Lata 1996–2002 były przełomową erą w świecie gier wideo, rozjaśnioną pojawieniem się konsoli Nintendo 64. W tym przełomowym okresie Nintendo wydało wszystkie swoje gry na N64, osiągając imponującą, choć skromną liczbę 388 tytułów. Ta liczba wydaje się wręcz zabawna w porównaniu z dzisiejszym rynkiem gier, gdzie platformy takie jak Nintendo Switch eShop potrafią wprowadzić podobne liczby w ciągu zaledwie tygodnia. Jednak u progu nowego tysiąclecia nacisk położono na jakość, a nie na ilość, ponieważ N64 oferował wiele legendarnych wrażeń.
Aby uczcić moją ulubioną konsolę do gier wideo, cofnijmy się w czasie i wybierzmy najlepszy tytuł z każdego roku – od 1996 do 2002 – w którym pojawiły się nowe kartridże do N64. Ta lista będzie uwzględniać odbiór krytyków, aby wyłonić najlepszą grę danego roku, a moje osobiste opinie i to, jak te gry rezonują ze współczesną publicznością, wpłyną na ranking.
Biorąc pod uwagę daty premier w Ameryce Północnej jako podstawę wyboru, w ocenach krytycznych będę się opierać wyłącznie na danych z serwisu MetaCritic, biorąc pod uwagę, że serwis OpenCritic powstał stosunkowo niedawno.
7 2002 – Tony Hawk’s Pro Skater 3
Ocena MetaCritic: niedostępna
Niewątpliwie, Tony Hawk’s Pro Skater 3 stał się najlepszą grą na N64 w 2002 roku, choć głównie dlatego, że była to jedyna gra wydana w tym roku. Wraz z zakończeniem produkcji N64 w poprzednim roku, kartridże z grami praktycznie odeszły w zapomnienie. THPS3 jednak ostatecznie pojawił się na tej konsoli.
Mam głęboki szacunek dla serii THPS i mogę śmiało powiedzieć, że THPS3 to mocny kandydat na mojego faworyta wszech czasów. Niemniej jednak, prawda jest taka, że większość graczy skłaniała się ku lepszej wersji na PS2, z ulepszoną grafiką i lepszym sterowaniem. Porównanie THPS3 na N64 z jego odpowiednikiem na PlayStation wydaje się surrealistyczne, jeśli najpierw poznało się tę drugą.
Pomimo swoich wad, THPS3 to wciąż solidna gra. Brakuje jej jednak znaczących ulepszeń w stosunku do poprzedniczek na N64, zwłaszcza że w 2002 roku znaczenie konsoli malało. Gra służy głównie jako nostalgiczny gadżet dla kolekcjonerów pragnących dopełnić cykl życia N64.
6 1997 – GoldenEye 007
Ocena MetaCritic: 96
GoldenEye 007 na nowo zdefiniowało krajobraz strzelanek pierwszoosobowych i pozostaje jedną z najważniejszych gier na konsolę N64. Wielu graczy, w tym ja, wybrało odwrócone sterowanie po prostu dlatego, że było ono domyślne w GoldenEye. Jego wpływ w tamtym czasie był ogromny.
Jednak w czasach współczesnych powrót do GoldenEye może być wyzwaniem ze względu na jego przestarzałą mechanikę. Choć zrewolucjonizowało ono konsolowe FPS-y, gra ta służy przede wszystkim jako nostalgiczny dodatek, a nie angażujące doświadczenie dla współczesnych graczy. Musimy jednak docenić radość, jaką przynosiła w czteroosobowych sesjach wieloosobowych na podzielonym ekranie, które były jednym z najjaśniejszych punktów mojego dzieciństwa, a także w często zabawnej kampanii dla jednego gracza.
Wśród alternatywnych tytułów z 1997 roku, na które warto zwrócić uwagę, znajdują się Blast Corps, Diddy Kong Racing i Star Fox 64. Choć każda z nich mogła zdobyć tytuł, niezaprzeczalny wpływ GoldenEye na kulturę gier zapewnił jej miejsce w historii gier.
5 2000 – Idealna ciemność
Ocena MetaCritic: 97
Stworzona przez Rare, geniuszy stojących za GoldenEye 007, gra Perfect Dark wyróżnia się jako kolejne ukoronowanie sukcesu konsoli N64. Niesamowite, że Rare stworzyło nie jedną, a dwie kultowe strzelanki na tej konsoli, z których każda otrzymała uznanie w swoim roku premiery.
Perfect Dark poprawiło wiele niedociągnięć z GoldenEye, pomimo ograniczeń wynikających z braku podwójnego sterowania analogowego na N64. Joanna Dark stała się ikoną gier, nawet jeśli jej późniejszy sukces nie dorównał pochwałom, jakie zdobyła za debiut, zwłaszcza po anulowaniu oczekiwanego rebootu AAAA Perfect Dark.
Gdyby ta lista była oparta wyłącznie na moich preferencjach, The Legend of Zelda: Majora’s Mask zdobyłoby pierwsze miejsce w roku 2000. Jednak według ocen krytyków Perfect Dark nadal pozostaje niekwestionowanym mistrzem.
4 1999 – Mario Golf
Ocena MetaCritic: 91
Choć poprzednie tytuły mają swoje zalety, pozostałe są moimi absolutnymi faworytami. Mario Golf był znaczącym prekursorem przyszłego sukcesu Toadstool Tour na GameCube. Warto zauważyć, że ta wersja na N64 wciąż ma w sobie spory urok i jest grywalna dla każdego, kto chce się w nią zanurzyć.
Jedną z szczególnie zachwycających funkcji jest tryb minigolfa – choć podstawowy – to ciekawy dodatek, który nie powrócił w późniejszych odsłonach Mario Golf. Ta wersja wprowadziła również osobliwe postacie, takie jak Sonny, który przyciągał uwagę swoim kowbojskim kapeluszem. Chociaż kolejne odsłony przewyższyły rozgrywkę Mario Golf, gra nadal wciąga po dekadach.
3 1996 – Super Mario 64
Ocena MetaCritic: 94
Wydany wraz z N64 w 1996 roku, Super Mario 64 był rewolucyjny i stanowi punkt odniesienia dla gier premierowych na konsole. Zasadniczo odmienił platformówki 3D, kładąc podwaliny pod niezliczone kolejne tytuły. Jego znaczenia w świecie gier nie da się przecenić.
Wyraźnie pamiętam, jak wróciłem z przedszkola i zobaczyłem mojego brata zafascynowanego tą grą. Rozpaliła ona we mnie pasję do gier, która od tamtej pory tylko rosła. Każde pomalowane płótno otwierało przed nami fantazyjny świat, tworząc mnóstwo cennych wspomnień – czy to zrzucanie pingwina z klifu, czy manipulowanie upływem czasu w Tick Tock Clock. Choć mechanika kamery może nie starzeć się dobrze w dzisiejszych czasach, ogólna rozgrywka w pełni zachowuje swój urok i aktualność dla entuzjastów gatunku.
2 2001 – Paper Mario
Ocena MetaCritic: 93
Początkowo, gdy zobaczyłem pierwszą reklamę Paper Mario, pomyślałem, że to dziwaczny żart. Jednak po premierze w Ameryce Północnej w 2001 roku, gra szybko stała się tytułem, który przerósł wszelkie oczekiwania. Paper Mario plasuje się w czołówce moich ulubionych gier turowych i pod wieloma względami przewyższa swojego poprzednika, Super Mario RPG.
Gra wnosi humor i kreatywność do świata Mario jak nigdy dotąd, zmieniając moje postrzeganie turowych gier RPG. Nawet dziś Paper Mario nadal błyszczy jako jedna z najlepszych odsłon gatunku JRPG – system odznak jest angażujący, postacie sympatyczne, a rozbudowana przygoda budzi podziw. Chociaż kontynuacja, The Thousand-Year Door, może być uważana za kwintesencję Paper Mario, oryginał położył podwaliny pod charakterystyczny styl graficzny i innowacyjną rozgrywkę. Zasłużenie plasuje się w pierwszej piątce gier na konsolę N64 wszech czasów.
1 1998 – The Legend Of Zelda: Ocarina Of Time
Ocena MetaCritic: 99
Czy kiedykolwiek istniała jakakolwiek niepewność co do tego wyboru? The Legend Of Zelda: Ocarina Of Time nie tylko zdominowała rok 1998 jako najwyżej oceniany tytuł na N64, ale także stała się szczytem biblioteki gier na tej konsoli. Może pochwalić się imponującą oceną 99 punktów w MetaCritic, co czyni ją wyjątkową pozycją w historii gier.
To niesamowite, że Ocarina ma tyle lat; do dziś pozostaje wciągającą grą, mimo drobnych niedoskonałości interfejsu z przeszłości. Gra jest często uważana za kwintesencję serii Zelda pośród całej linii okraszonej niezwykłymi tytułami. Jej epicki rozmach i głębia narracji są niezrównane.
Nawet w obecnym krajobrazie gier, Ocarina Of Time nadal angażuje widzów, czy to poprzez transmisje prezentujące speedruny, czy też wyzwania rywalizacyjne. Trwały wpływ gry tak starej jak ta, wciąż tak aktualnej, świadczy o jej designie i narracji. Chociaż niektóre sekcje, takie jak Jabu-Jabu’s Belly, mogą frustrować, większość Ocarina Of Time głęboko rezonuje, czyniąc ją pozycją obowiązkową dla graczy wszystkich pokoleń.
Dodaj komentarz