Wyczekiwany z niecierpliwością thriller szpiegowski Stevena Soderbergha, Black Bag, nie zawodzi — jest tak wciągający, jak sugerowały plotki. Ten film, trwający zaledwie 90 minut, ożywia gatunek często postrzegany jako zimny, co skłania do satysfakcjonującego pytania: „Dlaczego Michael Fassbender i Cate Blanchett nie są obsadzeni w każdym filmie?”
Pomimo mojego początkowego sceptycyzmu po letnim przyjęciu Presence, podszedłem do drugiego wydania Soderbergha z 2025 roku, Black Bag, z otwartym umysłem. W końcu to rzadkie osiągnięcie, aby jeden reżyser dostarczył dwa duże filmy w tak krótkim odstępie czasu. Na szczęście moje wahania były bezpodstawne; bardzo podobały mi się zwroty akcji i angażująca narracja filmu przez cały jego intelektualny czas trwania 94 minut. Scenariusz Davida Koeppa osiąga doskonałą równowagę — inteligentny, ale przystępny — pozwalając widzom wyciągnąć własne wnioski.
Idealne połączenie intrygi i romansu
W Black Bag Blanchett gra Kathryn St. Jean, a Fassbender George’a Woodhouse’a, oboje agenci wywiadu uwikłani w spisek o wysoką stawkę po tym, jak z ich agencji skradziono kluczowy zasób. George bada swoją żonę, Kathryn, jako jedną z pięciu podejrzanych zamieszanych w ten akt zdrady, ścigając się z czasem, aby uniemożliwić Rosjanom zdobycie poufnych informacji.
W obsadzie, w której znaleźli się weterani sagi Jamesa Bonda, tacy jak Naomie Harris i Pierce Brosnan, zespół filmowy okazuje się wyjątkowy. Fassbender i Regé-Jean Page, obaj mocni kandydaci do przyszłych ról Bonda, umiejętnie spełniają wymagania swoich postaci. Przedstawienie płk. Jamesa Stokesa przez Page’a wnosi dominującą obecność na ekranie, gdy angażuje się w psychologiczną wojnę z postacią Fassbendera.
Oprócz głównych ról, wyróżniają się Marisa Abela i Tom Burke, którzy grają burzliwą parę Clarissy Dubose i Freddiego Smallsa. Ich dynamika wprowadza humor pośród napięcia — ucieleśniony w pamiętnej scenie kolacji, która pokazuje ich burzliwy związek. Niezręczne próby Claire flirtowania z niezainteresowanym George’em zapewniają zabawny kontrast, podczas gdy Blanchett nadal zachwyca swoją dominującą obecnością i stylową garderobą, szczególnie efektowną skórzaną kurtką.
Odświeżająca perspektywa gatunku szpiegowskiego
W swojej istocie Black Bag wykracza poza typowe dramaty szpiegowskie charakteryzujące się efektownymi gadżetami i nieustającą akcją. Zamiast tego oferuje niuansową eksplorację lojalności i dynamiki małżeńskiej, kwestionując normy swojego gatunku. Widok Fassbendera jako społecznie niezręcznego biurokraty — w komplecie z ogromnymi okularami i pasującą piżamą — w połączeniu z enigmatyczną postacią Blanchett dodaje orzeźwiającego akcentu. Przedstawienie monogamii jako centralnego tematu jest zarówno istotne, jak i angażujące.
Muzyka do filmu, skomponowana przez Davida Holmesa — znanego z pracy nad Ocean’s Eleven i Killing Eve — wypełnia narrację kwintesencją dźwięków szpiegowskich, z jazzowymi nutami klawesynów i bongosów.Black Bag umiejętnie łączy elementy klasycznej sztuki szpiegowskiej, takie jak curry George’a z dodatkiem serum prawdy i intrygujący montaż poligraficzny, nie popadając przy tym w przewidywalność.
Ostatecznie Black Bag może nie zrewolucjonizuje gatunku szpiegowskiego, ale z powodzeniem oddaje hołd jego korzeniom, skupiając się na złożonej relacji między George’em i Kathryn. W końcu widać, że ich chemia jest elektryzująca, a ich pragnienia namacalne.
Dzięki swojemu unikalnemu ujęciu dramatu krajowego przeplatanemu szpiegostwem, Black Bag wstrzykuje polot do znanej struktury narracyjnej.Łącząc to z niedawnymi dziełami o tematyce szpiegowskiej, takimi jak The Agency Paramount+, film z pewnością przyczynia się do tego, co można nazwać „szpiegowskim Fassy-issance”.
Powiązane artykuły:
Capcom ogłasza obsadę i datę premiery nadchodzącego filmu Street Fighter, którego premiera zaplanowana jest na październik 2026 roku
18:44
Paramount Skydance pracuje nad nowym filmem Call of Duty
16:19
Data premiery filmu Gears of War przewidziana na okres po 2027 roku
7:01
Dodaj komentarz