Perspektywa Anthony’ego Mackie: Ewolucja męskości we współczesnym społeczeństwie

Niedawno aktor Anthony Mackie wygłosił prowokujące do myślenia stwierdzenie, że „męskość umarła” na przestrzeni lat. Ważne jest, aby wyjaśnić, że odnosi się on do autentycznej męskości, odrębnej od toksycznej męskości często podkreślanej we współczesnych dyskusjach.

Kiedy jednostki ubolewają nad odczuwanym spadkiem męskości, często prowadzi to do konserwatywnych narracji, które utożsamiają orędownictwo na rzecz grup marginalizowanych z atakiem na mężczyzn. Ta retoryka często zaciera granicę między zdrową męskością a jej bardziej destrukcyjnymi formami. Wiele osób unika dyskusji na temat „męskości”, ponieważ termin ten został tak mocno upolityczniony, że budzi obawy, że komentarze na temat jej spadku mogą służyć jako zakodowany język mizoginii.

Jednakże pogląd Mackiego na męskość, szczególnie w kontekście wychowania jego synów, stanowi silne przypomnienie, że do męskości można podchodzić bez toksyczności.

Redefinicja męskości: spostrzeżenia Anthony’ego Mackie’go

W niedawnym wystąpieniu w podcaście The Pivot Mackie podzielił się swoimi obawami dotyczącymi dzisiejszego stanu męskości. Zauważył: „W ciągu ostatnich 20 lat przeżyliśmy śmierć amerykańskiego mężczyzny”.Takie stwierdzenia mogą, co zrozumiałe, wywoływać niepokój, szczególnie że często są powiązane z pojęciem, że postęp z natury oznacza upadek tradycyjnych męskich ról. Jednak Mackie wyjaśnił swoje intencje, omawiając, w jaki sposób wpaja wartości swoim dzieciom.

Moi chłopcy zawsze będą szanować. Zawsze powiedzą: „Tak, proszę pana, tak, proszę pani”.Zawsze powiedzą: „Dziękuję”.Zawsze otworzą drzwi kobiecie. Zawsze upewnią się, że ich matka jest zaopiekowana i ma zapewnione byt.

Mackie rozwinął swoje oczekiwania wobec dzieci, podkreślając znaczenie odpowiedzialności i wzajemnego szacunku. Wierzy w wychowywanie ich bez pobłażania i poczucia wyższości, ucząc ich, aby nie angażowały się w nieodpowiedzialne zachowania i przyjęły pokorę. Na przykład jego nastoletni syn przejmuje znaczące obowiązki pod jego nieobecność, zapewniając bezpieczeństwo rodzeństwu i ich domowi.

Perspektywa Mackie’ego ujawnia, że cechy, które ceni – szacunek, pokora i odpowiedzialność – stoją w ostrym kontraście z dominującymi narracjami dotyczącymi męskości we współczesnej Ameryce. Nie opowiada się za stereotypem „samca alfa”, ale raczej przygotowuje swoich synów do przyjęcia szerszego rozumienia męskości, które pociąga za sobą odpowiedzialność i troskę.

Krytycznie rzecz biorąc, społeczna tendencja do pozwalania chłopcom na pozostawanie w stanie wiecznego dzieciństwa — naznaczonym niechęcią do odpowiedzialności — przyczynia się do niepokojącego trendu. W obliczu ostatnich działań ustawodawczych mających na celu ograniczenie inicjatyw na rzecz różnorodności i integracji, niektórzy mężczyźni mogą czuć się zagrożeni uznaniem różnorodnych doświadczeń, jednocześnie zmagając się z epidemią męskiej samotności. Różne postacie medialne utrwalają pogląd, że brak podstawowych umiejętności życiowych — takich jak gotowanie czy planowanie budżetu — jest w jakiś sposób oznaką honoru, co jeszcze bardziej utrwala kulturę niedojrzałości.

Rosnący gniew wśród mężczyzn może wynikać z braku aspiracji, zaostrzony przez społeczne przekazy, że wszystko, czego pragną, można osiągnąć jedynie dzięki byciu mężczyzną. Natomiast podejście Mackie podkreśla, że męskość należy zdobyć poprzez charakter, pracowitość, szacunek i zrozumienie obowiązków wobec innych.

Istotne jest, aby nie definiować męskości wyłącznie przez pryzmat zabezpieczenia lub ochrony. Mackie ma rację, podkreślając, że dumę można znaleźć w zdolności do troski o innych i wspierania ich. Ponadto twierdzi, że mężczyzna nie powinien potrzebować tradycyjnej struktury rodzinnej ani roli jedynego żywiciela rodziny, aby uosabiać męskość; nawet nastoletni chłopiec może wykazać się odpowiedzialnością, chroniąc i troszcząc się o swoją rodzinę.

Ta ewoluująca definicja męskości, tak jak ją przedstawił Mackie, sugeruje, że jest ona zakorzeniona w podstawowych obowiązkach i poczuciu odpowiedzialności, a nie w dynamice władzy, która dominuje w tradycyjnych narracjach. W tym świetle męskość nie musi być reliktem przeszłości, ale raczej kulturą szacunku i obowiązku, która może rozkwitnąć we współczesnym społeczeństwie.

Źródło i zdjęcia