Disney stoi w obliczu pozwu o naruszenie praw autorskich na kwotę 10 miliardów dolarów w związku z „Moaną” w związku z rozpoczęciem doboru ławy przysięgłych

Przegląd sporów prawnych

Animator Buck Woodall twierdzi, że Disney przywłaszczył sobie jego oryginalny pomysł na Moanę.
Woodall twierdzi, że pomysł ten przekazał Disneyowi za pośrednictwem krewnego związanego z Hollywood.
Disney zaprzecza jakiemukolwiek związkowi z twórczością Woodalla. Oczekuje się, że nadchodzący proces wyjaśni twórcze pochodzenie filmu.

Serce poważnego konfliktu prawnego rozgrywa się w Los Angeles, gdzie animator Buck Woodall złożył pozew, twierdząc, że Disney przywłaszczył sobie koncepcję swojego uznanego filmu animowanego z 2016 r., Moana, z jego wcześniejszego projektu. Woodall twierdzi, że Disney uzyskał dostęp do jego oryginalnego pomysłu, zatytułowanego Bucky the Surfer Boy, poprzez rodzinne powiązania w branży, co jego zdaniem stanowi rażący przykład kradzieży pomysłu.

Woodall wyjaśnia, że jego projekt był animowanym filmem o tematyce polinezyjskiej, który opracował na wiele lat przed premierą Moany, która obecnie jest o krok od adaptacji live-action. Szacuje, że zainwestował około 500 000 dolarów w stworzenie kompleksowego pakietu filmowego, wraz ze scenariuszem, storyboardem i animowanym zwiastunem. W 2003 roku dostarczył ten materiał Jenny Marchick, przyrodniej siostrze żony swojego brata, która była wówczas pracownicą w Mandeville Films. Mandeville miał umowę „first-look” z Disneyem, dającą studiu główną opcję dystrybucji swoich projektów.

Woodall twierdzi, że Marchick namawiał go do wzbogacenia szczegółów dotyczących Bucky’ego, sugerując, że jego materiały ostatecznie wpłynęły na powstanie Moany.„Obie historie przedstawiają młodą postać, która lekceważy wskazówki rodzicielskie i wyrusza w niebezpieczną podróż przez wody Polinezji, aby chronić swoją zagrożoną ojczyznę” — stwierdził Woodall. Ponadto wskazał, że oba projekty podkreślają polinezyjskie znaczenie kulturowe „nieskrępowanego dostępu do morza jako rodzimego prawa”.Z drugiej strony Disney konsekwentnie zaprzeczał jakiemukolwiek powiązaniu między koncepcją Woodalla a Moaną, utrzymując, że jego własni opowiadacze stworzyli narrację całkowicie niezależnie. Wybór ławy przysięgłych do procesu rozpoczął się na początku tego tygodnia, przygotowując grunt pod ustalenie, czy Disney miał dostęp do materiałów Woodalla i czy jego roszczenia o naruszenie praw autorskich są zasadne.

Disney stawia czoła roszczeniom dotyczącym praw autorskich na kwotę 10 miliardów dolarów

Pozew Woodalla napotyka poważne wyzwania prawne. Chociaż po raz pierwszy obejrzał Moanę pod koniec 2016 r.i zauważył podobieństwa do swojego własnego projektu, nie wszczął postępowania prawnego aż do 2020 r., przekraczając termin przedawnienia większości swoich roszczeń. W związku z tym sędzia okręgowy USA Consuelo Marshall orzekł, że tylko roszczenia związane z Buena Vista Home Entertainment Disneya — odpowiedzialnym za dystrybucję Moany na DVD i Blu-ray — pozostają w toku. Woodall chciał również uwzględnić Disney+ w pozwie, twierdząc, że jego przychody powinny zostać uwzględnione w kalkulacji odszkodowania; jednak sędzia oddalił ten wniosek, wyjaśniając, że Disney+ działa niezależnie od Buena Vista Home Entertainment.

Sędzia zastosuje test zewnętrzny, aby ustalić, czy Moana zapożyczyła jakiekolwiek chronione aspekty od Bucky’ego, a nie tylko ogólne motywy, co skłoniło do intensywnej analizy rzekomych podobieństw. Disney stanowczo broni oryginalności swojej pracy, podkreślając znaczną twórczą inwestycję w Moanę, która jest chwalona jako jeden z najlepszych filmów animowanych. W miarę postępu procesu ława przysięgłych ostatecznie zadecyduje, czy ukochana franczyza Disneya jest produktem wewnętrznej innowacji, czy też zawdzięcza swój początek wcześniejszemu scenariuszowi pomijanego animatora.