Dlaczego wirtualne dyski twarde są moją najważniejszą ukrytą funkcją w systemie Windows 11

Podczas mojej obecności na subreddicie r/Windows10 natknąłem się na zabawne pytanie, które mnie zaciekawiło: czy wirtualne dyski twarde (VHD) mogą zapewnić nieograniczoną, darmową przestrzeń dyskową? Choć to błędne przekonanie jest zabawne, uwypukla ono powszechną lukę w zrozumieniu tej potężnej funkcji. Wielu użytkowników nie zdaje sobie sprawy z istnienia VHD lub błędnie uważa, że oferują one magiczne rozwiązania do przechowywania danych.

Pierwotnie zaprojektowane dla maszyn wirtualnych, dyski VHD mogą być skutecznie wykorzystywane również poza tym kontekstem. Oferują one szereg korzyści, takich jak tworzenie izolowanych środowisk dla różnych projektów, umożliwienie bezpiecznego testowania systemów operacyjnych oraz ułatwienie dodawania partycji bez komplikacji i ryzyka związanego ze zmianą rozmiaru istniejących dysków.

Tworzenie wirtualnych dysków twardych: prosty proces

Jak tworzyć dyski VHD za pomocą aplikacji Ustawienia

Wraz z wprowadzeniem systemu Windows 11 w wersji 23H2, firma Microsoft usprawniła proces tworzenia wirtualnych dysków twardych, integrując go z aplikacją Ustawienia dla wygody użytkownika. Dzięki temu ulepszeniu tworzenie dysku VHD jest tak proste, jak tworzenie nowego folderu.

Aby rozpocząć proces, przejdź do Ustawienia > System > Pamięć masowa > Zaawansowane ustawienia pamięci masowej > Dyski i woluminy. Następnie kliknij Utwórz dysk VHD.

Kreator konfiguracji poprosi Cię o podanie niezbędnych szczegółów, takich jak lokalizacja przechowywania pliku VHD, jego rozmiar oraz wybór rozmiaru stałego lub dynamicznego. Dynamiczne dyski VHD początkowo zajmują minimalną ilość miejsca i zwiększają się wraz z dodawaniem danych, podczas gdy dyski VHD o stałym rozmiarze od samego początku rezerwują cały przydzielony rozmiar. Po skonfigurowaniu preferencji kliknij Utwórz i potwierdź przyciskiem Tak.

Po utworzeniu dysku VHD należy wybrać styl partycji (MBR lub GPT) i zainicjować dysk. Następnie system Windows rozpozna dysk VHD jako dysk standardowy i przypisze mu osobną literę dysku w Eksploratorze plików, aby ułatwić dostęp. Można go następnie sformatować, zainstalować aplikacje i zarządzać plikami tak, jakby był dyskiem fizycznym. Po zakończeniu wystarczy kliknąć dysk VHD prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Wysuń, aby bezpiecznie go odmontować, zapewniając bezpieczeństwo pliku VHD na głównym nośniku danych.

Wolumin dysku VHD w aplikacji Ustawienia systemu Windows 11

Dla użytkowników przyzwyczajonych do starszych narzędzi, dostępne jest również starsze narzędzie Zarządzanie dyskami. Można uruchomić diskmgmt.msc w oknie dialogowym Uruchom i postępować zgodnie z podobną procedurą. Użytkownicy poszukujący szybszej metody mogą uruchomić to polecenie programu PowerShell:

New-VHD -Path "C:\MyVHD.vhdx"-SizeBytes 20GB -Dynamic

Niemniej jednak korzystanie z aplikacji Ustawienia jest tak proste, że nie ma potrzeby stosowania bardziej skomplikowanych metod tworzenia wirtualnych dysków twardych.

Testowanie i instalowanie systemów operacyjnych w prosty sposób

Rozruch natywny: uruchamianie systemu Windows z dysku VHD

Pulpit Linux Mint na laptopie ThinkPad z myszką i pamięcią USB w pobliżu

Dzięki natywnej obsłudze rozruchu plików VHDX możesz łatwo uruchomić jednocześnie system Windows 11 i inną wersję systemu Windows bez konieczności partycjonowania dysków lub uciekania się do wirtualizacji. Ta funkcja idealnie nadaje się do testowania kompilacji Insider lub eksperymentowania z różnymi konfiguracjami systemu, zachowując jednocześnie nienaruszoną instalację główną.

Proces jest prosty: utwórz plik VHDX o odpowiednim rozmiarze (najlepiej około 60 GB), zamontuj dysk VHD, wskaż go instalatorowi systemu Windows i dodaj nowy wpis startowy. Po zainstalowaniu konfiguracja płynnie integruje się z menu startowym, umożliwiając wybór między głównym systemem Windows a środowiskiem testowym podczas uruchamiania.

Wszystko działa w ramach dysku VHD, zapewniając odizolowanie głównej instalacji systemu Windows. W przypadku problemów usunięcie pliku VHD i wpisu rozruchowego przywróci system do pierwotnego stanu.

Pulpit Linux Mint działający na Virtualbox

Należy jednak pamiętać o pewnych ograniczeniach. Pełne możliwości rozruchu z natywnego dysku VHD są ograniczone do edycji Windows Enterprise i Education. Aby korzystać z dwóch systemów operacyjnych Windows i Linuksa, należy przydzielić partycję fizyczną do instalacji Linuksa.

Należy również pamiętać, że hibernacja systemu Windows nie jest obsługiwana podczas rozruchu z dysku VHD, a funkcjonalność BitLockera jest ograniczona. Może również wystąpić niewielki spadek wydajności – około 10% w porównaniu z instalacją natywną. Niemniej jednak, wpływ ten jest nieznaczny w przypadku nowoczesnych dysków SSD.

Przenośność plików VHD: proste rozwiązania do tworzenia kopii zapasowych

Eksplorator plików systemu Windows 11 z menu kontekstowym wyświetlanym dla dysku VHD

W przeciwieństwie do tradycyjnych partycji fizycznych, pliki VHD to po prostu zwykłe pliki, które można łatwo przenieść. Jeśli skonfigurowałeś środowisko programistyczne na dysku VHD i potrzebujesz go na innym komputerze, możesz skopiować plik VHD i zamontować go w dowolnym kompatybilnym systemie Windows, aby przywrócić konfigurację wraz z narzędziami, ustawieniami i plikami projektu.

Ta przenośność jest również korzystna przy tworzeniu kopii zapasowych. Zamiast tworzyć kompletne obrazy dysków, można po prostu skopiować plik VHD i przywrócić go w razie potrzeby.

Co więcej, pliki VHD zachowują kompatybilność z różnymi wersjami systemu Windows i mogą być wykorzystywane na platformach wirtualizacji. Dostęp do plików VHD utworzonych w systemie Windows 11 można uzyskać za pośrednictwem systemu Windows 10 i otwierać je w aplikacjach takich jak Hyper-V, VirtualBox czy VMware.

Ulepszona organizacja zarządzania projektami bez partycjonowania

Wyizoluj i zorganizuj swoje projekty w sposób efektywny

Otwórz Eksplorator plików w systemie Windows 11

Podczas gdy tradycyjne foldery wystarczają do organizacji, wirtualne dyski twarde oferują lepszą alternatywę. Każdy wirtualny dysk twardy działa jako niezależne środowisko, całkowicie autonomiczne i oddzielone od innych projektów.

Na przykład, przydzielam osobne dyski VHD do różnych typów prac: jeden dedykowany do tworzenia stron internetowych ze wszystkimi niezbędnymi narzędziami do kodowania i plikami projektu, a drugi do zadań związanych z edycją wideo. Ten podział pomaga uniknąć konfliktów między projektami. Dodatkowo, do każdego dysku VHD można zastosować indywidualne ustawienia zabezpieczeń lub szyfrowania, zapewniając ochronę poufnych informacji.

Potrzeba lepszego rozpoznawania wirtualnych dysków twardych

Dyski VHD stanowią skuteczne rozwiązanie minimalizujące zawiłości i ryzyko związane z tradycyjnym zarządzaniem partycjami. Niezależnie od tego, czy planujesz korzystać z dwóch systemów Windows, potrzebujesz dedykowanej przestrzeni dyskowej na konkretne projekty, czy też poszukujesz przenośnego środowiska pracy, utworzenie wirtualnego dysku twardego za pomocą aplikacji Ustawienia systemu Windows jest wydajne i proste.

Źródło i obrazy