Zwrot akcji, w którym protagonista opowieści jest cały czas martwy, jest dobrze wydeptaną ścieżką w fikcji. To objawienie nie tylko zmienia ramy narracji, ale także skłania do intrygujących pytań. Jak postać wchodziła w interakcje z innymi? Co symbolizują ich doświadczenia? Czy opowieść ma charakter nadprzyrodzony, czy też jest po prostu odbiciem ostatnich myśli umierającej osoby? Te rozważania dodają warstw do opowiadania historii, zapraszając do głębszej analizy.
Udane włączenie takiego zwrotu akcji do interaktywnego medium, jakim są gry wideo, może być skomplikowane. Podczas gdy gracze mogą „umrzeć” w wielu grach, kilka tytułów kreatywnie wykorzystuje ten narracyjny środek wyrazu, osiągając imponujące rezultaty.
Niektóre gry trzymają się bardziej tradycyjnych metod, przedstawiając bohaterów, którzy są duchami lub unoszą się nad śmiercią. Inne idą bardziej pomysłowo, prezentując bohaterów w stanie śpiączki, jako awatary zmarłych osób, a nawet jako wytwory wyobraźni. Dla tych, którzy dobrze czują się w abstrakcyjnym opowiadaniu historii, poniższe tytuły ucieleśniają ten trop w unikalny sposób.
Ważne: W większości omawianych gier znajdują się spoilery.
9 Final Fantasy X
Duch pod inną nazwą
W Final Fantasy X twierdzenie Tidusa o pochodzeniu z Zanarkand wywołuje sceptyczne spojrzenia, ponieważ miasto to zostało unicestwione w wojnie z Bevelle tysiąc lat temu. Zwrot akcji ujawnia, że zarówno Tidus, jak i jego Zanarkand są jedynie iluzjami wyczarowanymi przez Fayth, a konkretnie stworzenie zwane „Dream Zanarkand”, które istnieje jako sanktuarium dla mieszkańców miasta, kontrolowane przez moc Yu Yevona.
Ta fasada pozwala postaciom takim jak Jecht i Tidus manifestować namacalne formy. Jednak ich istnienie jest ulotne; po pokonaniu Yu Yevona, Tidus wraz z Dream Zanarkand przestają istnieć. Ponadto, biorąc pod uwagę istnienie postaci Shuyina w Final Fantasy X-2, sugeruje to, że Tidus mógł nigdy nie istnieć w oryginalnym Zanarkand, ale zamiast tego jest po prostu iluzorycznym wspomnieniem zniekształconym przez Fayth.
8 Zabójca7
Ja, Ja sam i ja
W Killer7 gracze przełączają się między siedmioma osobowościami Smith Syndicate: Dan, Coyote, Con, KAEDE, Kevin, Mask i Garcian, a od czasu do czasu wcielają się w Harmana. Biorąc pod uwagę surrealistyczną naturę gry, ciągłe zmiany osobowości wydają się normalne i są akceptowane jako część narracji.
Jednak szokująca prawda wychodzi na jaw w ostatnim akcie. Po tym, jak syndykat staje w obliczu zagłady z rąk Black Smiles, Garcian zaczyna rozumieć swoją tożsamość, zdając sobie sprawę, że to on był zabójcą, Emirem Parkreinerem. Gdy odkrywa broń należącą do zmarłych członków syndykatu, uświadamia sobie, że „Killer7” był jedynie fasadą — wszystkie persony były jedynie przedłużeniem Garciana pod wpływem Harmana, a pozostałe zginęły dawno temu.
7 Prototyp
Czy jesteś tym, kim myślisz, że jesteś?
Na początku Prototype Alex Mercer budzi się bez wspomnień z przeszłości i odkrywa, że ma przerażające nowe zdolności. W trakcie poszukiwań odpowiedzi poznaje szokującą prawdę: jest twórcą wirusa Blacklight i, co najważniejsze, nie żyje.
Śmierć Mercera następuje po tym, jak próbuje uciec tym, którzy uciszają projekt Blacklight. Zastrzelony, jego biomasa łączy się z uwolnionym wirusem, tworząc nowy byt na jego podobieństwo. Tak więc gracz Alex, którego kontrolują gracze, nie jest żywą osobą, ale raczej awatarem wirusa Blacklight, objawieniem, które zapowiada jego transformację w antagonistę w sequelu.
6.Wioska Resident Evil
Uformuj siebie w kształt
Fabuła Resident Evil Village opiera się na wstrząsających wydarzeniach z poprzednika. Po przejściu ciężkich prób Ethan Winters ponownie przyszywa odciętą rękę, co jest dziwnym zdarzeniem dla każdego człowieka. Ta anomalia jest wyjaśniona bardziej szczegółowo w Village, gdzie staje się oczywiste, że odporność Ethana wynika z faktu, że już umarł.
Po brutalnym spotkaniu z Jackiem Bakerem w Resident Evil 7 śmierć Ethana prowadzi do jego ponownego wynalezienia jako sztucznego ludzkiego ciała pod wpływem Evelyn’s Mold. W rezultacie przechodzi przez obie gry jako ktoś skutecznie zmarły, ale w jakiś sposób wciąż zaangażowany w życie.
5 Ghost Trick: Phantom Detective
Jesteś martwy, ale kim jesteś „Ty”?
W Ghost Trick: Phantom Detective bohater budzi się do szokującej prawdy o swojej śmierci. Początkowo myśląc, że jest Sissel, później odkrywa, że jego ciało tak naprawdę nie jest jego; należy do Yomiela, nieśmiertelnego człowieka. To objawienie otwiera wielowątkową opowieść, ponieważ Sissel zdaje sobie sprawę, że nie jest człowiekiem, a raczej kotem Yomiela, zabitym przed rozwinięciem się historii.
Ten wyjątkowy zwrot akcji rodzi skomplikowaną tajemnicę dotyczącą tożsamości i percepcji, skutecznie czyniąc śmierć Sissel zagadką bez jasnego powodu, co dodaje złożoności ogólnemu tematowi.
4 Shin Megami Tensei: Saga cyfrowego diabła
Duch w systemie
Spin-off Shin Megami Tensei, Digital Devil Saga, przedstawia ponure środowisko znane jako Junkyard, w którym jego mieszkańcy prowadzą pozbawione emocji życie. Jednak gdy wirus demonów uderza, postacie, w tym frakcja Embryon, zaczynają doświadczać emocji i pragnień. Skrupulatne badanie ich tożsamości ujawnia kluczowy fakt: Junkyard to symulacja skonstruowana przez postać o imieniu Sera.
Protagonista Serph okazuje się być cyfrową kopią Serpha Sheffielda, zmarłego dawno temu. Tak więc wszystkie postacie w narracji są replikami osób, które już odeszły, istniejącymi jako echa ich dawnych jaźni, włączając elementy wadliwych percepcji Sery.
3 zagrożenia duchowe
Pracuj do końca
W Spiritfarer gracze podążają za Stellą, która budzi się na tratwie obok Charona, przewoźnika dusz. Zadaniem jest prowadzenie duchów przez ich ostatnie podróże, a tętniące życiem, czarujące otoczenie zaprzecza ponurej rzeczywistości: Stella sama stoi na skraju śmierci.
Narracja osiąga punkt kulminacyjny, gdy Hades ujawnia swoje prawdziwe położenie, sugerując, że przygody mogą być metaforyczną eksploracją jej emocjonalnych obciążeń i żalów przed śmiercią. Ta wielowarstwowa opowieść wywołuje niejednoznaczność co do natury narracji, zacierając granice między życiem a śmiercią.
2.7. Gość
Zakładnik czy zagubiona dusza?
W The 7th Guest gracze wcielają się w nieokreślonego protagonistę, który budzi się w nawiedzonym Stauf Mansion, zmagając się z utratą tożsamości i wspomnieniami o upiornych gościach. Poprzez rozwiązywanie zagadek protagonista odkrywa mroczny pakt zawarty przez właściciela rezydencji, Henry’ego Staufa, w który zaangażowany jest młody chłopiec o imieniu Tad.
Zwrot akcji ujawnia, że protagonistą jest sam Tad, który zginął z rąk Staufa. Umocniony tą świadomością, Tad zyskuje siłę, by złamać klątwę i znaleźć spokój, kończąc tym samym zawiłą historię.
1 Digimon Story: Cyber Sleuth
Nie przy zdrowych zmysłach
Na wczesnym etapie Digimon Story: Cyber Sleuth, Takumi/Ami Aiba staje w obliczu ataku Eater, który zazwyczaj skutkuje Syndromem EDEN — stanem śpiączki spowodowanym uszkodzeniem danych. Chociaż Aiba wraca do rzeczywistości, są oni w zasadzie półuformowaną świadomością zbudowaną z danych.
W miarę rozwoju fabuły staje się oczywiste, że forma danych Aiby jest przeznaczona do usunięcia, pozostawiając ich fizyczne ciało w stanie permanentnej śpiączki. W kulminacyjnym momencie Aiba wyczerpuje swoje siły, ale ostatecznie zostaje zrekonstruowany przez Alphamona, pozwalając im uciec od zapomnienia. Ta pełna niuansów wizja tożsamości uchwyca przeplatanie się życia i śmierci w sferze cyfrowej.
Dodaj komentarz