Anime posiada niezwykłą zdolność angażowania widzów emocjonalnie, pozwalając nam na nawiązywanie głębokich więzi z jego postaciami. Dzielimy ich zwycięstwa i smutki, a czasami możemy nawet przyłapać się na brawach na śmierci szczególnie odrażających postaci. Te chwile nie dotyczą tylko rozlewu krwi; reprezentują głębokie poczucie sprawiedliwości narracyjnej, gdy złoczyńcy otrzymują to, na co zasługują.
Znaczące zgony postaci wykraczają poza zwykłą przemoc; stanowią kluczowe momenty wypełnienia narracji. Sposób, w jaki przechodzą, często odzwierciedla największe wykroczenia postaci, zapewniając bardzo potrzebne zamknięcie zarówno postaciom, jak i publiczności, która zainwestowała w ich historie. W tym artykule przyjrzymy się niektórym z najbardziej znaczących zgonom postaci w historii anime.
8. Demon ręki
Zabójca Demonów
Przez wiele lat Demon Ręki prześladował odosobnione lasy pokryte glicynią podczas ostatecznej selekcji w Demon Slayer, gdzie polował na początkujących zabójców demonów. Jego nienasycone pragnienie zemsty skłoniło go do zaatakowania Sakonji Urokodaki, Wodnego Hashira, który go pojmał i skazał na tragiczną egzystencję. W jego pokręconej logice wyeliminowanie każdego ucznia szkolonego przez Urokodakiego byłoby stosownym odwetem.
Wśród jego licznych ofiar był Sabito, najgroźniejszy z poprzednich uczniów Urokodakiego. Demon Ręki rozkoszował się drwinami z oblicza Sabito, dopóki nie skrzyżował ścieżek z Tanjiro. Tym razem się pomylił; Tanjiro nie był po prostu kolejnym bezimiennym przeciwnikiem. Napędzany wspomnieniami poległych towarzyszy, Tanjiro uwolnił swoją zemstę, szybko przecinając szyję demona i kończąc trwający dekady koszmar.
7. Zazdrość
Fullmetal Alchemist: Bractwo
Wśród ponurych postaci w Fullmetal Alchemist: Brotherhood, Envy wyróżnia się jako jeden z najbardziej godnych pogardy homunkulusów. Jego zdolność do zmiany kształtu pozwalała mu żerować na ludzkich emocjach i łatwo oszukiwać, a jego najbardziej nikczemnym czynem było morderstwo ukochanej Maes Hughes. Przebrany za żonę Hughesa, Envy zadał śmiertelny cios, rozpalając falę żalu, która ugruntowała jego pozycję jako znienawidzonej postaci.
Szala sprawiedliwości ostatecznie przechyliła się, gdy Roy Mustang odkrył prawdę. Wściekły Mustang uwolnił swoją furię, wielokrotnie paląc Envy’ego, aż ten został zdemaskowany jako żałosne stworzenie, pozbawione swoich dawnych oszustw. W przejmującym zwrocie akcji Envy roztrzaskał swój własny Kamień Filozoficzny, nie mogąc znieść współczucia, które chciał zignorować.
6. Karol i Marianna VI Brytyjczycy
Kod Geass
Code Geass ujawnił szokujące fakty, gdy Lelouch dowiedział się, że jego domniemana zmarła matka Marianne była współwinna jego ojcu, cesarzowi Karolowi. Ich spisek miał na celu stworzenie zbiorowej świadomości, poświęcenie indywidualności dla większej sprawy, co uwypukliło ich groteskowy egoizm.
Satysfakcja na końcu nadeszła, gdy Lelouch, który zdystansował się od ich ideologii, użył swojego Geass w szczytowym momencie, aby poinstruować kolektyw, aby szedł naprzód wbrew wizji jego rodziców. Ich rozpad uchwycił głęboką ironię; oni, którzy uważali ludzkość za po prostu zbędną, zostali wykorzenieni przez tego samego syna, którego niedoceniali, symbolizując triumf wolnej woli nad opresyjnym konformizmem.
5. Brutto
Atak Tytanów
W świecie Attack on Titan niewielu antagonistów jest tak znienawidzonych jak sierżant major Gross z armii Marley. Jego sadystyczne okrucieństwo wobec Eldian, zwłaszcza dzieci, osiągnęło punkt kulminacyjny w postaci satysfakcjonującego rozliczenia, gdy spotkała go śmierć.
Okropny akt Grossa, polegający na nakarmieniu Faye, siostrą Grishy Yeagera, psami, pokazał jego wypaczoną przyjemność z dręczenia. Ta złośliwość zapoczątkowała łańcuch wydarzeń, które napędzały rewolucyjnego ducha Grishy. Ostatecznie, gdy Gross kazał swoim ofiarom oglądać, jak ich towarzysze przeobrażają się w bezmyślnych Tytanów, jego własne kreacje obróciły się przeciwko niemu w pysznym zwrocie losu.
W ostatnich chwilach Gross, który wcześniej opowiadał się za odczłowieczaniem innych, załamał się w rozpaczy, rozpaczliwie błagając o pobłażliwość. Jego koniec służy jako surowe przypomnienie, że ci, którzy odmawiają uznania człowieczeństwa w innych, często są ślepi na swoje własne.
4. Kreolski Mado
Ghul z Tokio
Kureo Mado, nieustępliwy śledczy w Tokyo Ghoul, napędzany obsesją eksterminacji ghulów, wykazał się całkowitym brakiem współczucia. Jego brutalność ucieleśniona została w jego działaniach przeciwko rodzinie Hinami, szczególnie w bezlitosnym morderstwie jej matki, które pozostawiło Hinami jako sierotę z traumą.
Hinami ostatecznie szukał zemsty, zadając ostateczny cios Mado. Jego śmierć została naznaczona mrożącym krew w żyłach uświadomieniem sobie: nie wyraził żalu, tylko satysfakcję z myśli o kontynuowaniu swojego dziedzictwa poprzez swojego protegowanego, Amona. Odrzucenie przez Mado niewinności, którą wymazał, uosabia gorzką ironię, ponieważ uległ światu, który chciał wymazać.
3. Danzo Shimura
Naruto Shippuden
Danzo Shimura uosabiał oportunistyczną naturę władzy, wierząc, że jest prawowitym władcą Konohy, działając z ukrycia, jednocześnie powodując ogromne szkody. Jego udział w masakrze Uchiha i manipulacjach odzwierciedlał życie przesiąknięte błędnymi ambicjami kontroli.
Nawet w ostatecznej konfrontacji z Sasuke, jego poleganie na skradzionych zdolnościach podkreślało jego zdradę. Gdy upadał, daremna próba wykonania desperackiego kontrataku przez Danzo ujawniła jego prawdziwą naturę; nie mógł uciec przed konsekwencjami swoich czynów, pozostawiając po sobie spuściznę zdrady.
2. Król Swen
Saga Winlandzka
Vinland Saga w surowy sposób przedstawia brutalność Europy ery wikingów, a król Danii Swen uosabia korupcyjną naturę władzy. Jego upadek odbija się echem w eksploracji władzy i manipulacji w serialu, gdy traktował innych jak pionki w swoich bezwzględnych planach.
Gdy Askeladd zręcznie wykonał swój plan zabicia Sweyna, było to coś więcej niż akt zemsty; było to strategiczne posunięcie, aby zapewnić przyszłość Kanutowi i Walii. Dramatyczny upadek Sweyna, zszokowanego odkryciem, że stracił kontrolę nad własną grą, oznacza kluczowe odejście od przemocy, podkreślając poświęcenie ponad interes własny.
1. Komórka
Dragon Ball Z
Saga otaczająca Cella w Dragon Ball Z osiągnęła punkt kulminacyjny w jednej z najbardziej kultowych i emocjonalnie nacechowanych śmierci w serii. Po osiągnięciu „doskonałej formy” Cell stał się symbolem niepohamowanej arogancji, organizując turniej, aby pokazać swoją ogromną wyższość.
Ostatecznie to Gohan, a nie Goku, odziedziczył zaszczyt pokonania Cella, co stanowiło przekazanie pochodni i kulminację potencjału Gohana. Emocjonalne narastanie wokół upadku Cella rozwija się poprzez szczere poświęcenia, takie jak te złożone przez Androida 16 i Goku, których dziedzictwo zainspirowało ostateczną, kulminacyjną walkę.
Druga porażka Cella, po jego samodetonacji, nie tylko unieważniła jego wcześniejsze roszczenia o niezwyciężoność, ale także symbolizowała nieprzemijającą moc więzi rodzinnych. Ojciec-syn Kamehameha, który unicestwił Cella, uosabiał nie tylko wizualnie spektakularny moment, ale także tematyczne rozwiązanie, podkreślając rzeczywistość, że nawet ci, którzy twierdzą, że są doskonali, mogą zostać pokonani przez miłość i determinację.
Dodaj komentarz