Trop „wybrańca” jest kamieniem węgielnym fikcji fantasy, środkiem narracyjnym, który kształtuje niezliczone historie w różnych mediach. Podczas gdy większość narracji fantasy podąża za pojedynczymi bohaterami, opowieści o „wybrańcu” podnoszą ten temat, często obdarzając bohatera niezwykłym przeznaczeniem przesiąkniętym boskością.
W tych opowieściach protagonista często posiada wyjątkowe zdolności, co sugeruje kosmiczne poparcie dla jego bohaterstwa. Zwolennicy są skłonni bez wahania się za nim gromadzić, napędzani wrodzoną wiarą w ich wyznaczoną misję. Biorąc pod uwagę znaczenie tego tematu w fantasy, nic dziwnego, że branża gier wideo widziała niezliczoną ilość interpretacji koncepcji wybrańca, od tradycyjnych przedstawień po bardziej innowacyjne wariacje.
Niektóre gry przedstawiają wybrańca jako herolda światła, podczas gdy inne podważają ten trop moralnie dwuznacznymi bytami lub dwuznacznymi wynikami. Prowadzi to do fascynujących doświadczeń dla graczy, pobudzając ciekawość i zaangażowanie. Poniżej omawiamy kilka gier, które w unikalny sposób interpretują trop wybrańca, z których każda wnosi odrębny smak do tej klasycznej narracji.
9. Matka 3
Jeden z dwóch
Podobnie jak poprzednik, Earthbound, Mother 3 uosabia historię wybrańca, choć w bardziej niuansowy sposób. Zamiast pozycjonować Lucasa jako jedynego bohatera, przekazywana przez Magypsies wiedza wskazuje, że każdy, kto jest w stanie władać PK Love, może obudzić smoka, pociągając za igły. Zarówno Lucas, jak i jego brat bliźniak, Claus, kwalifikują się do tego doniosłego zadania.
To, co wyróżnia Mother 3, to niepewność związana z konsekwencjami pociągania za igłę. Postacie mają nadzieję, że Lucas odniesie sukces dzięki swojej wrodzonej dobroci, podczas gdy antagonistyczny Porky wykorzystuje osłabiony stan Clausa, aby zapewnić chaos. Ta niepewność kulminuje w wysokich stawkach w całym zakończeniu gry, mistrzowsko trzymając graczy w napięciu do samego końca. Co godne uwagi, emocjonalne wynagrodzenie postaci zwracających się bezpośrednio do gracza w napisach końcowych pozostaje głęboko satysfakcjonujące, wzmacniając narracyjny wpływ gry.
8. Dragon Quest 11: Echa nieuchwytnej ery
Dobry facet, zły PR
Seria Dragon Quest od dawna przedstawiała wybrańców, często przedstawianych jako reinkarnacja lub potomek legendarnego bohatera, często ozdobionych magicznymi błogosławieństwami. W Dragon Quest 11 narracja wprowadza intrygujący zwrot akcji: protagonista zostaje wrzucony w rolę Luminary, tylko po to, by stawić czoła otwartej wrogości ze strony rządzącego monarchy.
Po ujawnieniu się protagonista zostaje niesłusznie uwięziony, a król oskarża go o sprowadzenie nieszczęścia na królestwo. Ten nieoczekiwany zwrot akcji odbiega od normy, prowadząc do narracji pełnej politycznych zawiłości i moralnych zawiłości, kształtując przygodę, w której protagonista walczy nie tylko z zewnętrznymi wrogami, ale także z błędnymi przekonaniami tych, których zamierza chronić.
7. Mroczne dusze
Ty i wszyscy inni
W ponurym i nieprzejednanym świecie Dark Souls gracze wcielają się w rolę „Wybranego Nieumarłego”.Zgodnie z historią gry, Wybrany Nieumarły jest przeznaczony do zastąpienia Gwyna, Władcy Popiołów, i zmagania się z losem Ery Ciemności. Jednak tytuł „Wybrańca” nie jest uprzywilejowanym przeznaczeniem, ale powszechnym określeniem: każdy potomek Furtive Pygmy może nosić ten tytuł.
Ten aspekt wpisuje się w główny motyw gry, podkreślając, że w opustoszałym świecie pozbawionym bohaterów każdy może przejąć władzę – co ostatecznie prowadzi do ponurego uświadomienia sobie, że ten „wybrany” status jest raczej wyrazem desperacji niż prawowitej suwerenności.
6. The Elder Scrolls 5: Skyrim
Jestem smokiem, usłysz mój krzyk
Każdy protagonista w serii The Elder Scrolls jest zazwyczaj obsadzany jako wybrana postać, czy to jako reinkarnacja, czy po prostu właściwa osoba we właściwym czasie. W Skyrim Dragonborn wyłania się jako najbardziej prominentny wybraniec, obdarzony niezwykłymi mocami, w tym zdolnością do wydawania niszczycielskich krzyków.
W przeciwieństwie do innych tytułów, protagonista w Skyrim często definiuje pole bitwy — spotkania ze śmiertelnikami ujawniają ogromną moc, jaką posiadają. Ta wybitna pozycja zmienia się jednak, gdy Draugr niskiego poziomu zaskakuje graczy, wykorzystując podobne umiejętności, przypominając nam, że żadna narracja o wybranym nie jest pozbawiona zaskoczenia.
5. Kingdom Hearts
Twoje wybranie było nieco przesadzone
Rozmyślając o moim pierwszym doświadczeniu z Kingdom Hearts, początkowo byłem przekonany, że Sora zyskał sławę jako wybrany bohater Keyblade’a. Jednak narracja rozwija się, ujawniając, że Riku miał znacznie większy wpływ na ten tytuł. Związek Sory z Keyblade’em jest prawdopodobnie okolicznościowy, zmieszany z odrobiną losu, jak zauważono w późniejszych tytułach, które rozwijają historię Keyblade’a i istnienie licznych użytkowników.
Ewolucja postaci Sory w bohatera ukazuje iluzję prawdziwego wybraństwa, prezentując niuanse zrozumienia, które podkreślają, jak mylący i pełen zwrotów akcji może być motyw wybrańca.
4. Legenda Zeldy: Oddech Dziczy
Możemy czekać sto lat
Rola Linka jako wybranego bohatera jest głęboko zintegrowana z historią serii The Legend of Zelda. Każda gra przedstawia go jako reinkarnację bosko wybranego wojownika. Jednak Breath of the Wild odchodzi od tej tradycji, eksplorując konsekwencje nieobecności bohatera i ciszę, która następuje po wiekach oczekiwania.
Kiedy Link budzi się po stu latach, odkrywa Hyrule, które nieodwracalnie się zmieniło. Pozostałości cywilizacji symbolizują konsekwencje przerwanych przeznaczeń, ujawniając ponurą prawdę: pomimo istnienia wybrańca, los może zostać opóźniony, co prowadzi do nieprzewidzianych konsekwencji dla świata.
3. Super Papierowy Mario
Mniej „wybranych”, więcej „kontratakujących”
W Super Paper Mario znany bohater, Mario, zostaje obsadzony jako „wybraniec” w starożytnej przepowiedni, zwanej Light Prognosticus. Jednak rzeczywistość jest bardziej komiczna i wywrotowa niż heroiczna. Okazuje się, że Mario został wybrany nie ze względu na swoje umiejętności, ale jedynie jako opcja zapasowa — faworyzując możliwość zamiast pewności.
W zaskakującym zwrocie akcji to Luigi dzierży prawdziwy proroczy los z bardziej złowrogim przeznaczeniem w Dark Prognosticus. Ta zabawna rekontekstualizacja zaprasza graczy do ponownego rozważenia atrybutów bohaterstwa i kwestionuje typową efekciarstwo tropu wybrańca.
2. Osoba 4
Jak zostać wybranym do ankiety
W Persona 4 wybrany status protagonisty nie jest zakorzeniony w szlachetnym powołaniu, ale okazuje się, że wynika z wątpliwego eksperymentu bóstwa Izanami. Nieświadomi bohaterowie, ich zaangażowanie następuje jako losowy wybór do nieprzewidywalnego testu ludzkiej wartości — w jaskrawym kontraście do tradycyjnej podróży bohatera.
Ten odważny zwrot akcji podkreśla, jak często motyw wybrańca może maskować bardziej złożone wątki dotyczące wolnej woli, manipulacji i etyki pomiaru, podważając tym samym podstawy tego, co znaczy być „wybranym”.
1. Kontrola
Zarząd nie jest wybredny
W narracji Control, konwencjonalna idea wybrańca staje w obliczu całkowitej subwersji. Po katastrofalnym wydarzeniu, które pozbawia Federalne Biuro Kontroli przywództwa, ogłoszenie nowego przewodniczącego opiera się na spontanicznej decyzji podjętej, podczas gdy Jesse Faden po prostu znajduje się we właściwym miejscu we właściwym czasie.
Ten nieoczekiwany zwrot akcji manipuluje pojęciem, że wybrańcy są postaciami predestynowanymi, sugerując, że czasami los i konieczność zbiegają się w niepewny sposób. Niejednoznaczność wyboru Jesse służy jako intrygujący komentarz na temat autonomii i przeznaczenia, gdy zmaga się ona z narzuconą jej pozycją.
Dodaj komentarz