Gry wideo oferują graczom możliwość wcielenia się w szeroką gamę postaci i scenariuszy. Od przygód w czasie po epickie zmagania z siłami dobra – możliwości są nieograniczone. Jednak wiele z tych gier przedstawia nas jako kwintesencję bohatera, przestrzegającego zasad moralnych i broniącego niewinnych. Choć niektóre tytuły dają nam wybór między dobrem a złem, niewiele z nich jest na tyle odważnych, by pozwolić nam wcielić się w postać, która w pełni oddaje się złoczyństwu.
Koncepcja grania postacią o czysto złowrogim charakterze może wydawać się niepokojąca, a nawet niewygodna. Niemniej jednak, te gry wyróżniają się unikalną fabułą i oferują ciekawe urozmaicenie tradycyjnej rozgrywki. Jeśli pragniesz porzucić rolę bohatera i całkowicie zanurzyć się w mrocznej stronie mocy, rozważ zapoznanie się z poniższymi tytułami, w których możesz rozkoszować się złoczyńcą bez pokusy wyboru alternatywnej, heroicznej ścieżki.
8 Krwawy Omen: Dziedzictwo Kaina
Odbić Nosgoth siłą
Zaczynamy od klasyki gatunku wampirycznego: Blood Omen: Legacy of Kain. Znani fani serii kojarzą Kaina jako postać, która nie przejmuje się moralnością; zamiast tego jego jedyną ambicją jest absolutna władza. Wskrzeszony z nowo odkrytymi wampirycznymi zdolnościami, Kain kieruje się żądzą zemsty, siejąc spustoszenie, by odzyskać Nosgoth z rąk tych, którzy go zdradzili.
Przez całą grę Kain okazuje minimalne emocje. W rzeczywistości, najbliżej odkupienia gracze znajdują się prawdopodobnie pod sam koniec, gdzie może poświęcić się, by odbudować Nosgoth. Jednak prawdziwy kanon jest zgodny z fabułą Soul Reaver; Kain postanawia uznać Nosgoth za swoją domenę, władając nim jako Wampirzy Władca – potężny symbol ciemności.
W istocie gra ta jest gwałtownym eksplorowaniem zemsty i chaosu, umacniającym rolę Kaina jako kwintesencji złoczyńcy w świecie gier.
7 Padlina
Nieudany eksperyment
W Carrion gracze wcielają się w groteskową kreaturę – nieudany eksperyment, uosabiający wszystkie motywy grozy związane z tajnymi eksperymentami wojskowymi. Jako potworna istota, skupiasz się wyłącznie na krwi i zniszczeniu.
W tej wyjątkowej grze typu metroidvania wcielasz się w bezkształtną czerwoną plamę, która z zaciętością przedziera się przez ciasne korytarze i używa swoich kończyn, by brutalnie rozprawiać się z żołnierzami. Choć można by argumentować, że to wojsko ponosi winę za wywołanie takiego horroru, działania Twojej postaci ostatecznie ujawniają całkowite przyzwolenie na złą wolę, gdy wznosisz się, by siać spustoszenie w niczego niepodejrzewającym mieście na powierzchni.
Doświadczenie jest zarówno ekscytujące, jak i niegodziwe, gdy rozkoszujesz się czystą przyjemnością niszczenia.
6 Obława
Zabij lub zostań zabity
W Manhunt gracze trafiają do graficznego scenariusza przetrwania, w którym moralne ograniczenia idą na bok. Jako skazany więzień uwikłany w mrożącą krew w żyłach grę na śmierć i życie, jesteś zmuszony zabić współwięźniów, aby przetrwać brutalny plan internetowego filmu snuff.
Choć przeszłość twojej postaci przedstawia cię jako osobę z głębokimi wadami, kontekst pozwala na ulotną chwilę przyzwoitości; możesz postanowić nie krzywdzić niewinnych cywilów. Jednak w szerszym spektrum moralnym takie wybory niewiele pomagają w zapobiegnięciu twojemu ostatecznemu pogrążeniu się w mroku.
5 Prototyp
Nie jestem potworem, jestem kimś innym
„Prototype” rozwija się jak pozornie tradycyjna saga o superbohaterach, jednak główny bohater, Alex Mercer, gwałtownie odchodzi od altruistycznej ścieżki typowo kojarzonej z tego typu opowieściami. Zamiast tego, Mercer postanawia odkryć swoją mroczną stronę, szukając zemsty i stając się bronią masowego rażenia.
Absorbując siłę życiową niewinnych, by zwiększyć swoje moce, potęguje pokusę chaosu, zachęcając graczy do bezlitosnych aktów destrukcji. Mercer przedstawia swoją okrutną ścieżkę jako drogę sprawiedliwości, ale z każdym aktem przemocy odsłania ponurą rzeczywistość swojej złowrogiej egzystencji.
4 Cień Kolosa
Zło przez pełnomocnika
„Shadow of the Colossus” ilustruje, jak dobre intencje mogą przerodzić się w zło poprzez czyny. Wcielisz się w młodego chłopca, który próbuje wskrzesić ukochaną dzięki obietnicy tajemniczej postaci. W pogoni za nadzieją, wyrusza na misję wyeliminowania Kolosów – gigantycznych istot, które wydają się być bardziej strażnikami niż wrogami.
W miarę postępów w grze, gracz może odczuwać poczucie winy, które może utrudnić podróż bohatera. Ostatecznie odkrycie jest bolesne: twoja misja nieumyślnie uwolniła potężne zło na świecie, skutecznie wrzucając cię w rolę nieświadomego złoczyńcy.
3 Nienawiść
Świat jest brzydki
Hatred to prawdopodobnie jedna z najbardziej kontrowersyjnych gier na rynku, pozbawiona jakichkolwiek moralnych szarości. Ten tytuł zaprasza graczy do świata, w którym jedynym celem jest masowe morderstwo, co czyni go mrożącym krew w żyłach, a jednocześnie przyciągającym uwagę doświadczeniem.
Z minimalną historią postaci, jedynym motorem napędowym protagonisty jest jawna nienawiść do społeczeństwa, prowadząca do nieustannego potoku przemocy i chaosu. Pełni ona przede wszystkim funkcję kulturowego punktu odniesienia, przesuwając granice rozgrywki w kierunku horroru, a nie sensownej zabawy.
2 Ciemność
Witamy w rodzinie
Wcielenie się w rolę Jackiego Estacado, płatnego zabójcy mafii, sugeruje odejście od prawa. Jednak głębia mroku Jackiego sięga jeszcze głębiej, ponieważ jest on gospodarzem demonicznej siły – Ciemności – która zmusza go do bezlitosnej brutalności.
W miarę rozwoju gry gracze wpadają w spiralę przesiąkniętą makabryczną przemocą, bez możliwości odkupienia. Główny nacisk położony jest na pielęgnowanie tej mrocznej istoty, co prowadzi do utraty własnego „ja”, a żądza zemsty ogarnia wszystkie warstwy moralności.
1 Sukkub
Piekło nie zna furii
Dla fanów horrorów, Succubus oferuje historię pełną nieokiełznanej brutalności. Bazując na świecie przedstawionym w Agony, gracze wcielają się w demonicznego władcę, który pragnie odzyskać tron, co wymaga bezwzględnego oddania przemocy.
W przeciwieństwie do poprzedniczki, w której gracze padali ofiarą złowrogiego otoczenia, Succubus w pełni oddaje odrażające aspekty piekła, nie pozwalając na odejście od rozlewu krwi i horroru, nieodłącznie związanych z rozgrywką. Przedstawienie brutalności budzi wątpliwości moralne, ale ostatecznie angażuje graczy w bezkompromisową opowieść o gniewie i zemście.
Dodaj komentarz