco świecące czerwone oczy sugerują coś złowrogiego pod powierzchnią.

Ellison był doskonałym wyborem do adaptacji „Grammy” Kinga, wcielając się w tytana literatury science fiction i fantasy. Jego wkład wykracza poza telewizję, wliczając słynny odcinek Star Treka „ The City on the Edge of Forever ” (1967) i liczne uznane opowiadania, z których jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest „ I Have No Mouth, and I Must Scream ” z 1967 roku.

Jakie inne adaptacje istnieją na podstawie opowiadania Stephena Kinga „Babcia”?

Joel Courtney i Chandler Riggs w filmie Miłosierdzie

„Gramma” Stephena Kinga zainspirowała również film Mercy , wyprodukowany przez Blumhouse i wydany w 2014 roku. Ten horror przedstawia Chandlera Riggsa jako George’a Brucknera, uzupełnionego przez utalentowaną obsadę, w tym Amandę Walsh, Marka Duplassa, Dylana McDermotta, Joela Courtneya, Shirley Knight i Frances O’Connor. Pomimo zakorzenienia w narracji Kinga, Mercy przyciągnął ograniczoną uwagę, prawdopodobnie ze względu na format wydania bezpośrednio na DVD.

W 2014 roku Jason Blum udzielił wywiadu dla Collider , w którym podzielił się przemyśleniami na temat powstania Mercy , odnosząc się konkretnie do wyboru tytułu filmu. Zapytany o marketingowe implikacje tytułu „Gramma”, Blum odpowiedział:

„Tytuł powstał dokładnie z tych powodów, o których mówisz. Film wcale nie jest kampowy, więc chcieliśmy od tego odejść. Czy jest zbyt blisko Misery ? Cóż, nie wiem, to może być dobre lub złe, przypuszczam. Uważałem, że Misery to świetny film. Nie sądzę, ale myślę, że się przekonamy”.

Blum rozwinął dalej etos filmowy Blumhouse , promując model skupiony na produkcji „niskobudżetowych, wysokokoncepcyjnych filmów”, który odbiega od tradycyjnych niezależnych podejść filmowych. Blumhouse zajął się również innymi adaptacjami dzieł Stephena Kinga, takimi jak film Netflixa Mr. Harrigan’s Phone i niedawny remake Firestarter z Zacem Efronem w roli głównej.