Apple Mac Pro: Obchodzimy prawie 20 lat formatu Tower, wciąż aktualnego pomimo ograniczonych możliwości modernizacji

Początki Apple w segmencie komputerów profesjonalnych rozpoczęły się od Maca Pro, maszyny, która znacząco wpłynęła na kierunek rozwoju firmy na rynku stacji roboczych. Słynna konstrukcja „kosza na śmieci” została ostatecznie wycofana z powodu problemów z temperaturą i ograniczeń wydajnościowych, co skłoniło Apple do powrotu do tradycyjnego formatu wieżowego. Ta zmiana umożliwiła integrację procesorów Intel Xeon, torując drogę dla obecnej linii produktów, która obecnie zawiera autorski układ Apple M2 Ultra. Co zatem skłoniło Apple do wejścia na rynek stacji roboczych? Odpowiedź leży w inauguracyjnym Macu Pro, który po prawie 19 latach prezentował jedne z najbardziej zaawansowanych rozwiązań wewnętrznych swoich czasów, choć wiązał się z kompromisami w zakresie możliwości rozbudowy.

Geneza Maca Pro: przejście z PowerPC na Intel

Decyzja o przejściu z PowerPC na procesory Intel była kluczowa dla Apple. Seria procesorów Intel oferowała lepszą wydajność w przeliczeniu na wat, co skłoniło Apple do zaakceptowania tej zmiany – kroku nietypowego dla konkurencji. Ta przełomowa zmiana została ogłoszona podczas konferencji Apple WWDC 7 sierpnia 2006 roku, gdzie zadebiutował Mac Pro, którego design nawiązywał do Power Maca M5, ale charakteryzował się udoskonaloną architekturą wewnętrzną. Kluczowe dla wydajności Maca Pro były procesory Intel Xeon serii 5100 „Woodcrest”.

Wyposażony w dwurdzeniowe procesory o taktowaniu 2, 60 GHz, Mac Pro obsługiwał wydajną architekturę 64-bitową. Użytkownicy mogli skonfigurować maszynę z maksymalnie 4 rdzeniami i 8 wątkami – imponujące osiągnięcie jak na tamte czasy, które umożliwiało profesjonalistom wydajne zarządzanie aplikacjami wymagającymi dużej ilości zasobów. Dodatkowo, Mac Pro mógł pochwalić się 16 GB pamięci DDR2 ECC, rozmieszczonej w ośmiu gniazdach, z których każde działało z częstotliwością 667 MHz. Szerokie możliwości rozbudowy pozwoliły użytkownikom na dodanie do czterech 3, 5-calowych wnęk na dyski SATA oraz jednej 5, 25-calowej na napęd Apple SuperDrive.

Co więcej, żadna wydajna stacja robocza nie byłaby kompletna bez wydajnego procesora graficznego. Oryginalny komputer Mac Pro z procesorem Intel był wyposażony w kartę graficzną NVIDIA GeForce 7300 z 256 MB pamięci VRAM, co zaskoczyło wielu entuzjastów. Na szczęście wymiana karty graficznej na wydajniejszą alternatywę była prosta. Mac Pro oferował bogate możliwości wejścia/wyjścia, obsługując również różnorodne urządzenia peryferyjne niezbędne do profesjonalnych zadań. Jego kultowy design przypominający „tarkę do sera”, z perforowanymi otworami z przodu, wyróżniał go na tle poprzedników, takich jak głośniejszy Power Mac G5, a estetyka ta nadal znajdowała oddźwięk w późniejszych modelach Apple.

W przeciwieństwie do wydajności Apple Silicon, konieczność stosowania tradycyjnej obudowy typu tower wydaje się dziś nadmierna. Procesy produkcyjne tych urządzeń są skomplikowane, wymagają precyzyjnego frezowania i znacznych ilości surowców. Obecnie, potężny układ M3 Ultra pozostaje dostępny wyłącznie w serii Mac Studio. Przyszłość aktualizacji Maca Pro jest niepewna; jednak niezależnie od jego ewoluującej pozycji w ofercie Apple, Mac Pro zawsze będzie miał szczególne znaczenie w sercach użytkowników.

Źródło i obrazy