Rachel Zegler odważnie opowiedziała o osobistym ciężarze, jaki odbiła na jej życiu reakcja na obsadzenie jej w Królewnie Śnieżce Disneya. Reżyserem tej aktorskiej adaptacji jest Marc Webb, znany z The Amazing Spider-Man , w którym Zegler gra kultową rolę księżniczki, a Gal Gadot gra Złą Królową. Od czasu ogłoszenia obsady Zegler znosiła nieustanną krytykę, a sytuacja ta trwa, ponieważ film przygotowuje się do premiery kinowej w 2025 roku.
W przenikliwej dyskusji z Cosmopolitan Zegler ujawniła wstrząsające doświadczenia, w tym przypadki ludzi stojących przed jej mieszkaniem i wykrzykujących przekleństwa. Opowiedziała szczegółowo o nękaniu, które pojawiło się po ogłoszeniu jej castingu i zastanowiła się nad osobistymi wyzwaniami, jakie to ze sobą niosło. Zegler podkreśliła znaczenie samopoznania i rozwoju osobistego w tym burzliwym czasie, dzieląc się swoją podróżą odporności. Oto jej poruszające uwagi:
Za bycie brązową. Za posiadanie brązowej skóry. Za granie Królewny Śnieżki. Było wiele nękania ze strony pewnej grupy ludzi — pojawiali się w moim mieszkaniu i krzyczeli przekleństwa.
Gdzie chciałem, w sposób, który sprawiał, że wyglądało to jak żart. Potem doszło do punktu, w którym nie było to już śmieszne i naprawdę nienawidziłem siebie za coś, co inni ludzie mówili mi o sobie. Ale moja zdolność do otrząsnięcia się z tego i nadal bycia pasjonatem pracy, którą wykonałem dla tego projektu, jest czymś, co podziwiam w sobie.
Zrozumienie reakcji na obsadę Zeglera w roli Królewny Śnieżki
Refleksja nad problemami społecznymi stojącymi za reakcją
Jak mówi Zegler, jad skierowany na jej obsadę wynika z głęboko zakorzenionych problemów rasizmu i bigoterii. Krytycy sprzeciwiają się Zegler, która ma kolumbijskie pochodzenie, grając postać tradycyjnie kojarzoną z białością. Jednak, jak podkreśliła Zegler, ta adaptacja Królewny Śnieżki przyjmuje współczesną interpretację imienia postaci; jest inspirowana alternatywną wersją baśni, w której jako niemowlę znosi śnieżycę, symbolizującą jej odporność.
Wskazała także elementy oryginalnej historii, które mogą zasługiwać na ponowną ocenę, opisując księcia w wersji z 1937 r. jako „faceta, który dosłownie prześladuje” Królewnę Śnieżkę. Zegler podkreśliła, że adaptacja live-action pokaże bardziej dynamiczną i silną protagonistkę, przekształcając ją z biernej postaci skupionej wyłącznie na romantycznej miłości w postać z własnymi ambicjami i sprawczością.
Nasza perspektywa na doświadczenia Zeglera
Rasizm i nietolerancja są jednoznacznie niedopuszczalne , szczególnie gdy manifestują się jako nękanie skierowane do osób w ich własnych domach. Bogata historia opowiadania historii Disneya obejmuje liczne adaptacje klasycznych opowieści, co sprawia, że jest zarówno niedokładne, jak i wprowadzające w błąd, aby nalegać, aby pojedyncza interpretacja rasowa musiała definiować postać taką jak Królewna Śnieżka. Takie twierdzenia służą jedynie jako przykrywka dla głębszych, bardziej szkodliwych uprzedzeń. Portret i wybory kostiumów Zeglera będą sygnałem nowego opowiedzenia trwającej historii.
Przykłady reakcji przeciwko innym podmiotom
Śledzenie historycznego kontekstu sprzeciwu wobec zróżnicowanego obsadzania stanowisk
Alarmująca reakcja, z którą spotkał się Zegler, jest niestety powtórzeniem szerszego wzorca w Hollywood, zwłaszcza gdy inicjatywy na rzecz różnorodności nabierają rozpędu. Wielu aktorów kolorowych, szczególnie kobiety, znalazło się w centrum burz w mediach społecznościowych ze strony osób niechętnych do zaakceptowania zmian. Jeśli cokolwiek, doświadczenie Zegler odzwierciedla doświadczenia innych, którzy spotkali się z podobną negatywną uwagą.
Franczyza Gwiezdnych wojen wyróżnia się gwałtownym sprzeciwem wobec różnorodnych wyborów obsady . Rola Kelly Marie Tran jako Rose w Ostatnim Jedi była jednym z pierwszych znaczących przykładów, a pozytywne przyjęcie jej postaci zostało przyćmione przez szerzące się trollingi. Refleksje Tran na temat jej doświadczeń przekazały głęboko zakorzenione niepewności, zaostrzone przez taką wrogość:
„To nie były ich słowa, to, że zaczęłam im wierzyć. Ich słowa zdawały się potwierdzać to, czego nauczyło mnie dorastanie jako kobieta i osoba kolorowa: że należę do marginesów i przestrzeni, będąc ważną jedynie jako drugoplanowa postać w ich życiu i historiach”.
Niedawno aktorzy tacy jak Moses Ingram, obsadzony w roli Revy Sevander, spotkali się z podobnym nawałem nienawistnych komentarzy, co skłoniło Disneya i współgwiazdy do głośnego wsparcia dla niej. Amandla Stenberg również zwróciła uwagę na niesprawiedliwe ataki, których doświadczyła po obsadzeniu jej w The Acolyte , wyrażając oburzenie przedwczesnym jadem:
„Dla tych, którzy nie wiedzą, od czasu, gdy ogłoszono program, gdy był on jeszcze tylko koncepcją i nikt go nie widział, spadła na nas fala jadu” – wyjaśniła.
Przed Zegler, Halle Bailey również musiała mierzyć się z nienawistnymi krytykami za swoją rolę Ariel w aktorskiej wersji Małej Syrenki , co pokazuje, że ten trend nie ogranicza się tylko do filmu. Również w teatrze aktorzy tacy jak Francesca Amewudah-Rivers, nowa aktorka w obsadzie Romea i Julii u boku Toma Hollanda, również stali się celem internetowych nadużyć.
Ciągła krytyka obsadzenia Zegler w roli Królewny Śnieżki uwypukla niepokojący trend w internetowym dyskursie na temat reprezentacji w mediach. Ujawnia on społeczność, która ukrywa wrogość pod płaszczykiem fandomu.
Źródło: Cosmopolitan
Dodaj komentarz