Przepraszam „Twojego przyjaznego Spider-Mana z sąsiedztwa” za moje wątpliwości

Witajcie, entuzjaści Spider-Mana! Z przyjemnością dzielę się swoimi przemyśleniami na temat najnowszego serialu animowanego Your Friendly Neighborhood Spider-Man, znanego również jako YFNSM. Ten serial oferuje świeżą perspektywę na ukochane postacie, jednocześnie wprowadzając angażujące nowe narracje i osobowości.

Szczerze mówiąc, byłem sceptycznie nastawiony do potencjału tego serialu.

Jako zagorzały fan wszystkiego, co związane ze Spider-Manem, muszę przyznać, że mój entuzjazm nieco osłabł, gdy ogłoszono, że YFNSM skupi się na Peterze Parkerze w wieku licealnym. Po kilku adaptacjach przedstawiających nastoletniego Spider-Mana, byłem chętny na fabułę, która odzwierciedlałaby rozwój widoczny w Marvel Cinematic Universe. Istnieje uporczywe przekonanie, że Spider-Man musi pozostać młody, aby pozostać interesującym, przekonanie, które uważam za ograniczające. Przenosi się to na komiksy, gdzie osobiste kamienie milowe, takie jak ślub z Mary Jane Watson lub założenie rodziny, wydają się nieosiągalne dla Petera.

Byłem również ostrożny co do obsady drugoplanowej. Przekonująca adaptacja Spider-Mana rozwija się dzięki sile postaci wykraczającej poza samego bohatera. Początkowe przecieki dotyczące postaci budziły wątpliwości; nie znałem Pearl Pangan i kwestionowałem jej znaczenie w Spider-Verse. Chociaż rozpoznawałem Nico Minoru, jej związek ze Spider-Manem wydawał się wątły. Ponadto włączenie Tombstone jako równorzędnej postaci było wyborem budzącym zdziwienie.

Muszę jednak przyznać, że moje początkowe obawy były bezpodstawne.

Świeże spojrzenie na Twojego przyjaznego sąsiada Spider-Mana

Peter Parker i Harry Osborn w filmie Twoje przyjazne sąsiedztwo Spider-Man — (Disney+)

Wybór mniej znanych postaci i ponowne wyobrażenie sobie znanych okazało się wyjątkowym kierunkiem dla YFNSM. Tombstone, lub Lonnie, wyłonił się jako wyróżniająca się postać w całym sezonie, a serial przekonująco odnosił się do mikroagresji, z którymi zmagał się jako czarnoskóry nastolatek i jego dążenia do tożsamości. Jego dynamika z Peterem dodała głębi, uzupełniona rolą Nico jako doskonałej najlepszej przyjaciółki. Podobnie polubiłem Pearl i byłem szczególnie oczarowany postacią o imieniu Asha, która stała się moją ulubioną wśród drugoplanowych postaci.

Jako oddany fan spuścizny Osbornów byłem zachwycony ich przedstawieniem w YFNSM. Podczas gdy niektórzy widzowie wyrazili rozczarowanie zamianą ras Normana i Harry’ego, ja skupiłem się na istocie ich postaci, która była szanowana w całej serii.

Początkowo miałem zastrzeżenia co do zmian wprowadzonych do historii pochodzenia Spider-Mana. Nieobecność wujka Bena była rozczarowująca i zastanawiałem się, jak przeprojektowano ukąszenie pająka Petera. Jednak w finale sezonu wiele moich obaw zostało złagodzonych. Bez ujawniania zbyt wiele, nowe połączenie Petera z jego mocami było zarówno sprytne, jak i satysfakcjonujące. Chociaż wpływ wujka Bena może nie być tak widoczny w tej wersji, otwiera on Peterowi drogę do zdobycia mądrości od innych mentorów, w tym tajemniczej uwięzionej postaci — której tożsamość zachowam w tajemnicy — przypominając mu, że „z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność”.

Podsumowując, jestem szczerze zadowolony z tego nowatorskiego przedstawienia postaci Spider-Mana i z niecierpliwością czekam na nadchodzący sezon 2.

Źródło i obrazy