W trakcie mojej przygody z grami często krytykowałem cichych bohaterów, ale paradoksalnie, w trzech moich ulubionych jRPG-ach wszech czasów są oni eksponowani. Ta sprzeczność podkreśla szerszą dyskusję na temat skuteczności cichych bohaterów w narracji.
Historycznie rzecz biorąc, milczący bohaterowie byli bardziej powszechni, ale nie zawsze służy to narracji. Dla mnie koncepcja wcielenia się w postać pozbawioną głosu wydaje się naciągana, zwłaszcza gdy ma ona swoje własne, zdefiniowane cechy i przeszłość, na które nie mam wpływu. Niemniej jednak istnieją wyjątkowe jRPG-i, w których cisza pozytywnie wpływa na charyzmę postaci, często wyrażaną poprzez jej ekspresję, zachowanie, a nawet wybory stylistyczne.
W tym artykule przyjrzymy się bliżej niektórym z najbardziej imponujących cichych bohaterów w jRPG-ach, kładąc nacisk na ich rolę w narracji, a nie w grach, w których występują. Zaczynajmy!
8 Bohater
Dragon Quest VIII
Seria Dragon Quest słynie z cichych bohaterów, co często prowadzi do braku narracji, jak widać w Dragon Quest XI. Pośród chaosu nasz bohater często wydaje się stoicki i niewzruszony. Jednak mój wybór bohatera z Dragon Quest VIII wynika z głębi jego charakteru. Zaczyna jako skromny żołnierz, którego losy pokrzyżowała klątwa, a on sam wyrusza na wyprawę, motywowany pragnieniem niesienia pomocy innym.
Cechą wyróżniającą tego bohatera jest jego zdolność do komunikowania się za pomocą mowy ciała i mimiki podczas przerywników filmowych. Choć nie mówi, jego projekt budzi nostalgię i ciepło, przywodząc na myśl ukochane postacie, takie jak Goku. Chwile wzmożonej intensywności walki, takie jak transformacja w „Super Saiyanina”, dodatkowo wzbogacają jego osobowość, pomimo pewnych zmian w wersji na Nintendo 3DS.
7 Ludger
Opowieści Xillii 2
Nieoczekiwanym zwrotem akcji w serii Tales of była decyzja o stworzeniu postaci Ludgera, który jest milczącym protagonistą. Gra, tradycyjnie znana z żywych dialogów i interakcji między postaciami, była zaskakująca. Jednak ta cisza ma swój cel, ponieważ pozwala graczom kształtować reakcje Ludgera, subtelnie wpływając na jego osobowość w trakcie całej historii.
Choć nie ma złożoności tak głośnej jak Velvet czy Yuri, Ludger łączy w sobie siłę i subtelność, dzięki czemu pozostaje angażujący. Jego postać jest na tyle przekonująca, że zasługuje na wyróżnienie, co dowodzi, że role nieme mogą rozkwitnąć nawet w serialach z dużą ilością dialogów.
6 Dan/Yuki Kanan
Digimon Story: Obcy w czasie
Ponownie zaskakując krytyków, Digimon Story: Time Stranger wprowadza nas do świata milczącego bohatera, którego możemy wybrać między Danem Kananem a Yuki Kanan. Wybrana postać pozostaje niema, podczas gdy jej odpowiednik prowadzi ją przez dialogi głosowe. W przeciwieństwie do wielu tradycyjnych milczących bohaterów, oferowane tu wybory pozwalają graczowi angażować się w zabawny dialog, pomimo braku znaczących rozwiązań fabularnych.
To nowatorskie podejście oznacza, że nasz cichy bohater odgrywa aktywną rolę w dobrze zdefiniowanej fabule, stawiając go ponad wieloma typowymi cichymi bohaterami. Nie jest biernym obserwatorem, ale posiada narzędzia i umiejętności niezbędne do nawigowania w czasie i podejmowania znaczących decyzji.
5 Rudy Roughknight
Dzikie ramiona
W „Wild Arms” milczenie Rudy’ego pełni funkcję narracyjną, podkreślając jego wewnętrzną walkę o przynależność do świata pełnego gadatliwych towarzyszy. Ta postać uosabia archetyp niechętnego bohatera, który dogłębnie analizuje doświadczenia, ostatecznie wykazując się wykładniczym wzrostem umiejętności związanych z niszczeniem i walką, nie tracąc przy tym moralnego kompasu.
Moment jego transformacji, odcięcie ręki, symbolizuje znaczący rozwój postaci i zapowiada nieoczekiwany zwrot akcji dotyczący jego pochodzenia, ujawniając, że nie jest on zwykłym człowiekiem, ale Holmcrossem. To odkrycie łączy jego talenty i nadaje głębszy sens jego podróży, często rezonując z graczami długo po zakończeniu gry.
4 Serge
Chrono Cross
Choć cenię Chrono Trigger, jego protagonista, Crono, zawsze uważałem za postać mniej interesującą. Jego bierność ostro kontrastuje z Serge’em z Chrono Cross, którego milczenie jest kluczowe dla zawiłej fabuły gry. Serge nie tylko stanowi centralny wątek fabularny, ale uosabia również angażującą osobowość o wyrazistym charakterze wizualnym i osobistych dążeniach, które podnoszą rangę jego roli w historii.
Jego milczenie staje się siłą narracji, zwłaszcza że wyraźna dynamika podwójnego świata opiera się na jego istnieniu i wyborach, znacząco wpływając na inne postacie, które głęboko reagują na jego podróż. Dzięki temu Serge wyróżnia się jako silny i wiarygodny, milczący bohater.
3 Ryu
Oddech Ognia III
Breath of Fire III zajmuje szczególne miejsce w moim sercu, ponieważ znacząco ukształtował moje preferencje w grach. Ryu wyróżnia się jako doskonały przykład dobrze rozwiniętego, cichego protagonisty. Jego postać ewoluuje w zadziwiający sposób w trakcie gry, odzwierciedlając swój rozwój zarówno emocjonalny, jak i narracyjny poprzez niewerbalne sygnały.
Kontrastujące ze sobą fazy rozwoju jego postaci – od wrażliwego dziecka do dojrzałego bohatera – pokazują, jak cisza może być skutecznie wykorzystana do zilustrowania rozwoju osobistego. Gra kulminuje w znaczącym wyborze, który wpływa na zakończenie, dodatkowo podkreślając podróż Ryu, a jednocześnie pozostając wiernym schematowi milczącego bohatera.
2 Joker
Osoba 5
Postać znana jako Joker, czyli Ren Amamiya, przełamuje schemat milczącego protagonisty w Personie 5. Choć jego wypowiedzi są jedynie nieliczne, jego komunikacja jest przemyślana i stylowa, odzwierciedlając dominujące w grze motywy buntu i tożsamości. Jego tendencja do milczenia dodaje mu tajemniczości, pozwalając, by działania definiowały jego postać.
System Social Link wzmacnia wybory gracza, nadając kontekst i znaczenie jego reakcjom i decyzjom, dzięki czemu nie musi on mieć z góry określonej osobowości. Ten przemyślany projekt zwiększa zaangażowanie gracza i gwarantuje, że Joker pozostanie fascynującą postacią przez całą grę, przyczyniając się do statusu Persona 5 Royal jako jednej z najlepiej ocenianych gier jRPG.
1 Ty, Wojowniku Światła
Final Fantasy XIV
Jako gra MMORPG, Final Fantasy XIV uchodzi za znaczący tytuł jRPG, a ja wielokrotnie podkreślałem, że jej protagonista jest prawdopodobnie najlepszy w serii. Stworzona przez gracza postać służy jako awatar, umożliwiając graczowi wcielenie się w niego i zapewniając wyjątkowe, wciągające doświadczenie.
Linearny charakter fabuły rekompensuje tę ciszę, ponieważ gracze nawiązują autentyczne więzi emocjonalne z innymi postaciami. Chwile spędzone w Eorzei, zarówno radosne, jak i smutne, pozwalają Wojownikowi Światła silnie oddziaływać na graczy, zanurzając ich w bogatym krajobrazie narracyjnym.
Ostatecznie protagonista Final Fantasy XIV wyróżnia się jako milcząca postać, która głęboko wyraża przeżycia gracza, udowadniając, że cisza może zapewnić graczom znaczący głos w opowiadaniu historii.
Dodaj komentarz